Jun 6 2019, 7:59 am EDT
“Dames en heren:
JONAS BROTHERSSSSSSSS!”
Over iets meer dan 48 uur zal gastvrouw Emma Thompson van Saturday Night Live dit triomfantelijk zeggen, op tv, ten overstaan van miljoenen mensen, waarbij het klinkt alsof ze een gereanimeerde wolharige mammoet uit het poolijs oproept. Wat vandaag in New York gebeurt, is een voorproefje: een generale repetitie, voor een handvol vrienden en familie, op het iconische podium van Studio 8H, waar de laatste grote boyband van de aughts tien jaar geleden zijn eerste en enige optreden maakte.
Hier zijn ze, nogmaals, knap teruggekeerd in levende lijve:
Plus: ballonnen. Zoveel ballonnen. De Jonas Brothers zijn omringd door in totaal 3500 ballonnen, opgeblazen als rekwisieten. Het trio lijkt opgesloten in een kauwgomballenautomaat, of de nasleep van Ryan Seacrest’s New Year’s Eve countdown.
“Kunnen we wat meer ballonnen krijgen, alsjeblieft?” Joe Jonas zegt, deadpan, de scène overziend.
“Nog een paar,” zegt Nick Jonas.
Er wordt gegniffeld in het kleine publiek, dat de ouders van Jonas, Kevin Sr. en Denise, omvat, evenals het groeiende gezin van Kevin Jr.: zijn vrouw, Danielle, en dochters, Alena, 5, en Valentina, 2. Tegen zaterdag zal de gelederen Nick’s vrouw van zes maanden, de actrice en zangeres Priyanka Chopra, omvatten, evenals Game of Thrones-ster Sophie Turner-Sansa Stark zelf – met wie Joe dagen geleden in Las Vegas trouwde, met een Elvis-imitator die diende als de officiant, Diplo stappend in als de (ongevraagde) videograaf, en Ring Pops die in de plaats kwamen voor de trouwringen.
“We moesten eerst een wettelijk huwelijk sluiten voordat we een echt groot huwelijk aangingen,” legt Joe me uit tijdens een repetitiepauze. Details worden nauwlettend in de gaten gehouden, maar het gerucht gaat dat de “echte grote” later dit jaar in Europa zal plaatsvinden, dus het stel moest eerst een verbintenis in de Verenigde Staten in de boeken krijgen. “Het was of het gerechtsgebouw, of onze versie, en ik gaf de voorkeur aan onze versie,’ zegt Joe. “Vrienden, Elvis en Ring Pops.”
Niet lang na de Vegas-huwelijken, verkocht een Ring Pop-wikkel die Joe Jonas zou hebben weggegooid op eBay voor $ 2.900, wat spreekt over de Jonas-manie die blijft hangen. Op vrijdag zullen er JoBros-fans op straat kamperen om SNL-kaartjes te scoren, zoals ze in 2009 deden, toen ze mama of papa moesten overtuigen om ook met hen te kamperen. In de komende weken zullen de Jonas extra data aankondigen voor een Noord-Amerikaanse concert tour, evenals shows in Europa. Een documentaire over de comeback van de band, Chasing Happiness, is op 4 juni op Amazon Prime Video verschenen, en een album, Happiness Begins, verschijnt 7 juni.
Dat klopt. Nogmaals, je leven staat op het punt om helemaal Jonas’d.
“Het is surrealistisch, in staat om dit weer te doen,” Kevin Jonas zegt.
Tijdens de repetitie, is er een detecteerbare ik kan niet geloven dat dit gebeurt vibe, want, nou ja, niemand kan geloven dat dit gebeurt. Achtergelaten in de jaarboekpagina’s van de vroege 21e-eeuwse popcultuur, naast Myspace en High School Musical, zijn de Jonas Brothers weer bij elkaar gekomen, opnieuw verschenen, en het haat-alles publiek van 2019 is…opgewonden. Op dit moment is het trio bezig met de grootste hitsingle die ze ooit hebben gehad: “Sucker,” een verslavende funk-falsetto nummer dat is earwormed binnen mijn auditieve cortex voor maanden.
