Onderwijs

Onderwijs Begrip: Het is een proces van socialisatie en endoculturatie van mensen waardoor fysieke en intellectuele capaciteiten, bekwaamheden, vaardigheden, studietechnieken en gedragsvormen worden ontwikkeld. Pers Onderwijs in Cubadebate

Onderwijs. (van Latijn educere: leiden, leiden of educare: vormen, instrueren). Onderwijs is een proces van socialisatie en endoculturatie van mensen waardoor zij fysieke en intellectuele capaciteiten, bekwaamheden, vaardigheden, studietechnieken en vormen van gedrag ontwikkelen die geordend zijn voor een sociaal doel (waarden, matiging van dialoog-debat, hiërarchie, teamwerk, fysiologische regulatie, zorg voor imago, enz.)

Geschiedenis

De geschiedenis van het onderwijs volgt de indeling van de historische stadia van de mens. Aan het begin van de Oudheid moeten we de opvoedkundige opvattingen en praktijken van de Indische, Chinese, Egyptische en Hebreeuwse culturen plaatsen.

Tijdens het eerste millennium v. Chr. ontwikkelden zich de verschillende Griekse Paideia’s (Archaïsch, Spartaans, Atheens en Hellenistisch). De Romeinse wereld assimileerde het Hellenisme ook op het gebied van het onderwijs, vooral dankzij Cicero die de voornaamste promotor was van de zogenaamde Romeinse humanitas.

Het einde van het West-Romeinse Rijk (476) betekende het einde van de oude wereld en het begin van de lange Middeleeuwen (tot 1453, de val van Constantinopel voor de Turkse troepen, of tot 1492, de ontdekking van Amerika). Het christendom, ontstaan en verspreid door het Romeinse Rijk, nam de taak op zich om het klassieke erfgoed in stand te houden, gezeefd en gefilterd door de christelijke doctrine.

Uit het volledige herstel van de Griekse en Romeinse kennis dat tijdens de Renaissance plaatsvond, ontstond in de loop van de 16e eeuw het nieuwe pedagogische concept van het Humanisme, dat tijdens de Barok werd voortgezet door het pedagogisch disciplinarisme en met het Verlichtingscolofon van de 18e eeuw.

In het hedendaagse onderwijs (19e-21e eeuw) zijn de huidige, door de staat georganiseerde en gecontroleerde onderwijssystemen ontstaan.

Onderwijs

• Het multidirectionele proces waarbij kennis, waarden, gewoonten en manieren van handelen worden overgedragen. Opvoeding geschiedt niet alleen door woorden: zij is aanwezig in al onze handelingen, gevoelens en houdingen.
• Het proces van culturele, morele en gedragsgebonden binding en bewustwording. Door middel van onderwijs assimileren en leren nieuwe generaties dus de kennis, gedragsnormen, manieren van zijn en manieren om de wereld te zien van vorige generaties, terwijl ze ook nieuwe generaties creëren.
• Het proces van formele socialisatie van individuen in een samenleving.
• Onderwijs wordt onder mensen gedeeld door middel van onze ideeën, cultuur, kennis, enz., waarbij anderen altijd worden gerespecteerd. Het vindt niet altijd plaats in het klaslokaal.

Soorten onderwijs

Er zijn drie soorten onderwijs: formeel, niet-formeel en informeel. Formeel onderwijs heeft betrekking op scholen, hogescholen, universiteiten, modules… terwijl niet-formeel onderwijs betrekking heeft op cursussen, academies, enz. en informeel onderwijs datgene is wat formeel en niet-formeel onderwijs omvat, aangezien het onderwijs is dat gedurende het hele leven wordt verworven.

Basisonderwijs

Voorschools, lager en middelbaar onderwijs is de fase in de vorming van individuen waarin denkvaardigheden en basiscompetenties worden ontwikkeld ter bevordering van systematisch en continu leren, alsmede de disposities en attitudes die hun leven zullen bepalen. Ervoor zorgen dat alle kinderen en adolescenten in het land dezelfde kansen hebben om het basisonderwijs met succes af te ronden en dat zij de leerstof halen die voor elke graad en elk niveau is vastgesteld, zijn fundamentele factoren voor de ondersteuning van de ontwikkeling van de natie.

