Macrodantin Bijwerkingen

Generieke naam: nitrofurantoïne

Medisch beoordeeld door Drugs.com. Laatst bijgewerkt op 12 sep 2020.

• Consumer
• Professional
• FAQ

Note: Dit document bevat informatie over bijwerkingen van nitrofurantoïne. Sommige van de op deze pagina vermelde doseringsvormen zijn mogelijk niet van toepassing op de merknaam Macrodantin.

Voor de consument

Geldt voor nitrofurantoïne: orale capsule, orale suspensie

Bijwerkingen die onmiddellijke medische aandacht vereisen

Naast de noodzakelijke effecten kan nitrofurantoïne (het werkzame bestanddeel in Macrodantin) ook enkele ongewenste effecten veroorzaken. Hoewel niet al deze bijwerkingen kunnen optreden, kan medische hulp nodig zijn als ze toch optreden.

Neem onmiddellijk contact op met uw arts als een van de volgende bijwerkingen optreedt tijdens het gebruik van nitrofurantoïne:

Meer vaak voorkomend

• Veranderingen in de kleur van de gezichtshuid
• pijn op de borst
• rillingen
• hoest
• koorts
• algemeen gevoel van onbehagen of ziekte
• netelroos
• schorheid
• jeuk
• gewrichts- of spierpijn
• kortademigheid
• huiduitslag
• plotselinge moeite met slikken of ademhalen
• zwelling van het gezicht, mond, handen of voeten
• onrustige ademhaling

minder vaak

• zwarte, teerachtige ontlasting
• bloed in de urine of ontlasting
• branden, gevoelloosheid, tintelingen, of pijnlijke gewaarwordingen
• duizeligheid
• slaperigheid
• hoofdpijn
• rode puntjes op de huid
• keelpijn
• onvastheid of onhandigheid
• ongewone bloedingen of blauwe plekken
• ongewone vermoeidheid of zwakte
• zwakte in de armen, handen, benen, of voeten

Zeldzaam

• buik- of maagpijn
• blindheid
• blaarvorming, vervellen, of loslaten van de huid en slijmvliezen
• blauw-gele kleurenblindheid
• blauwachtige kleur van de vingernagels, lippen, huid, handpalmen of nagelbedden
• wazig zien of verlies van gezichtsvermogen, met of zonder pijn in de ogen
• bultige zachte plek op het hoofd van een zuigeling
• verandering in het vermogen om kleuren te zien, vooral blauw of geel
• verwardheid
• scheurtjes in de huid
• verdonkering van de urine
• vermindering van het gezichtsvermogen
• diarree
• diarree, waterig en hevig, die ook bloederig kan zijn
• pijn aan de ogen
• algemene vermoeidheid en zwakheid
• lichtgekleurde ontlasting
• verlies van eetlust
• verlies van warmte uit het lichaam
• mentale depressie
• stemmingswisselingen of mentale veranderingen
• misselijkheid of braken
• pale huid
• pale ontlasting
• rode huidlaesies, vaak met een paars centrum
• rode, geïrriteerde ogen
• rode, gezwollen huid
• rode, verdikte, of schilferige huid
• huiduitslag
• zweren, zweren, of witte vlekken op de lippen of in de mond
• gezwollen of pijnlijke klieren
• gevoeligheid van speekselklieren
• onaangename ademgeur
• pijn in de rechter bovenbuik
• visusveranderingen
• overgeven van bloed
• wiezen of benauwdheid
• gele ogen of huid

Bijwerkingen die geen onmiddellijke medische aandacht vereisen

Enkele bijwerkingen van nitrofurantoïne kunnen optreden die meestal geen medische aandacht vereisen. Deze bijwerkingen kunnen tijdens de behandeling verdwijnen naarmate uw lichaam zich aan het geneesmiddel aanpast. Ook kan uw arts u vertellen hoe u sommige van deze bijwerkingen kunt voorkomen of verminderen.

