De voedselvoorziening in de VS is een van de veiligste ter wereld, maar organismen die je niet kunt zien, ruiken of proeven – bacteriën, virussen en kleine parasieten – zijn overal in het milieu aanwezig. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zijn elk jaar 48 miljoen ziektes, 128.000 ziekenhuisopnames en 3.000 sterfgevallen in dit land te herleiden tot ziekteverwekkers in voedsel. Het Partnership for Food Safety Education biedt educatieve middelen en hulpmiddelen die gratis kunnen worden gedownload en gebruikt door volksgezondheidsvoorlichters, leraren, diëtisten en gezins- en consumentenwetenschappers om meer te leren over door voedsel overgedragen ziekten.
Door voedsel overgedragen ziekten kosten Amerikanen elk jaar miljarden dollars, en vormen een constante uitdaging voor consumenten, onderzoekers, de overheid en het bedrijfsleven.
De Food and Drug Administration schat dat twee tot drie procent van alle door voedsel overgedragen ziekten leidt tot ernstige secundaire ziekten op lange termijn. Bijvoorbeeld, bepaalde stammen van E.coli kunnen nierfalen veroorzaken bij jonge kinderen en zuigelingen; Salmonella kan leiden tot reactieve artritis en ernstige infecties; Listeria kan meningitis en doodgeboorten veroorzaken; en Campylobacter kan de meest voorkomende precipiterende factor zijn voor een slopende ziekte, het Guillain-Barre-syndroom.
Voor meer informatie over door voedsel overgedragen ziekten, bezoek de CDC website.
Extensiteit van ziekte
Volgens de beste beschikbare schattingen van deskundigen op het gebied van volksgezondheid en voedselveiligheid, kunnen miljoenen ziekten en duizenden sterfgevallen elk jaar in dit land worden herleid tot besmet voedsel. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schat dat door voedsel overgedragen micro-organismen 48 miljoen ziekten, 128.000 ziekenhuisopnames en 3.000 sterfgevallen veroorzaken.
Niet alleen kun je ziek worden van door voedsel overgedragen ziekteverwekkers, de Food and Drug Administration schat dat twee tot drie procent van alle door voedsel overgedragen ziekten leiden tot ernstige secundaire ziekten op lange termijn.
- Bijvoorbeeld, hemolytisch uremisch syndroom, de belangrijkste oorzaak van nierfalen bij kinderen, wordt veroorzaakt door infectie met E. coli O157:H7 (CDC); reactieve artritis (RA) komt voor in ongeveer acht procent van de door voedsel overgedragen ziektegevallen, en het wordt geassocieerd met veel verschillende door voedsel overgedragen ziekteverwekkers, waaronder Campylobacter en Salmonella (Buzby & Roberts, 2009).
- Irritable bowel syndrome (IBS) is geassocieerd met verschillende voedsel-gerelateerde gastro-intestinale infecties, waaronder Norovirus en verschillende bacteriële ziekten (Spiller & Garsed, 2009).
- Foetaal verlies, meningitis en sepsis zijn allemaal in verband gebracht met Listeria(CDC).
- Individuen die besmet zijn met Campylobacter hebben een 77-voudig groter risico op het ontwikkelen van het Guillian-Barre-syndroom dan de algemene bevolking (Tam et al., 2006).
De door voedsel overgedragen ziekteverwekkers waarvan de CDC weet dat zij het grootste aantal ziekten veroorzaken, zijn Salmonella, Campylobacter, E.coli O157:H7 en Norovirus. Slechts een klein deel van de besmette mensen wordt getest en gediagnosticeerd, met zo weinig als 2 procent van de gevallen gemeld aan CDC.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schat dat meer dan 1 miljoen mensen in de Verenigde Staten elk jaar besmet zijn met Salmonella.
- Volgens de CDC is Campylobacter de meest voorkomende bacteriële oorzaak van diarree in de Verenigde Staten, resulterend in 845.024 gevallen per jaar.
- Sinds 1982 is E. coli O157:H7 naar voren gekomen als een belangrijke oorzaak van door voedsel overgedragen ziekten. De CDC schat dat deze ziekteverwekker elk jaar ongeveer 2.138 ziekenhuisopnames in de Verenigde Staten veroorzaakt.
- Volgens voorlopige CDC-gegevens uit 2009 waren de besmettingspercentages voor Shigella, Yersinia, Campylobacter en Listeria ten minste 25% lager dan tien jaar geleden.
Kosten voor de samenleving
Voedselgerelateerde ziekten zijn veel meer dan een “buikgriepje”, en het is een ernstig gezondheidsprobleem en een economische last voor consumenten. Volgens de Economic Research Service (ERS) van de USDA wordt elk jaar $ 6,9 miljard aan kosten in verband gebracht met vijf bacteriële ziekteverwekkers, Campylobacter, Salmonella, Listeria monocytogenes, E. coli O157:H7, en E. coli non-O157:H7 STEC (2000).Deze kosten gaan gepaard met medische kosten, productiviteitsverlies en zelfs overlijden.
De ERS schat de jaarlijkse economische kosten van salmonellose – de ziekte veroorzaakt door de Salmonellabacterie – op $ 2,65 miljard (2009). Deze schatting heeft betrekking op alle gevallen van salmonellose, niet alleen op door voedsel overgedragen gevallen. De schatting omvat medische kosten als gevolg van ziekte, de kosten (waarde) van de tijd die verloren gaat van het werk als gevolg van niet-fatale ziekte, en de kosten (waarde) van voortijdige dood.