In basisonderwijs van goede kwaliteit zijn de ontwikkeling van basiscompetenties en het bereiken van het leerresultaat van de leerlingen de centrale doelstellingen, de doelen waarop de leraren, de school en het systeem hun inspanningen richten.

Zij maken het mogelijk de persoonlijke processen van individuele constructie van kennis te waarderen, zodat, in dit perspectief, leren gebaseerd op de oppervlakkige verwerking van informatie en die gericht op het op korte termijn ophalen van informatie van weinig belang zijn.

Een van de interessantste definities is voorgesteld door een van de grootste denkers, Aristoteles: “Opvoeding bestaat in het richten van de gevoelens van genot en pijn naar de ethische orde”.

Onderwijs wordt ook genoemd het resultaat van dit proces, dat zich concretiseert in de reeks verworven vaardigheden, kennis, houdingen en waarden, die in de persoon veranderingen teweegbrengen van sociale, intellectuele, emotionele, enz. aard, die, afhankelijk van de graad van bewustwording, voor het leven of voor een bepaalde periode zullen gelden, en in het laatste geval deel van het geheugen zullen worden.

Doelstellingen

• Het stimuleren van het structureren van het denken, creatieve verbeelding, vormen van persoonlijke expressie en verbale en grafische communicatie.
• Het proces van rijping van kinderen in zintuiglijk-motorische vaardigheden, spel en esthetische expressie, sportieve en artistieke initiatie, sociaal-affectieve groei en ethische waarden stimuleren.
• gewoonten van sociale integratie, groepssamenleven, solidariteit en samenwerking, en milieubehoud stimuleren.
• De creativiteit van het individu ontwikkelen.
• De band tussen de onderwijsinstelling en het gezin versterken.
• Fysieke, psychologische en sociale ongelijkheden ten gevolge van biologische, voedings-, gezins- en milieuverschillen voorkomen en aanpakken door middel van speciale programma’s en acties die met andere gemeenschapsinstellingen worden gecoördineerd.

Concept van onderwijs

In veel westerse landen is school of formeel onderwijs gratis voor alle leerlingen. Door het tekort aan openbare scholen zijn er echter ook veel particuliere en parochiale scholen.

De functie van onderwijs is de leerling te helpen en te begeleiden bij het behouden en gebruiken van de waarden van de cultuur die wordt onderwezen (b.v. westers – democratisch en christelijk), waardoor de nationale identiteit wordt versterkt. Onderwijs omvat vele domeinen, zoals formeel, informeel en niet-formeel onderwijs.

Maar de term opvoeding verwijst in de eerste plaats naar de geordende invloed die op een persoon wordt uitgeoefend om hem te vormen en te ontwikkelen op verschillende elkaar aanvullende niveaus; in de meeste culturen is het de actie die door de volwassen generatie op de jongeren wordt uitgeoefend om hun collectieve bestaan over te dragen en in stand te houden.

Het is een fundamenteel ingrediënt in het leven van de mens en de samenleving en gaat terug tot de oorsprong van de mens. Onderwijs is wat cultuur overdraagt, waardoor het kan evolueren.

In het blauw zien we de ontwikkelde landen (d.w.z. die met een goede opleiding). In deze landen is het onderwijs gratis en krijgen kinderen veel kansen op een goed heden.

Onderwijs in het leven

In sommige landen zoals Mexico is het onderwijs verdeeld in twee of meer soorten, die op hun beurt weer zijn onderverdeeld in niveaus zoals basisonderwijs (kleuterschoolniveau, primair niveau, secundair niveau), middelbaar onderwijs (middelbare school) en hoger onderwijs (bachelor en postdoctoraal niveau). De indelingen variëren naar gelang van het onderwijsbeleid van elk land.

Er zijn verschillende concepten die trachten het onderwijsfenomeen te analyseren in relatie tot het tijdsverloop van mensen. Begrippen als levenslang leren, permanente educatie, andragogie of volwasseneneducatie hebben dus gemeenschappelijke aspecten, maar ook belangrijke nuances die hen onderscheiden en verrijken.