“‘Sucker’ is een groot stuk van de puzzel,” zegt Nick Jonas, opmerkend dat het nummer aantrekkelijk is voor mensen die voor de eerste keer opwarmen voor de band. “Het voelde als de perfecte stap eruit.”
“Sucker” is inderdaad een banger, en levert gloednieuwe Jonas bewonderaars op. Maar er is ook nostalgie in het spel. Die superfans die preteens waren toen de band voor het eerst opbloeide? Ze zijn nu in de 20, aan de drank, en net zo enthousiast als hun ouders ooit waren over de Eagles die hun gitaren afstoffen. Het is een beetje schokkend om de Jonai besproken te zien worden als verwilderde, verloren rockers – ze zijn echt nog niet zo lang weg – maar alles in het moderne leven is versneld, inclusief het rijpen van herinneringen in nostalgie. Mensen zijn warm en donzig voor hun oude flip-telefoons, voor luid schreeuwen. The Hills is terug op MTV. Natuurlijk is er een zwak voor de Jonas Brothers.
Hun timing lijkt onberispelijk. Jannine Lasaleta, een assistent-professor marketing aan de Yeshiva University die nostalgie bestudeert, zegt dat de sterkste vorm van nostalgie betrekking heeft op gebeurtenissen die plaatsvinden in het vroege adolescentenleven. Een comeback van de Jonas Brothers “raakt de juiste plek,” vertelt de professor. Ze zegt dit niet speculatief. Lasaleta’s eigen studenten kunnen niet stoppen met praten over Jonas Brothers.
“Ze zijn er net zo enthousiast over als 10 jaar geleden,” zegt Lasaleta. “En nu hebben ze geld om uit te geven.”
Dit keer vorig jaar zou niemand op Planet Jonas dit comfortabel hebben voorspeld. Toen de Jonases in 2013 uit elkaar gingen, was de JoBros-gekte afgenomen tot een gefluister, en de wielen waren al een tijdje aan het draaien. Een aflevering van South Park had de band bespot als ongelukkige stromannen van Disney’s Mickey Mouse. In de Amazon doc, Nick maakt zich zorgen dat hij een has-been is, op zijn 21ste.
Dat is nog niet eens het ergste. De Jonas breuk, geïnitieerd door Nick, veroorzaakte een pijnlijke breuk in de relatie tussen de broers. Waar er ooit een onafscheidelijke band was, waren er nu gestremde gevoelens van wrok. Het einde van Jonas Brothers was niet alleen zakelijk. Het was persoonlijk, want het was familie.
“Terug zijn bij de Jonas Brothers? Ik had echt nooit gedacht dat het zou gebeuren,” zegt Kevin. “Nooit. Toen dat hoofdstuk gesloten was, was het gesloten. Ik heb dat boek op de plank gelegd.”
Joe is het daarmee eens. “Ik had zoiets van: ‘Ik doe dit niet nog een keer.’
Nick komt, zoals hij wel vaker doet, meteen ter zake: “Direct nadat de band uit elkaar ging, wist ik niet of we elkaar ooit nog zouden spreken.”
Dit is het deel waar ik je eraan herinner dat er een moment was, nog niet zo lang geleden, dat de Jonas Brothers een van de grootste bands ter wereld waren. Op hun hoogtepunt stonden ze met drie albums tegelijk in de Billboard Top 10. De Jonas hadden een hitfilm op Disney Channel, Camp Rock, en een maffe tv-show, Jonas, en ze bewoonden een snoepjesuniversum met vrienden als Miley Cyrus, Taylor Swift, Demi Lovato en Selena Gomez. Tot hun grootste fans behoorden Sasha en Malia Obama, voor wie de Jonas in 2009 een privéconcert gaven in het Witte Huis. (President Obama grapte later dat de Jonas Brothers “geen ideeën moesten krijgen,” of hij zou ze uitroeien met roofdier-drones.)
