Kinderalimentatie in Tennessee

Beide ouders zijn verantwoordelijk voor kinderalimentatie

In Tennessee moeten beide ouders hun kinderen financieel onderhouden. De hoogte van de alimentatie hangt in de eerste plaats af van het aantal kinderen, het gezamenlijke inkomen van beide ouders en de ouderschapstijd. Maar ook andere factoren kunnen een rol spelen.

De ouder die het grootste deel van de tijd voor het kind zorgt (de primaire woonouder of voogdijouder genoemd), heeft de neiging om de kinderalimentatie te ontvangen, omdat de wet ervan uitgaat dat deze ouder direct geld aan het kind besteedt. De ouder met minder tijd (de zogenaamde alternatieve woonouder of niet-custodiale ouder) doet meestal de betalingen.

U kunt uw billijke aandeel in de ondersteuning schatten door gebruik te maken van de richtlijnen voor kinderalimentatie van de staat. De richtlijnen bieden onder andere een ondersteuningsschema, dat u kunt vinden aan het einde van het document met richtlijnen in sectie 1240-2-4-.09. Het staat ouders vrij om meer te betalen dan het bedrag dat in de richtlijnen staat, maar niet minder. In ieder geval moet een rechtbank het definitieve bedrag goedkeuren.

Raming van kinderalimentatiebetalingen in Tennessee

Om de kinderalimentatiebetalingen in Tennessee te schatten, moet u eerst het aangepaste bruto inkomen (AGI) van elke ouder kennen. Om het aangepaste bruto inkomen te berekenen, neemt u alle inkomsten uit alle bronnen en trekt u vervolgens alle aftrekposten af die van toepassing kunnen zijn.

Voor kinderalimentatiedoeleinden omvat het inkomen salarissen, lonen, fooien en commissies, maar ook pensioenen en pensioenplannen. Zelfs zonder werk is de kans groot dat een ouder nog steeds inkomsten heeft in de vorm van socialezekerheidsuitkeringen, werkloosheidsuitkeringen of werknemerscompensatie-uitkeringen.

Onder andere omvat inkomen ook alimentatie (partneralimentatie) ontvangen uit eerdere huwelijken, en vermogenswinsten op beleggingen. Geschenken en prijzen (zoals loterijwinsten) tellen ook mee.

Voor een lijst van wat op te nemen als inkomen, zie regel 1240-2-4-.04 van de richtlijnen.

Het volgende is uitgesloten van het bruto inkomen:

• betalingen voor kinderalimentatie ontvangen door een van beide ouders ten behoeve van kinderen uit een andere relatie
• uitkeringen ontvangen van verschillende openbare hulpprogramma’s zoals Families First (Tennessee’s versie van het federale programma Tijdelijke bijstand aan behoeftige gezinnen), voedselbonnen, en SSI
• inkomsten van het kind uit welke bron dan ook, met inbegrip van, maar niet beperkt tot, trustinkomsten en Social Security-uitkeringen die zijn getrokken op de handicap van het kind, en
• een Adoption Assistance-subsidie onder Tennessee’s Interstate Compact on Adoption Assistance.

Meer informatie over aftrekposten en kredieten vindt u in sectie 1240-2-4-.04 van de richtlijnen, en ook in het werkblad kredieten, te vinden onder sectie 1240-2-4-.08. Bovendien biedt het Tennessee Department of Human Services een kinderalimentatiecalculator en een werkblad, dat u hier kunt openen.

Na het berekenen van het inkomen en de toepasselijke aftrekposten, blijft u over met het AGI van elke ouder.

De volgende stap zou zijn om de AGI’s van de ouders bij elkaar op te tellen en te kijken naar het schema voor kinderalimentatie om uw basisverplichting voor kinderalimentatie te krijgen. Dit getal is het totale bedrag aan kinderalimentatie dat de ouders onderling moeten verdelen.

Over het algemeen dekt elke ouder een evenredig deel van de ondersteuning op basis van hoeveel elk heeft bijgedragen aan het gecombineerde AGI. (Dit bedrag kan echter worden aangepast voor ouderschapstijd.) Stel bijvoorbeeld dat ouder A een aangepast bruto-inkomen van $ 1.200 per maand heeft, en ouder B $ 2.650. Samen is hun gezamenlijk AGI $ 3.850.

Voor twee kinderen is de basis kinderalimentatieverplichting voor $ 3.850 $ 1.000 per maand. Het inkomen van ouder A bedraagt 31% van de totale gecombineerde inkomens, zodat deze ouder verantwoordelijk is voor $ 310 (31% van $ 1.000) van de basisverplichting voor kinderalimentatie. Het inkomen van ouder B bedraagt 69% van het totale inkomen, dus is ouder B verantwoordelijk voor $690 (69% van $1000) aan alimentatie. Wees u ervan bewust dat de cijfers in het schema voor kinderalimentatie onderhevig zijn aan verandering, dus beschouw de getallen die in deze paragraaf worden gebruikt alleen ter illustratie.