Volgens studies leren achtjarigen het best door hun ontwikkeling te belonen en luisteren ze niet naar straf, terwijl twaalfjarigen daarentegen meer leren door negatief te reageren op hun fouten. Volwassenen volgen deze algemene regel ook en observeren hun mislukkingen meer, maar op een efficiëntere manier.

Dit komt omdat volwassenen meer leren uit overtuiging en zelfs noodzaak, omdat zij de kennis nodig kunnen hebben voor hun werk, of voor een specifieke activiteit, zodat zij efficiënter leren van hun fouten, en zij weten dat het leren hun verantwoordelijkheid is.

In tegenstelling tot wat er met kinderen en jongeren gebeurt, die vaak naar school gaan omdat hun ouders hen sturen en niet zozeer uit eigen overtuiging of omdat zij bepaalde kennis nodig hebben. Dit alles leidt tot het feit dat er twee pedagogische stromingen zijn, afhankelijk van het soort leerlingen, pedagogie voor kinderen en jongeren en andragogie voor volwassenen.

Onderwijs als complex maatschappelijk verschijnsel

Onderwijs is een verschijnsel van sociale praktijk, een proces en een sociale instelling, die zorgt voor de overdracht, de reproductie en de ontwikkeling van de door de mensheid geaccumuleerde cultuur.

Als complex maatschappelijk verschijnsel geeft het uitdrukking aan de mate van economische ontwikkeling en aan de politieke en ideologische omstandigheden op een bepaald historisch moment. Er wordt een beroep op gedaan om een vormende en ontwikkelingsfunctie te vervullen die de mens vanaf het socialisatieproces meekrijgt.

Evaluatie

Evaluatie is een proces dat erop gericht is zo systematisch en objectief mogelijk de relevantie, de doeltreffendheid, de doelmatigheid en het effect van de opleidingsactiviteiten in het licht van specifieke doelstellingen vast te stellen. Het is een administratief leerinstrument en een actiegericht organisatieproces ter verbetering van de lopende activiteiten en de toekomstige planning, programmering en besluitvorming.

Wat evaluatie niet moet doen is categoriseren. Categorisering van kennis verhindert een effectieve erkenning van de vooruitgang in het onderwijs-leerproces door de intellectuele capaciteit van de leerling in te delen in episodes. Het mag ook niet veralgemenen. Net zoals alle kennis verschillend is, zijn alle processen die daartoe leiden verschillend van persoon tot persoon, d.w.z. wij leren allen anders, en daarom mogen wij niet generaliseren, hoewel wij criteria moeten vaststellen. Het is ook geen beoordeling: een cijfer toekennen betekent nog geen kennis, dus beoordelen is geen beoordeling.

Evaluatie helpt ons de verworven kennis te meten, en verschaft ons informatie over de voortgang van dezelfde om te weten of de voorgestelde doelstellingen al dan niet worden bereikt.

In technologieën is het raadzaam de checklist te gebruiken, dit is een schriftelijke lijst van prestatiecriteria, die soms kan worden gebruikt om de sterke en zwakke punten, alsmede veranderingen in de prestaties te diacnosticeren, deze lijst laat niet toe de nuances van de prestaties vast te leggen. Een checklist kan worden gebruikt om de prestaties samen te vatten door beoordelingscriteria vast te stellen of door het percentage te berekenen van de criteria waaraan is voldaan.

Evaluatie van het onderwijs is een systematisch en gericht proces, dat een aantal elementen omvat, b.v. een repetitie in de beroepsopleiding, een toneelvoorstelling in een school, een integratief project, een proeftoets bij het computerleren, enz.

Dankzij deze elementen kan worden vastgesteld of een vak alle gestelde doelen heeft bereikt, waardoor op zinvolle wijze een attitudeverandering tot stand wordt gebracht.

Heden ten dage staan de beste onderwijssystemen in dienst van het onderwijs, en daarom is de eenvoudige overdracht van informatie en kennis niet langer een centrale doelstelling van de onderwijsprogramma’s.

