Pulmonale fibrose (PF) is een ziekte die het ademhalingsstelsel aantast door de verdikking en verstijving van longweefsel, wat eindigt als littekenweefsel. In gevallen waarin artsen de hoofdoorzaak van de ziekte niet kunnen identificeren, spreekt men van idiopathische longfibrose (IPF).
De symptomen van longfibrose zijn onder meer kortademigheid (dyspneu), droge hoest, vermoeidheid, onverklaarbaar gewichtsverlies en pijnlijke spieren en gewrichten. Gezien de gelijkenis tussen de symptomen van longfibrose en de symptomen van andere longaandoeningen, kan de diagnose moeilijk zijn. Er bestaan echter technieken en onderzoeken om de diagnose longfibrose te helpen bevestigen.
Eerste stappen voor PF-diagnose
Volgens het National Institutes of Health (NIH): “Medische hulp zoeken zodra u symptomen hebt, is belangrijk. Indien mogelijk, zoek zorg van een longarts. Dit is een arts die gespecialiseerd is in het diagnosticeren en behandelen van longproblemen. Uw arts zal de diagnose IPF stellen op basis van uw medische voorgeschiedenis, een lichamelijk onderzoek en testresultaten. Tests kunnen helpen andere oorzaken van uw symptomen uit te sluiten en laten zien hoe ernstig uw longen zijn beschadigd.”
Wanneer een patiënt symptomen ervaart die kunnen wijzen op longfibrose, begint het diagnoseproces met het analyseren van de medische voorgeschiedenis van de patiënt. De vragen omvatten: leeftijd, rookgeschiedenis, omgevingselementen in de lucht op het werk of elders die de longen kunnen irriteren, hobby’s, geschiedenis van legaal en illegaal drugsgebruik, andere mogelijke medische aandoeningen, medische familiegeschiedenis, en hoe lang de symptomen al bestaan.
Daarnaast zal de arts een reeks tests en onderzoeken laten uitvoeren.
Tests om longfibrose te diagnosticeren
Er is niet één test die longfibrose correct kan diagnosticeren, en daarom is vaak een groep diagnostische tests nodig om een volledige diagnose te stellen.
Sommige tests omvatten:
- Een röntgenfoto van de borstkas, die een beeld geeft van de borststructuren zoals het hart en de longen en waarmee artsen kunnen zoeken naar schaduwen die wijzen op littekenweefsel.
- Een hoge-resolutie computertomografie (HRCT) scan is een type röntgenfoto met een hogere precisie en meer detail.
- Longfunctietesten worden ook gebruikt om de hoeveelheid lucht te meten die uit de longen kan worden geblazen na een diepe ademhaling, evenals de snelheid van de ademhaling, die helpen om de schade in de longen te begrijpen.
- Een pulsoximetrietest bestaat uit het bevestigen van een kleine sensor aan de vinger of het oor, die licht gebruikt om de hoeveelheid zuurstof in het bloed te schatten.
- Een arteriële bloedgastest wordt ook gebruikt om de niveaus van zuurstof en kooldioxide te meten door het verzamelen en analyseren van een bloedmonster uit een slagader, meestal in de pols. De arteriële bloedgastest wordt als nauwkeuriger beschouwd dan de pulsoximetrietest.
- Tijdens een inspanningstest lopen of trappen patiënten een paar minuten, wat wordt gebruikt om te onthullen hoe de longen zuurstof en kooldioxide in en uit de bloedbaan verplaatsen.
- Een huidtest op tuberculose kan worden aangevraagd om de mogelijkheid van tuberculose uit te sluiten.
Diagnose van PF door biopsie
Volgens de NIH: “Voor een longbiopsie zal uw arts monsters van longweefsel nemen op verschillende plaatsen in uw longen. De monsters worden onder een microscoop onderzocht. Een longbiopsie is de beste manier voor uw arts om IPF te diagnosticeren. Deze procedure kan uw arts helpen andere aandoeningen uit te sluiten, zoals sarcoïdose, kanker of infectie. Een longbiopsie kan uw arts ook laten zien hoe ver uw ziekte gevorderd is. Artsen gebruiken verschillende procedures om longweefselmonsters te nemen.”
Biopsie-opties omvatten:
- Een thoracoscopie met video-ondersteuning, de meest gebruikelijke procedure, bestaat uit het inbrengen van een kleine buis, met een camera aan het uiteinde, door de ribben en in de borstkas.
- Bij een bronchoscopie wordt een flexibele buis door de neus of mond, door de keel en in de luchtwegen ingebracht.
- De bronchoalveolaire lavage is een procedure die begint met een bronchoscopie en verder gaat met het inspuiten van een kleine hoeveelheid zoutoplossing in de longen om de vloeistof te wassen en cellen uit het gebied rond de luchtzakken naar boven te halen.
- Een thoracotomie bestaat uit het verwijderen van een paar kleine stukjes longweefsel via een snee in de borstwand tussen de ribben.
Note: Pulmonary Fibrosis News is strikt een nieuws- en informatiewebsite over de ziekte. Het geeft geen medisch advies, diagnose of behandeling. Deze inhoud is niet bedoeld als vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Vraag altijd advies aan uw arts of een andere gekwalificeerde gezondheidswerker als u vragen hebt over een medische aandoening. Negeer nooit professioneel medisch advies en wacht nooit met het inwinnen ervan vanwege iets dat u op deze website hebt gelezen.