Ik heb hier veel van gezien. In 2008 kreeg ik de opdracht om de band te volgen voor een coverstory voor Rolling Stone magazine. Ik was getuige van de manie, de shows, de fans, en de fan ouders woest vastbesloten om hun kinderen een backstage meet-and-greet met de band te krijgen. De Jonas hemelvaart was head-spinning-in slechts twee jaar, deze familie band uit New Jersey, de zonen van een dominee, was gegaan van rommelen rond in een busje spelen all-ages shows tot vliegen in prive-jets en het uitverkopen van arena’s over de hele wereld.
Tegen die tijd, de Jonas waren onder het Disney moederschip, en strak beheerd. Hun imago was brandschoon – herinner je de waanzin rond de zuiverheidsringen van de broers, die een gelofte van kuisheid voor het huwelijk zouden symboliseren? – en fel beschermd, vooral als het ging om het onthullen van hun romantische interesses. Het is een oude formule: tienersterren wordt opgedragen hun echte leven, vooral hun liefdesleven, te verdoezelen om hun publiek niet van zich te vervreemden. Geruchten (Joe en Taylor! Nick en Miley! Nick en Selena!) werden met zachte hand weggewuifd. De geheimhouding was logisch… soort van. Achteraf gezien was het een enorme druk om tieners op te leggen die gewoon tieners wilden zijn.
Vandaag zijn de dingen veel anders. Vrijer. Loser. Een avondje rondhangen met de Jonas Brothers kan gepaard gaan met een paar drankjes. Dat gebeurt een paar uur na de SNL-repetitie in het chique Edition-hotel in New York, waar het trio een hoektafeltje in een bar boven heeft gevorderd. Kevin, nu 31, geniet van een biertje, en als Nick, 26, en Joe, 29, arriveren, bestelt hij tequila – totdat Joe hem uitzwaait voor een paar Aperol spritzes. Er is een korte discussie over een recent verhaal in de New York Times waarin de Aperol spritz werd afgedaan als een vreselijk drankje. “Daar ben ik het absoluut niet mee eens,” zegt Joe. Hapjes worden gesommeerd. Nick bestelt kaviaar, klinkend als een man die weet hoe hij kaviaar moet bestellen.
Ik geniet met volle teugen van deze oudere versie van de Jonas Brothers.
Ze zien er in principe hetzelfde uit. Er is een rake stijl upgrade-voor de “Sucker” single cover, ze zien eruit alsof ze op weg zijn naar een jachtparty in Sardinië-maar het haar en de teint goden blijven gul voor de Jonas. Nick heeft een laagje gespierde spieren toegevoegd, iets wat terug te voeren is op zijn rol als kooivechter in het mixed-martial arts tv-drama Kingdom. Ik ben blij te kunnen melden dat Kevin en Joe niet langer hun pony plat strijken. Noch hoeft Joe een scheermes te pakken en zich te scheren tijdens zijn lunchpauzes, zoals hij gedwongen werd te doen tijdens opnames van Jonas.
“Ik speelde een 14-jarige, die een baard liet groeien,” zegt Joe.
“Hij had een schaduw van vijf uur!” zegt Nick.
Jazeker, de Jonas Brothers zijn net zo geamuseerd over hun oude boy-band-zelf als jij. Ze zijn charmant zelfbewust, in feite.
“Ik hou ervan dat we allemaal op een plek zijn waar we om onszelf kunnen lachen,” zegt Nick. “We nemen onszelf niet te serieus. We kunnen erkennen dat we ooit een beetje robotachtig en niet cool waren. Nu zijn we gewoon niet cool, en daar hebben we vrede mee.”
“We’re livin’ that life,” zegt Kevin, terwijl hij zijn glas heft.
In the old days, it wasn’t like this. In de oude dagen, de Jonas Brothers bracht veel tijd door worden geflipt. Joe vertelt me dat hij altijd een doordringende angst had dat een misstap – zelfs zoiets onschuldigs als een vriendin – hun carrière zou kunnen doen ontsporen.