Er zou ook gezegd kunnen worden dat er behoefte bestaat om studenten te trainen in zelf-leren als een proces van persoonlijke ontwikkeling. Elke leerling is een uniek wezen, hetgeen een sleutelelement in het beoordelingsproces laat zien: niet beoordelen alleen om te beoordelen, maar om het leren te verbeteren en voor de organisatie van taken, naast andere methodologische aspecten. Vanuit het onderwijsperspectief moet de evaluatie een nieuwe dimensie krijgen, en zo een gevoel van relevantie geven aan het onderwijzen-leren.

Evaluatie kan worden geconceptualiseerd als een dynamisch, continu en systematisch proces, gericht op gedrags- en prestatieveranderingen, waarbij wordt nagegaan welke resultaten zijn bereikt in overeenstemming met de voorgestelde doelstellingen. Voor leraren is dit de verbetering van hun bestaansreden.

Alternatieve definitie van evaluatie

Evaluatie is de meting van het onderwijs/leerproces die bijdraagt tot de verbetering ervan. Vanuit dit oogpunt houdt de evaluatie nooit op, aangezien elke activiteit die plaatsvindt, moet worden geanalyseerd.

Evaluatie is ook een proces dat tracht na te gaan welk belangrijk leerproces is opgedaan bij de blootstelling aan een reeks vooraf geplande doelstellingen, waarvoor het institutioneel van belang is vast te stellen dat de kennis aantoont dat het onderwijs- en leerproces heeft plaatsgevonden bij het individu dat aan die doelstellingen is blootgesteld.

In deze zin heb ik het over academische evaluatie, waarbij het erom gaat door middel van verschillende kwalitatieve of kwantitatieve instrumenten na te gaan en/of vast te stellen, dat de student nieuwe vaardigheden, bekwaamheden, capaciteiten, methoden en technieken heeft verworven, evenals de “pedagogische kwaliteit” van zijn onderricht, die hem in staat zullen stellen goed te presteren voor het welzijn van zijn gemeenschap, persoonlijk voordeel, beroepsprestatie en discipline.

Er zijn verschillende soorten classificaties die op de beoordeling kunnen worden toegepast, maar in termen van de verschillende momenten waarop zij zich voordoen, kunnen wij noemen:

• Initiële beoordeling, die tot doel heeft na te gaan wat voor opleiding een leerling heeft om te kunnen instromen in een hoger onderwijsniveau dan het niveau waarop hij zich thans bevindt. Om deze beoordeling uit te voeren, moet de leraar de leerling tot in detail kennen, zodat hij de activiteit kan aanpassen, het pedagogisch ontwerp kan uitwerken en zelfs de moeilijkheidsgraad kan schatten die erin zal worden voorgesteld.
• Formatieve beoordeling is de beoordeling die tot doel heeft na te gaan of het onderwijs-leerproces heeft plaatsgevonden, voordat de summatieve beoordeling wordt gepresenteerd. Het heeft een connotatief aspect van actieve pro-feedback. Door aan een dergelijke evaluatie te werken heeft de leraar de mogelijkheid om het in de klas uitgevoerde project tijdens de uitvoering ervan te corrigeren.
• Summatieve evaluatie is de evaluatie die aan het eind van een bepaalde periode of aan het eind van een of andere thematische eenheid wordt toegepast. Het heeft de eigenschap meetbaar te zijn, aangezien aan elke leerling die dit soort evaluatie ondergaat een cijfer op een bepaalde schaal wordt toegekend, dat verondersteld wordt de verworven kennis weer te geven; in de meeste onderwijscentra en -stelsels is dit toegekende cijfer echter subjectief, aangezien het niet aantoont of de verworven kennis werkelijk in verband kan worden gebracht met de sociale sfeer. Deze evaluatie maakt het mogelijk niet alleen de leerling, maar ook het uitgevoerde onderwijsproject te beoordelen.

Onderwijs in Mexico wordt beschouwd als seculier en vrij, en alle kinderen hebben het recht het te ontvangen, zoals geregeld in de Politieke Grondwet van de Verenigde Mexicaanse Staten. Artikel 3 van de grondwet bepaalt ook dat onderwijs verplicht moet zijn. Voorschools onderwijs maakt nu deel uit van deze leerplicht.