Het berekenen van de alimentatie wordt iets ingewikkelder in bepaalde situaties waarin ouderschapstijd een rol speelt. De richtlijnen zijn toegesneden op scenario’s waarin de ene ouder de voogdijouder is en de andere de niet-voogdijouder. Maar er zijn andere regelingen die een andere berekening van de kinderalimentatie vereisen.

Een van die regelingen staat bekend als “gelijkwaardig ouderschap” (soms ook “gezamenlijk gezag” genoemd). Hierbij brengt het kind of brengen de kinderen 50% van de tijd bij elke ouder door. Een andere regeling heet “gesplitst ouderschap”. In dit geval hebben de ouders twee of meer kinderen, en is elke ouder de voogdijouder voor ten minste één kind. Het oudere kind woont bijvoorbeeld voornamelijk bij ouder A, terwijl het jongere kind voornamelijk bij ouder B woont. In beide gevallen zal de rechtbank de kinderalimentatie dienovereenkomstig moeten aanpassen. U kunt hier meer over lezen in sectie 1240-2-4-.08 van de richtlijnen.

In aanvulling op de steun cijfer bereikt volgens de richtlijnen schema, zullen extra kosten voor de gezondheid van het kind / tandarts verzekeringspremie, terugkerende onverzekerde medische kosten, en werk-gerelateerde kinderopvang worden opgenomen in de kinderalimentatie. Dit bedrag wordt op dezelfde manier verdeeld als de basis kinderalimentatie – elke ouder betaalt een evenredig deel op basis van het individuele inkomen.

Imputed Income for Child Support

Soms verlagen ouders opzettelijk hun inkomen in een poging om minder of helemaal geen kinderalimentatie te betalen. Dat is geen verstandige zet. Wanneer een ouder opzettelijk werkloos is of te weinig werk heeft, kan een rechtbank het inkomen “toerekenen”, dat wil zeggen een bedrag vaststellen dat de ouder zou moeten verdienen, op basis van criteria zoals arbeidsverleden, opleiding en training. De rechtbank kan dan dit toegerekende bedrag gebruiken om de verplichting van de ouder tot kinderalimentatie te berekenen.

Dit wil niet zeggen dat er geen legitieme redenen kunnen zijn voor het inkomen van een ouder om lager te zijn dan je zou verwachten. Een ouder die blijvend invalide wordt, zou een voorbeeld zijn. Of misschien blijft een ouder thuis om voor de kinderen te zorgen omdat de kosten van kinderopvang meer zouden zijn dan de ouder zou kunnen verdienen, gezien de vaardigheden van de ouder. Het is aan de rechtbank om de levensvatbaarheid van de reden van de ouder voor een schijnbaar inkomenstekort te bepalen.

Merk op dat de rechtbank ook inkomen kan toerekenen in gevallen waarin ouders niet voldoende bewijs van hun inkomen kunnen leveren.

Afwijken van de Tennessee Guidelines

Een rechtbank zal aannemen dat het bedrag dat door de richtlijnen wordt gegeven, met aanpassingen voor ouderschapstijd en ziektekosten, het juiste bedrag is om uw kind te onderhouden. Maar soms kan het totale bedrag, of de manier waarop dat bedrag tussen de ouders wordt verdeeld, onbillijk zijn. De rechter zal echter alleen van de richtlijnen afwijken als u kunt aantonen dat het bedrag onrechtvaardig of ongepast is en dat het wijzigen van het bedrag in het belang van het kind is.

Hoewel er geen harde en snelle regels zijn om de billijkheid van een alimentatiebedrag te meten, zijn er enkele veel voorkomende redenen voor aanpassing die te maken hebben met reiskosten als de afstand tussen de ouders aanzienlijk is, of buitengewone uitgaven die te maken hebben met onderwijs of medische behoeften. In deze situaties heeft de rechter de discretionaire bevoegdheid om te doen wat hij in uw specifieke geval het beste acht. U kunt hier meer over lezen in sectie 1240-2-4-.07 van de richtlijnen.

Hoe wordt kinderalimentatie betaald?

De meeste betalingen van kinderalimentatie worden gedaan door middel van een inhouding op het inkomen. Met andere woorden, uw werkgever neemt het bedrag van de steun uit uw loonstrookje, en stuurt het naar Tennessee’s State Disbursement Unit. Als inhouding van inkomsten in een bepaald geval geen optie is (je ziet dit soms bij zelfstandige ouders) biedt de staat alternatieve betalingsmethodes. U kunt gebruik maken van MoneyGram, post, of online, via automatische opname, telefoon, mobiele website, of creditcard.