“We deinsden terug als je vroeg over daten en dat soort dingen,” zegt Joe. “We waren zo bang. We hadden het gevoel dat iets het elk moment kon afbreken.”
Aan tafel vraag ik naar die kuisheidsringen, en of het ongemakkelijk was – al die vragen erover, of ze inderdaad een gelofte van onthouding vertegenwoordigden.
“Het heel eenvoudige antwoord is dat het ongelooflijk vervelend was,” zegt Nick. “En toen werd het een bepalende factor voor wie we als band waren, wat teleurstellend was. Ik probeerde gewoon te navigeren door liefde en romantiek, en wat seks zelfs voor mij betekende, op een gevoelige leeftijd.
“De vraag had moeten zijn: Is het gepast voor mensen om te praten over het seksleven van een 16-jarige? Dat is het absoluut niet, en dat zou vandaag de dag ook niet zo zijn.”
“Dat zou het zeker niet zijn,” zegt Joe.
Nick vervolgt: “Toen ik eenmaal ouder was geworden, en ik liefde had ervaren, en seks had gehad, en mijn kijk op de wereld had bepaald, en wat geloof en religie eigenlijk voor me betekenden, accepteerde ik dat waren waarschijnlijk een fascinerend verhaal voor mensen. Op dezelfde manier is de South Park aflevering ongelooflijk vermakelijk. Ik accepteer dat het sommige mensen nieuwsgierig en aan het lachen maakte. Het definieert ons nu niet. Dat is waar het om gaat.”
Als het klinkt alsof Nick gek is, is hij dat niet. Hij en de Jonas Brothers zijn te oud om er nog iets om te geven. Trouwens, het landschap is nu anders. Tegenwoordig doen popidolen niet moeilijk over geheimzinnigheid – het gaat allemaal om authenticiteit, echt en open zijn.
“Daarom houdt iedereen zoveel van Cardi B,” zegt Joe. “Ze is de koningin op dit moment, omdat ze zo brutaal eerlijk is op haar Instagram, of het nu over zichzelf gaat, of over anderen, of over politiek. Ze is een badass. Ik denk dat mensen daar veel meer op reageren dan op welke vorm van mysterie dan ook.”
Op modellen: Dior jurk, Santoni sandalen; Givenchy jurk, Chloé zonnebril; Bevza jurk, Oscar de la Renta ketting; Chloé top, jasje en broek; Chanel jurk, Chanel oorbellen, Ancient Greek Sandalen.
Toen de Jonas Brothers het voor gezien hielden, hielden ze het voor gezien. Rond de eeuwwisseling had de band moeite met het verkopen van kaartjes en platen. Vastbesloten om een weg terug te vinden, muurden ze zich af van anderen, probeerden muziek te maken, strategieën te maken en te herijken. Niets hielp echt.
“Op een gegeven moment werd het zo disfunctioneel dat we zelfs geen schrijvers van buitenaf meer toelieten,” zegt Joe. “We hadden geen producer. We hadden geen label. We hadden zoiets van: ‘We zijn hier goed mee.’ Niet om over memes te spreken, maar het was als die hond en het brandende huis: ‘Dit is prima.'”
“Welke meme?” vraagt Nick.
“Het is een hond in een brandend huis,” zegt Joe, behulpzaam. “Het is een lachende cartoonhond, en hij zegt: ‘Dit is prima.’ Dat waren wij.”
“Ik vind het geweldig dat je net in een interview naar een meme hebt verwezen,” zegt Nick.
“Het is een erg populaire meme, Nick,” zegt Joe.
Ondanks de strubbelingen en de dalende verkoopcijfers kwam de breuk als een schok, althans voor Joe en Kevin.
“Het was zo van: ‘Je maakt een grapje,'” zegt Joe. “En toen was het van, ‘Fuck dit. En jullie ook. Ik ga uitzoeken wat de volgende stap voor me is en dit zal nooit meer gebeuren.'”