Onderwijskundige gemeenschap

Onderwijskundige gemeenschap wordt, bijvoorbeeld in Venezuela, opgevat als een democratische, sociale, communitaire, georganiseerde, participatieve, coöperatieve, protagonistische en ondersteunende ruimte, waarin haar leden handelen in het proces van burgerschapsvorming (Organieke Wet van het Onderwijs, art. 20)

Een onderwijskundige gemeenschap is, volgens Dr. C. Argelia Fernández Díaz, een opvoedkundige gemeenschap. C Algerije Fernández Díaz-, de integratie van socialiserende actoren wanneer de school ouders, buren, mensen van andere instellingen die de verschillende takken van de menselijke kennis vertegenwoordigen en van politieke en massa-organisaties bij het projectie- en onderwijswerk betrekt, als beslissende krachten in het pedagogische onderwijsproces dat in de verschillende onderwijscentra wordt geprojecteerd, dit vergemakkelijkt een uitwisseling van leren volgens wederzijdse onderwijsbehoeften, dat wil zeggen de behoeften van het pedagogische proces dat in de onderwijscentra wordt uitgevoerd en de educatieve en culturele behoeften van de leden van de gemeenschap.

Beginselen van de opvatting van de onderwijsgemeenschap

• Solidariteit: Gebaseerd op het delen van ideeën, belangen en behoeften op een collectieve manier, het overwinnen van egoïstisch en individualistisch gedrag in de ontwikkeling van de inhoudelijke processen en onderwijsfeiten.
• Samenwerking: Generator van samenwerking in het werk uit te voeren als een team, het delegeren van functies, het aangaan van verplichtingen volgens de behoeften en de omringende realiteit.
• Participatie: Door de uitoefening van het burgerschap, actief interveniëren in de planning, organisatie, uitvoering, controle en evaluatie van het onderwijsbeleid in de verschillende ruimten van de onderwijsgemeenschap: de klas, de school en de onderwijsomgeving.
• Protagonisme: Uitgeoefend door individueel en collectief leiderschap als actieve actoren in debatten, discussies, uitwisseling van ervaringen, constructie van kennis met betrekking tot organisatie, communicatie, onderzoek en opleiding, waar iedereen leert en transformeert door cognitieve soevereiniteit uit te oefenen.
• Medeverantwoordelijkheid: gebaseerd op de relatie van de leden van de onderwijsgemeenschap, voor het functioneren van de school en een autonoom, humanistisch en duurzaam bestuur dat tot uiting komt in het delen van de verantwoordelijkheden voor het functioneren van de school in aspecten die verband houden met organisatie, curriculum, zorg voor en onderhoud van de fysieke installatie en gedeeld en horizontaal beheer, participatie en het gevoel erbij te horen.
• Zelfbeheer: gebaseerd op het vermogen van de onderwijsgemeenschap om te bepalen wat zij wil en hoe zij dat wil doen op een collectieve en georganiseerde manier, die voordelen oplevert voor iedereen op een eerlijke, billijke en productieve manier, met de gearticuleerde deelname van de staat-familie-samenleving-gemeenschap, voor het algemeen welzijn.

Zie ook

• Kwaliteit van het onderwijs

Externe links

• .ISBN 92-9189-037-5.
  • Artikelen over onderwijskwaliteit en accreditatie
  • Revista Iberoamericana de Educación
  • Revista de Educación en línea del MEC (Spanje)
  • Educación sin fronteras
  • Education without borders
  • Education without borders
  • Education without borders
  • Education without borders
  • Education without borders
  • Global Campaign for Education
  • Directory of educational portals
  • Schoolmagazine website
  • Oriëntatiepagina van het Ministerie van Onderwijs (Spanje)
  • EducaRed, portaal van middelen voor de onderwijsgemeenschap
  • Platform voor onderwijsadministratie en -beheer (Chili)
  • Portaal voor onderwijs van de Argentijnse staat
• Portal Educativo del Estado Argentino

Portaal voor onderwijs van de Argentijnse staat