Raadpleeg uw arts als een van de volgende bijwerkingen aanhoudt of hinderlijk is, of als u er vragen over heeft:

Meer vaak voorkomend

• Diarree
• gas

Voorkomen niet bekend

• Duizeligheid of licht gevoel in het hoofd
• gevoel van voortdurende beweging van uzelf of de omgeving
• verlies of verlies van kracht
• haaruitval, tijdelijk
• gevoel van ronddraaien
• ongecontroleerde oogbewegingen

Voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg

Geldt voor nitrofurantoïne: samenstelpoeder, orale capsule, orale suspensie

Gastro-intestinaal

Nausea, emesis, en anorexia kwamen het vaakst voor; buikpijn en diarree kwamen minder vaak voor. Deze bijwerkingen waren dosis-gerelateerd en werden geminimaliseerd door dosisverlaging. Veel patiënten die de microkristallijne formulering niet konden verdragen, konden de macrokristallijne formulering zonder misselijkheid innemen.

Het optreden van pseudomembraneuze colitis-symptomen is gemeld tijdens of na antimicrobiële therapie.

Common (1% tot 10%): Misselijkheid, emesis, flatulentie

Ongewoon (0,1% tot 1%): Abdominale pijn, diarree

Frequentie niet gerapporteerd: Dyspepsie, constipatie, sialadenitis, pancreatitis, pseudomembraneuze colitis, Clostridioides difficile-geassocieerde diarree, parotitis

Metabole

Common (1% tot 10%): Anorexia

Frequentie niet gerapporteerd: Acute porfyrie, vals-positief urineglucose

Zenuwstelsel

Kwaakzaam (1% tot 10%): Hoofdpijn

Zeldzaam (0,01% tot 0,1%): Perifere neuropathie inclusief optische neuritis (sensorische en motorische betrokkenheid), nystagmus, vertigo, duizeligheid, slaperigheid

Frequentie niet gerapporteerd: Benigne intracraniële hypertensie (pseudotumor cerebri), uitpuilende fontanellen, polyneuropathie (inclusief optische neuritis), sensorisch verlies, paresthesie, motorisch verlies, neuropathie (over het algemeen beginnend als paresthesie van de onderste ledematen en de handen en overgaand in spierzwakte en verspilling), cerebellaire disfunctie

Meldingen na het in de handel brengen: Optische neuritis

Perifere neuropathie (die soms ernstig of onomkeerbaar was) is voorgekomen; er zijn sterfgevallen gemeld. Het risico van perifere neuropathie is verhoogd bij nierdisfunctie (CrCl minder dan 60 mL/min of klinisch significant verhoogd serumcreatinine), anemie, vitamine B-deficiëntie, diabetes mellitus, elektrolytenonevenwichtigheid en invaliderende ziekte.

Polyneuropathie, die perifeer begon met aanvankelijk gevoelsverlies en paresthesie, maar overging in motorisch verlies (vaak met ernstige spieratrofie), is tijdens de therapie voorgekomen. Een predisponerende aandoening bij de meeste van deze patiënten was nierinsufficiëntie, die vaak gepaard ging met anemie, diabetes, onbalans in elektrolyten, vitamine B-deficiëntie en slopende ziekte. Na het stopzetten van dit geneesmiddel stopte de verdere verslechtering in het algemeen en trad gehele of gedeeltelijke regressie op bij bijna 80% van de getroffen patiënten. Deze reacties waren soms ernstig of onomkeerbaar, maar zelden fataal.

Hematologisch

Common (1% tot 10%): Eosinofilie, verlaagd hemoglobine

Zeldzaam (0,01% tot 0,1%): Aplastische anemie

Frequentie niet gerapporteerd: Hemolytische anemie, leukopenie, agranulocytose, granulocytopenie, megaloblastaire anemie, glucose-6-fosfaatdehydrogenase-deficiëntie anemie, trombocytopenie, cyanose secundair aan methemoglobinemie

Hepaticum

Commonant (1% tot 10%): Verhoogde AST, verhoogde ALT

Zeldzaam (0,01% tot 0,1%): Leverfalen (kan fataal zijn), cholestatische geelzucht, chronische actieve hepatitis (inclusief fatale afloop)

Frequentie niet gerapporteerd: Levernecrose, auto-immuunhepatitis, leverreacties (inclusief hepatitis, cholestatische geelzucht, chronische actieve hepatitis, levernecrose), hepatotoxiciteit met gelijktijdige longreacties, verhoogde bilirubine, levertoxiciteit (gepresenteerd met geelzucht, buikpijn, malaise, misselijkheid, anorexie)

Anders

Common (1% tot 10%): Verhoogd serumfosfor/fosfaat

Frequentie niet gerapporteerd: Koorts, koude rillingen, malaise, asthenie, medicijnkoorts, superinfecties door resistente organismen (bijv, Pseudomonas species, Candida species), C difficile superinfecties, verhoogd alkalisch fosfatase, verhoogd lactaatdehydrogenase

Respiratoire

Chronische longreacties traden zelden op, over het algemeen bij patiënten die gedurende ten minste 6 maanden continu werden behandeld; dergelijke reacties kwamen vaker voor bij oudere patiënten.