Joe had een lange tijd nodig om te herstellen van de breuk. “Gewond” is het woord dat hij gebruikt. Joe zou uiteindelijk succes vinden als frontman van de band DNCE, wiens enorme hit uit 2015, “Cake by the Ocean,” nog steeds op zware rotatie is op bruiloften en bar mitzvahs bij u in de buurt. In 2016 ontmoette hij zijn toekomstige bruid, Turner, op de ouderwetse manier – via een Instagram DM. Hij vroeg haar een jaar later ten huwelijk.
Toch bleef de pijn over de Jonas Brothers-breuk hangen, zegt Joe. “Ik kon niet eens een van onze nummers spelen op het podium met DNCE… zelfs alleen maar om te knipogen naar het verleden,” zegt hij.
Joe crediteert Turners gezonde relatie met haar eigen familie voor het duwen van hem in de richting van het repareren van de zijne.
“Het moedigde me aan om te zien dat ze zo’n geweldige relatie met haar broers had,” zegt hij. “Dat was echt iets groots voor mij om naar te kijken en te zeggen: ‘Ik moet mijn zaken op orde krijgen.’
Na de schok wijdde Kevin zich aan het gezinsleven. Hij en Danielle waren al naar New Jersey verhuisd en hadden twee seizoenen reality-tv gedaan met de E! show Married to Jonas. Hij zegt dat hij zich bezighield met marketing, investeren en zelfs onroerend goed. Behalve af en toe een YouTube-video, hadden zijn kinderen geen idee van hun vaders voormalige carrière als popster. “Ze wisten niet wie die Kevin was,” zegt hij.
Nick, ondertussen, ging verder met acteren en een solo muziekcarrière met hits als “Jealous” en “Chains.” Maar zijn relatie met zijn broers moest hersteld worden. De documentaire Chasing Happiness zinspeelt op Nicks controlerende stijl, en hoe hij degene was die op de breuk aandrong.
Ik vraag Nick of hij zich verguisd voelde als de Jonas die de band beëindigde.
“Ik voelde me schuldig omdat ik zo eerlijk was geweest,” zegt hij. “Maar ik was me er ook van bewust dat dat absoluut was wat gedaan moest worden.”
Na verloop van tijd zegt Nick echter dat hij de kant van zijn broers van de situatie begon te zien. “Ik had beter kunnen overbrengen hoe ik me voelde,’ zegt hij. “Ik had een maand of twee om te leven met deze beslissing die ik had genomen, en zij niet.”
De verzoening van het drietal komt aan bod in Chasing Happiness, waarvan de Jonas – die al voorzichtig met elkaar spraken maar nog lang niet alles op orde hadden – zeggen dat ze vorig jaar begonnen met filmen als experiment om te zien of ze wel of niet weer met elkaar in contact konden komen. In één scène drinken de drie tequila en spelen ze een waarheid-of-dreiging-achtig spel waarin de breuk opnieuw wordt bekeken en rechtgezet. Puntige gevoelens komen naar boven, maar maken uiteindelijk plaats voor genegenheid, en uiteindelijk, het maken van muziek.
“Ik denk dat we vergeten waren hoe het was om met elkaar te werken,” zegt Nick.
In de film wordt slechts kort gerefereerd aan de grootste recente gebeurtenis in het leven van Nick: zijn wervelende romance met Chopra, alias “Pri”, de 36-jarige Indiase film-superster en voormalige Miss World die gedeeltelijk in de VS is opgegroeid en ook de hoofdrol speelt in het ABC-drama Quantico. Het epische huwelijk van het paar in december in India was een beroemdhedenhuwelijk voor de leeftijden, een echt wereldnieuwsverhaal.
Nick’s debonaire, Clooney-achtige gemak met mega-familie verbaast me. Toen ik hem 11 jaar geleden ontmoette, was Nick duidelijk bovennatuurlijk getalenteerd, maar hij leek ook het soort jongen dat het sterrendom graag achter zich zou laten en op een boerderij zou gaan wonen.
