Dextrose 5%
Dit is in wezen gewoon vrij water. Geen anionen, geen kationen. Geen toegevoegde buffer, geen antimicrobiële stof, geen kunstmatige kleurstoffen of conserveringsmiddelen. Voor de smaak, is 278mmol van dextrose toegevoegd. Als je dit als voedingsbron zou willen gebruiken, zou de hele liter 835 kJ opleveren, oftewel 198 calorieën
De pKa van dextrose is 12,9, dus bij de pH van de zak is deze monosacharide in een niet-geïoniseerde toestand. Als u gedwongen zou zijn dit te mengen in een of andere nachtmerrieachtige situatie waarin u steriele glucose en steriel water hebt, maar geen echte kant-en-klare Baxter-zak, zou u 50 g glucose in 1 liter water gooien. Dat zou een 5g per 100ml (of een 5% gewicht) oplossing maken.
Dextrose 10% en 50%
Geconcentreerde dextrose is nog steeds gewoon vrij water, maar stroperig. Extreem stroperig. Dit soort spul moet alleen worden toegediend via een centrale lijn. Rode bloedcellen, in contact met zo’n hyperosmolaire vloeistof, zullen verschrompelen en sterven. Hetzelfde geldt voor het fragiele veneuze endothelium. Toediening via een perifere ader levert niets anders op dan trombose en flebitis.
Weleens afgevraagd wat een glucometer zou aangeven als je er wat 5% druivensuikeroplossing op druppelt?
Hij zal dom genoeg “HI” zeggen.
Omdat hij zo’n hoge waarde niet kan aflezen. Zelfs 5% druivensuiker is een te hoge waarde om te begrijpen. Het is gekalibreerd voor het waarnemen van een reeks glucosewaarden die verenigbaar is met menselijk leven, zoals het menselijk oog alleen gekalibreerd is voor het waarnemen van “zichtbaar” licht. Bij een glucoseconcentratie van meer dan 30 mmol/L begint men zich behoorlijk ziek te voelen. Bij ongeveer 60 mmol/L kan men zich in een hyperosmolaire coma bevinden. Denk je eens in: normaal komt je osmolaliteit niet boven de 290, dus met een toevoeging van 60 osmol glucose, krijg je een osmolaliteit van 350mOsm/L.