Acute longreacties traden over het algemeen op in de eerste week van de behandeling en waren omkeerbaar wanneer de behandeling werd gestaakt; het herstel was vaak dramatisch. Acute pulmonale reacties werden gewoonlijk gekenmerkt door koorts, koude rillingen, hoest, pijn op de borst, dyspneu, pulmonale infiltratie met consolidatie/pleurale effusie op röntgenfoto’s van de borst, en eosinofilie.

In subacute pulmonale reacties kwamen koorts en eosinofilie minder vaak voor dan in de acute vorm. Na het staken van de therapie was soms enkele maanden herstel nodig.

Zeldzaam (0,01% tot 0,1%): Chronische longreacties (symptomen omvatten malaise, inspanningsdyspneu, hoest, veranderde longfunctie, radiologische/histologische bevindingen van diffuse interstitiële pneumonitis en/of fibrose)

Frequentie niet gerapporteerd: Acute pulmonale reacties (symptomen omvatten koorts, rillingen, hoest, pijn op de borst, dyspneu, pulmonale infiltratie met consolidatie/pleurale effusie op röntgenfoto’s van de borst, eosinofilie), subacute pulmonale reacties, chronische/subacute/acute pulmonale overgevoeligheidsreacties, hoest, dyspneu, blijvende verslechtering van de longfunctie, longfibrose, bronchiolitis obliterans organiserende longontsteking, astma-aanvallen (bij patiënten met astma in de voorgeschiedenis), pulmonale infiltratie met consolidatie/pleurale effusie op röntgen

Cardiovasculair

Veranderingen in ECG (bijv.g., aspecifieke ST/T-golfveranderingen, bundeltakblok) zijn voorgekomen, geassocieerd met pulmonale reacties; vasculitis werd soms geassocieerd met pulmonale reacties.

Zelden (0,01% tot 0,1%): Instorting, cyanose, veranderingen in ECG (bijv. aspecifieke ST/T-golfveranderingen, bundeltakblok)

Frequentie niet gerapporteerd: Vasculitis, cardiopulmonaal falen (leidend tot collaps en dood), pijn op de borst

Dermatologisch

Zeldzaam (0,01% tot 0,1%): Exfoliatieve dermatitis, erythema multiforme (inclusief Stevens-Johnsonsyndroom)

Frequentie niet gerapporteerd: Pruritus, urticaria, allergische huidreacties, alopecia/ voorbijgaande alopecia, angio-oedeem/angioneurotisch oedeem, cutane vasculitis, maculopapuleuze erupties, erythemateuze erupties, eczemateuze erupties, huiduitslag, drug rash with eosinophilia and systemic symptoms (DRESS) syndrome

Psychiatrisch

Zeldzaam (0,01% tot 0,1%): Depressie, euforie, verwardheid, psychotische reacties

Hypersensitiviteit

Hypersensitiviteitsreacties waren de vaakst gemelde bijwerking tijdens postmarketingervaring.

Frequentie niet gemeld: Anafylaxie

Postmarketingrapporten: Overgevoeligheidsreacties

Musculoskeletaal

Lupusachtig syndroom is in verband gebracht met pulmonale reactie.

Frequentie niet gerapporteerd: Lupusachtig syndroom/lupus erythematous-achtig syndroom, artralgie, myalgie, spieratrofie, verhoogd creatinefosfokinase

Renaal

Frequentie niet gerapporteerd: Interstitiële nefritis

Genitourinair

Frequentie niet gemeld: Gele of bruine verkleuring van urine, superinfecties van de urogenitale tractus (door schimmels of resistente organismen), donker gekleurde urine

Oculair

Frequentie niet gerapporteerd: Amblyopie, retinopathie (als gevolg van intraretinale kristallen), diplopie

Veel gestelde vragen

• Welke antibiotica worden gebruikt om UTI te behandelen?
• Wat is “dual release” nitrofurantoin?