Voor ontvangers van kinderalimentatie, zal de eerste alimentatiebetaling per cheque worden gepost door de staat. Daarna ontvangt de ouder een debetkaart (de Tennessee Way2Go Card, dat is een MasterCard Debit Card), en toekomstige steunbetalingen zullen worden toegepast op die kaart.

Voor meer informatie over de methoden voor het betalen en ontvangen van kinderalimentatie, klik hier.

Wijziging van een Child Support Order in Tennessee

Beide ouders hebben het recht om een herziening van een kinderalimentatie te vragen voor mogelijke wijziging (aanpassing) op elk gewenst moment. Echter, de ouder op zoek naar de wijziging moet bewijzen dat er een aanzienlijk verschil is tussen de bestaande ondersteuning cijfer en de voorgestelde figuur.

Als er een volledige herziening van de zaak binnen 2 jaar na het verzoek is geweest, vereist de wet dat de ouder op zoek naar de herziening om de kinderalimentatie caseworker te voorzien van informatie om aan te tonen dat er een verandering in de omstandigheden is geweest voordat de staat een nieuwe herziening zal beginnen.

Relevante veranderingen in omstandigheden kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

• een van beide ouders heeft een extra kind voor wie de ouder wettelijk verantwoordelijk is en daadwerkelijk ondersteunt, welk kind niet was opgenomen op het meest recente krediet werkblad
• een van beide ouders heeft een gekwalificeerd ander kind dat was opgenomen op het laatste krediet werkblad, maar die is geëmancipeerd of overleden
• een van beide ouders heeft een aanzienlijke stijging of daling in inkomen. (Deze verandering kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van verlies of verandering van baan, een erfenis, loterijwinst of een andere bron), en
• een kind dat door de beschikking wordt ondersteund, is gehandicapt geworden.

Voor ondersteuningsopdrachten die op of na 18 januari 2005 zijn ingevoerd, vereist een “significant verschil” voor aanpassing een minimumverschil van 15% (of 7,5% voor een ouder met een laag inkomen) tussen het bedrag van de voorgestelde beschikking en het bedrag van de bestaande beschikking. (Voor bestellingen van vóór 18 januari 2005 gelden andere regels.)

Bovendien is de noodzaak om te voorzien in de gezondheidszorgbehoeften van een kind een basis voor wijziging van een alimentatiebevel, ongeacht of een aanpassing van het bedrag van de kinderalimentatie gerechtvaardigd is door de andere factoren die de rechtbank bekijkt.

Noteer dat Families First-zaken elke 3 jaar worden herzien, zonder verzoek van een van beide ouders.

Wees u ervan bewust dat een verzoek om wijziging niet garandeert dat de rechtbank een aanpassing zal toestaan.

Voor algemene informatie over het wijzigen van een kinderalimentatiebevel, bekijk het artikel How to Increase Child Support Payments.

Termination of Child Support

Volgens de wet van Tennessee worden kinderen, wanneer ze 18 jaar worden, niet langer als minderjarigen beschouwd. Dat is wanneer de verplichting van een ouder om het kind te onderhouden normaal gesproken zou eindigen. Ouders blijven echter verantwoordelijk voor het onderhoud van een kind nadat het 18 is geworden als het kind op de middelbare school zit. Die plicht tot ondersteuning blijft totdat het kind afstudeert aan de middelbare school, of de klas waarvan het kind deel uitmaakt wanneer het kind 18 wordt, afstudeert, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet.

Just omdat uw verplichting om kinderalimentatie te betalen kan eindigen, zoals in de vorige paragraaf, zult u nog steeds verantwoordelijk worden gehouden voor eventuele achterstallige alimentatiebetalingen (achterstallige betalingen).

Handhaving van Tennessee Child Support Orders

Als de ouder die verplicht is om kinderalimentatie te betalen, niet op tijd betaalt, kan de staat een aantal methoden gebruiken om de alimentatieorder af te dwingen, waaronder:

• de vestiging van pandrechten op het onroerend goed van de ouder
• het intrekken van diverse vergunningen die de ouder kan hebben
• het in beslag nemen van bankrekeningen
• het ontzeggen van paspoorten, en
• het melden van de achterstand aan kredietbureaus.

Voor een meer diepgaande bespreking van de handhaving van kinderalimentatie, zie het artikel Enforcing Child Support Orders: Dealing with a Deadbeat Parent.

Voor meer informatie over Tennessee kinderalimentatie, bezoek de website van het Department of Human Services.