Noordelijke Verenigde Staten

Vóór de westwaartse expansie van de 19e eeuw kwamen de “Noordelijke Verenigde Staten” overeen met de huidige regio New England. In de jaren 1830 kwam het overeen met het huidige noordoosten.

Vóór 1865 werd het noorden van het zuiden onderscheiden op het punt van de slavernij. In de zuidelijke staten was slavernij legaal tot de ratificatie van de Emancipatie Proclamatie in 1865. De noordelijke staten hadden alle een of andere vorm van wetgeving aangenomen om de slavernij in 1804 af te schaffen. Afschaffing betekende echter geen vrijheid voor sommige bestaande slaven. Door de geleidelijke afschaffing van de wetten, zouden er in sommige Noordelijke staten nog slaven voorkomen tot aan de volkstelling van 1840 in de Verenigde Staten. Slavernij zou uiteindelijk de belangrijkste oorzaak zijn van de Amerikaanse Burgeroorlog.

Amerikaanse BurgeroorlogEdit

Kaart van de verdeling van de staten in de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865). Blauw (de uniformkleur van het Amerikaanse leger) geeft de noordelijke staten van de Unie aan; lichtblauw staat voor vijf staten van de Unie die slavernij toestonden (grensstaten). Rood staat voor de zuidelijke afgescheiden staten in opstand, ook bekend als de Geconfedereerde Staten van Amerika.

Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog bestond het noorden van de Verenigde Staten uit de Amerikaanse staten die de Verenigde Staten van Amerika steunden, de Unie-staten. In deze context is “Het Noorden” synoniem met de Unie. In deze context bestaat “Het Zuiden” uit de staten die probeerden zich af te scheiden van de V.S. om de Geconfedereerde Staten van Amerika te vormen. Over de vraag welke staten in dit verband tot het Noorden behoren, kan men het historisch niet eens zijn. Vijf slavenhoudende staten, de zogenaamde grensstaten, die bij de Unie bleven – Missouri, Kentucky, West Virginia, Maryland en Delaware (samen met het omstreden Indian Territory) – kunnen tot beide regio’s worden gerekend.