Las Vegas Black Book: The Mysterious List of the Gambling Industry

Ontdek hoe je legaal een casino spel verslaat – of het nu door de eerder goedaardige handeling van het tellen van kaarten is of door een spel zo gewaagd te spelen als Kelly Sun’s multi-miljoen-dollar edge sorting move – en je zult ontdekken dat gevraagd worden om casino’s te verlaten een beroepsrisico is.

Voordeel spelers herkennen de back-offs en 86s als een te verwachten gevolg van het brutaal naar beneden halen van het huis. Zoals ik ooit werd verteld door wereldklasse paard handicapper Bill Benter, “Als ze niet schoppen je uit, je doet iets verkeerd.”

Maar de landing in de zogenaamde Black Book, een rooster van mensen die wettelijk verboden het pand van een gok onderneming in de staat Nevada te betreden, nou, dat is iets heel anders. Voor starters, plaatsing in het boek vaak impliceert een misdadige handeling.

Volgens Anthony Curtis, uitgever van Las Vegas Advisor en een voormalig voordeel speler zelf, het is een speciale cirkel van casino hel. “Het brengt ongewensten naar het Nde niveau,” zegt Curtis. “Er zijn verschillende gradaties van teruggedrongen worden. Dit is de ultieme. Je wordt niet uit een casino gezet. Je wordt teruggetrokken uit een industrie.”

Officieel bekend als de Nevada Gaming Control Board Excluded Person List, werd het Black Book gelanceerd in 1960. Zodra een echte boek gebonden in zwarte covers – hoewel, door de jaren heen, zijn er andere kleuren – het Black Book is een lijst van criminelen, casino bedriegers, oplichters en diverse ongure types die, zo wordt aangenomen, schade aan casino’s alleen maar door er te zijn. Gangster Sam Giancana – die vermoedelijk banden had met de CIA, de controle verwierf over casino’s als Sands en Desert Inn, en zich een productieve afperser van winsten toonde – behoorde tot de eerste gangsters die in het Boek werden opgenomen.

De geschiedenis leert dat het Zwartboek in het leven werd geroepen als een middel voor de gokindustrie om het Amerikaanse Congres ervan te overtuigen dat zij in staat was zichzelf te controleren en criminele elementen van de speelvloer te weren.

Een exemplaar van een vroeg Zwartboek, dat debuteerde met een lijst van slechts 11 ongewenste personen, opengeslagen naar de pagina van de kleine maar ultra-gewelddadige gangster Tony “De Mier” Spilotro, is te zien in het Mob Museum in Las Vegas. De meest recente toevoegingen aan het boek, dat nu 35 deelnemers telt, zijn Anthony Grant Granito en James Russell Cooper. Beiden veroordeeld voor het oplichten van het Bellagio voor zo’n $1.2 miljoen, haalden ze het afgelopen november.

Samenwerkend met een croupier, plaatsten de twee mannen hun weddenschappen nadat de dobbelstenen waren gevallen. Natuurlijk maakt dat craps tot een makkelijk spel om te verslaan. Zo gemakkelijk, in feite, dat zij een geschatte 452-miljard tegen 1 kans overwon om hun zeven-cijferige beloningen te oogsten. Een jury achtte hen schuldig aan diefstal en bedrog en de twee mannen werden veroordeeld tot minstens vier jaar gevangenisstraf. Maar de Nevada Gaming Control Board ging verder door hen in het Black Book te plaatsen, dat momenteel bestaat als een online lijst met foto’s, laatst bekende verblijfplaatsen en, natuurlijk, de wandaden.

Voor sommige valsspelers is het krijgen in het Black Book genoeg van een verplichting dat ze liever naar de gevangenis gaan als het hen helpt om het Boek te verslaan. Een gokinsider herinnert zich een recente oplichter die beroemd was om het markeren van kaarten aan de blackjacktafel. “Hij werd thuis gearresteerd en de kerel had een minifabriek voor het maken van daubs (de kleurstof die gebruikt wordt voor het markeren van kaarten), valsspeelapparatuur en vermommingen,” zegt de insider. “Hij verdiende zijn brood met het beroven van casino’s en wilde geen toegangsverbod opgelegd krijgen.”

Hij zou er naar verluidt voor hebben geijverd om gevangenisstraf uit te zitten maar uit het Zwartboek te worden gehouden. “Dat had hij veel liever gehad,” zegt de bron. “Maar de man heeft het niet gekregen en nu kan hij niet in een casino in Nevada komen.” Hij pleitte schuldig aan een misdrijf inbraak en kreeg voorwaardelijk – plus zijn plek in het Boek.

Hoewel het moeilijk is om in het Zwarte Boek te komen – het betreden van de galerij van schurken houdt in dat je iets moet doen dat de machten bij de Nevada Gaming Control Board echt beledigt – is het nog moeilijker om eruit te komen. De meesten die uit het Book ontsnappen, doen dat door te sterven. Zelfs stoppen met gokken zal niet helpen. Volgens “Las Vegas Review Journal” was de laatste van de overlevende OG’s van het Black Book de in Los Angeles gevestigde maffiabaas Louis Thomas Dragna. Hij stierf in 2012, op 92-jarige leeftijd, en brak met zijn heengaan los van het Boek.

Maar hoe is het om daadwerkelijk in het Zwarte Boek te staan? Verrassend genoeg lijkt het erop dat de meeste leden van de slinkse sekte – met uitzondering van de hierboven beschreven bedrieger – het niet zo erg vinden om daar te zijn.

Om te beginnen, tegen de tijd dat je iets doet dat berucht genoeg is om in het Boek te komen, ben je waarschijnlijk toch al persona non grata in de meeste casino’s. In sommige kringen, in feite, plaatsing in het Zwartboek is in wezen een advertentie voor iemands achterbakse vaardigheden. In het Boek staan, zegt expert-kaartlegger William Gene Land, “was een teken van eer. Ik hield mijn beker en het opende een heleboel mogelijkheden voor mij – als je begrijpt wat ik bedoel.”

Wat hij bedoelt is dat hij in staat was om te werken met zeer winstgevende kaart-markering teams die buiten de invloedssfeer van het Boek opereerden. Nu beweert hij dat hij uit de bedriegerij is – “Ik ben met pensioen; ik blijf thuis en speel met mijn kleinkinderen” – Land verdiende miljoenen door speerpunten aan te dragen ondanks zijn beruchtheid. “Ik kon niet in een casino in Nevada komen,” geeft hij toe. “Maar er waren genoeg spellen buiten de Verenigde Staten.”

Een andere inwoner van het Zwarte Boek, een valsspeler die de reputatie had speelautomaten te manipuleren en vroeg zijn naam niet te gebruiken, haalt ook zijn schouders op. “Het raakt me niet echt,” zegt hij. “Het voelde meer als een publiciteitsstunt dan iets anders. De ironie is dat ik in Las Vegas woon (waar bars en zelfs supermarkten meestal speelautomaten hebben) en ik kan elke bar binnenlopen om op speelautomaten te spelen.”

Hij denkt hier een minuut over na, lacht en concludeert: “Dus hoeveel zin had het eigenlijk?”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.