De ERS schat dat de jaarlijkse economische kosten van ziekte veroorzaakt door shiga toxine-producerende E. coli (STEC O157) 478 miljoen dollar (2009) bedragen. Deze schatting heeft betrekking op alle gevallen van STEC O157-ziekte, niet alleen op door voedsel overgedragen gevallen. De schatting omvat medische kosten als gevolg van ziekte, nierdialyse- en transplantatiekosten, en de kosten (waarde) van de tijd die verloren gaat van het werk als gevolg van niet-fatale ziekte, en de kosten (waarde) van voortijdig overlijden.
De ERS schat dat de jaarlijkse economische kosten van ziekte veroorzaakt door Campylobacter, de meest voorkomende geïsoleerde oorzaak van door voedsel overgedragen diarree, $ 1,2 miljard bedragen. De schatting omvat medische kosten, productiviteitsverlies en overlijden als gevolg van campylobacteriose uit voedselbronnen en kosten in verband met het Guillain-Barré-syndroom (GBS), een vorm van verlamming.
Schattingen voor de kosten van door voedsel overgedragen ziekten omvatten geen andere significante kosten voor zowel de industrie als de overheid.
Challenges
In een perfecte wereld zou niemand ziek worden, al helemaal niet door het eten van voedsel. Helaas heeft de non-profit Council for Agricultural Science and Technology (CAST) gerapporteerd dat nulrisico van microbiologische gevaren niet mogelijk is en dat geen enkele methode alle ziekteverwekkers of toxines uit de voedselketen zal elimineren (“Food Safety and Fresh Produce: An Update”, 2009).
Waarom? Ondanks de vooruitgang in de verbetering van de kwaliteit en veiligheid van voedingsmiddelen, verklaart het CAST-rapport, kan elk rauw landbouwproduct worden besmet. Bacteriën kunnen overleven ondanks agressieve controles op het verwerkingsniveau, of het voedsel kan ergens onderweg besmet raken tijdens het vervoer, de bereiding, het koken, het serveren en de opslag.
Daarnaast benadrukt het CAST-rapport wat voedselveiligheids- en volksgezondheidsfunctionarissen allemaal hebben erkend: Iedereen in het voedselsysteem, van producenten tot bereiders, moet waakzaam zijn bij het onder controle houden van microbiologische gevaren. De volgende factoren maken het beheersen van door voedsel overgedragen ziekteverwekkers bijzonder uitdagend:
- Opkomende ziekteverwekkers vereisen nog grotere waakzaamheid op het gebied van voedselveiligheid dan wat in vorige generaties vereist was, omdat naarmate ziekteverwekkers evolueren en meer verspreid raken, bacteriën resistenter worden tegen behandelingen.
- De voedselvoorziening is mondiaal geworden, met veel verschillende landen die voedselproducten aan de Verenigde Staten leveren.
- Meer voedsel wordt buitenshuis bereid en geconsumeerd. Het U.S. Department of Agriculture (USDA) schat dat consumenten 48 cent van elke voedseldollar uit eten geven. Ook wordt steeds meer voedsel dat buitenshuis wordt bereid, mee naar huis genomen om daar te worden geconsumeerd, waardoor de kans op besmetting toeneemt.
- Consumenten zijn niet altijd consequent bij het handen wassen en veilig ontdooien.
Een extra uitdaging is dat micro-organismen zich blijven aanpassen en evolueren, waardoor hun virulentiegraad vaak toeneemt. Bijvoorbeeld, E. coli O157:H7 werd voor het eerst geïdentificeerd in 1982, maar de bacterie is al aangewezen als oorzaak van ernstig braken, bloederige diarree, en zelfs hemolytisch uremisch syndroom, wat leidt tot nierfalen (CDC).
Ziekteverwekkers in voedsel duiken op om vele redenen, waaronder: de globalisering van onze voedselvoorziening; introductie van ziekteverwekkers in verschillende geografische gebieden, zoals in het geval van Vibrio cholerae geïntroduceerd in het zuiden van de VS door ballastwater.S. door ballastwater; internationale reizigers komen vaak in aanraking met ziekteverwekkers in voedsel die in de VS ongebruikelijk zijn; en veranderingen in micro-organismen die leiden tot antibioticaresistentie en het vermogen om in verschillende milieuomstandigheden te gedijen(WHO, 2002).
Tegelijkertijd hebben bacteriën die al erkend waren als veroorzakers van door voedsel overgedragen ziekten, nieuwe manieren van overdracht gevonden. Hoewel veel ziekten als gevolg van E. coli O157:H7 worden veroorzaakt door het eten van onvoldoende verhit rundvlees, is de bacterie ook aangetroffen in andere voedingsmiddelen, waaronder salami, rauwe melk, sla en ongepasteuriseerde appelcider.
Om deze redenen zijn voedselveiligheids- en volksgezondheidsfunctionarissen het erover eens dat naast agressieve inspanningen om microbiologische gevaren in elk segment van het voedselproductiesysteem te identificeren, te beoordelen en te beheersen, het onderwijzen van iedereen over het veilig omgaan met voedsel een nationale prioriteit moet zijn. Consumenten, als laatste halte in het continuüm van boer tot bord, hebben een belangrijke rol te spelen bij het verminderen van hun risico op door voedsel overgedragen ziekten.