Lama’s en alpaca’s – Uw dier leren kennen

Zijn lama’s en alpaca’s hetzelfde? Wat is het verschil? Waar komen ze vandaan? Wat moet ik met een lama doen als ik hem heb gekocht? En spuugt hij naar me? Deze vragen worden vaak gesteld over lama’s en alpaca’s. Dit bericht zal proberen deze vragen en meer te beantwoorden door te verwijzen naar het Rutgers Cooperative Extension Fact Sheet (FS917) getiteld Llamas and Alpacas.

Het is een veel voorkomende misvatting dat lama’s en alpaca’s een en dezelfde zijn. Het zijn in feite twee totaal verschillende soorten. Beide behoren tot de familie der kameelachtigen en komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Hun karakteristieke eigenschappen, namelijk het feit dat zij geen hoorn hebben, herkauwers zijn die op de knol kauwen, een even aantal tenen hebben en gewatteerde voeten, zijn er de oorzaak van dat zij tot deze familie worden gerekend (FS917). De vicuna en guanaco zijn ook verwanten van de lama en de alpaca. Alpaca’s en lama’s staan bekend om hun zachtaardige temperament, hun onderhoudsvriendelijkheid, hun vermogen om te pakken en hun vezels. Enkele verschillen tussen de twee dieren zijn:

Zowel alpaca’s als lama’s komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, meer bepaald uit het Andesgebergte in Peru, Bolivia en Chili. Aangenomen wordt dat de voorouders van zowel de alpaca als de lama meer dan 40 miljoen jaar geleden op de Noord-Amerikaanse vlakten zijn ontstaan en naar het zuiden zijn gemigreerd. Ongeveer 10-12 duizend jaar geleden stierven de kameelachtigen in Noord-Amerika uit en bleven de voorouders van alpaca’s en lama’s in Zuid-Amerika over.

Historisch werden lama’s en alpaca’s gebruikt voor verpakking, bewaking, en vezelproductie. Lama’s zijn echter de betere lastdieren, omdat ze een rechte rug hebben en een zwaardere last kunnen dragen dan een alpaca. Zij kunnen gewoonlijk 70 tot 120 pond dragen. Alpacavezels zijn gewilder dan die van lama’s omdat ze fijner, olievrij en licht zijn, en na verwerking ongeveer 93% van hun oorspronkelijke gewicht opleveren (FS917). Lama’s zijn naar verluidt goede waakdieren tegen coyotes en honden.

Een andere veel voorkomende misvatting is dat lama’s en alpaca’s agressief zijn en regelmatig spugen naar hun verzorgers. Net als mensen, alpaca’s en lama’s hebben unieke persoonlijkheden. Sommige zijn rustig en relaxed, terwijl andere luidruchtig en nieuwsgierig zijn. Over het algemeen zijn het zachtaardige dieren die het goed doen in een kuddeomgeving. Bij alpaca’s wordt spugen meestal waargenomen tussen kuddegenoten om dominantie te doen gelden en het gebeurt zelden tegen mensen, tenzij ze worden geprovoceerd. Lama’s zijn iets agressiever van aard en spugen soms naar toevallige voorbijgangers.

Alpaca’s en lama’s zijn over het algemeen gemakkelijk te houden. Ze hebben minder land en minder voedsel nodig dan andere boerderijdieren. Op een hectare land kunnen bijvoorbeeld 5-10 alpaca’s of 4 lama’s worden gehouden, afhankelijk van de kwaliteit van het grasland. Ze hebben de neiging zacht te grazen – wat betekent dat ze het gras trimmen in plaats van het volledig te vernietigen – en door hun voetzolen en teennagels zijn ze over het algemeen gemakkelijke “wandelaars” op de weide zelf. Routinecontroles omvatten jaarlijkse inentingen, ontwormen, teennagels knippen en scheren.