“Er was een deel van mij dat dat ook dacht,” geeft Nick toe.
“Er waren tijden dat hij me veel boerderijen liet zien,” zegt Kevin.
“Nick laat ons nog steeds lijsten met boerderijen zien,” zegt Joe. “Hij zal zeggen: ‘Er is deze in Pennsylvania,’ en ik heb zoiets van: ‘Ik denk niet dat dat een goed idee is.'”
Nick lacht. “Zeker de persoon waar ik uiteindelijk verliefd op werd en mee trouwde is erg beroemd en succesvol en dat alles,” zegt hij. “Ik had niet kunnen voorspellen dat dat zou gebeuren, dat het leven me op dat pad zou brengen. Het feit dat zij al net zo lang in deze business werkt als ik, daar konden we ons in vinden. Ik ben dankbaar dat ik de juiste persoon heb gevonden.”
Dus…is de Nick Jonas boerderij fantasie nog steeds in het spel?
“De boerderij is heel erg in het spel,” zegt Nick. “Ze vindt het idee geweldig.”
De Jonas revival neemt een hoge vlucht, en dicht bij huis is er vreugde. “Ik had nooit durven dromen dat ze als band weer bij elkaar zouden komen,” zegt Denise Jonas, hun moeder. Vader Kevin Sr. zegt dat hij de deur nooit helemaal heeft dichtgegooid, maar “het leek wel of hij dicht was.”
Voor Joe, Nick en Kevin hebben het doorbraaksucces van “Sucker,” en de uitverkochte concerten een vreemd gevoel van opluchting opgeleverd.
“Het voelde alsof de eetlust er was,” zegt Nick. “Dat betekende niet dat het gemakkelijk zou zijn. Ik heb keer op keer gezegd: ‘Ik ben zo blij dat het gelukt is. We kunnen in geen geval op de golf blijven zitten. We zullen moeten blijven aandringen. Maar dit had vreselijk mis kunnen gaan. We zijn dankbaar dat de stukjes bij elkaar kwamen.”
The Happiness Begins Tour begint 7 augustus in Miami. De band is van plan hun nieuwe songs te spelen, maar ook hun oude werk, zoals hun oude hit “Burnin’ Up,” die ze als verrassing op SNL hebben gedaan. (Nick zegt dat ze de oldies graag spelen, al zullen ze Disney-covers als “Poor Unfortunate Souls,” uit De Kleine Zeemeermin misschien vermijden.)
De Jonases willen ook een relaxte vibe op tournee. Als Kevin tijd nodig heeft om bij Danielle en de kinderen te zijn, dan is dat maar zo. Hetzelfde geldt voor Nick en Pri, of Joe en Sophie. De drie echtgenoten van Jonas, die zichzelf de “J Sisters” noemen, zijn al formidabele roadies geworden, die via een privéjet zijn opgedoken om de band aan te moedigen bij een verrassingsconcert in een Penn State-bar in april, en vervolgens als trio hebben gedanst bij de Billboard Awards in mei, waardoor een heel nieuw niveau van intrige rond de band is ontstaan.
“We doen dit omdat we het willen,” zegt Joe. “Dat betekent dat we het op onze manier willen doen, en ons ook niet tot op het bot laten uitwerken.” De manager van de groep, Phil McIntyre, is het daarmee eens. “Deze keer stoppen we en ruiken we aan de rozen.”
De wollige mammoet is gereanimeerd. De Jonas Brothers hadden misschien niet verwacht dat deze comeback zou gebeuren, maar dat maakt het alleen maar zoeter. Tijdens de SNL-repetitie, terwijl de band tussen de vele, vele ballonnen speelt, zitten Kevins twee kinderen, de eerste Jonas-kleinkinderen, rustig op hun stoel te wiebelen. Dit is nieuw: Alena en Valentina hebben hun vader nog nooit met hun ooms zien spelen. Het doet me denken aan de laatste zin van het verhaal dat ik over de Jonas Brothers schreef, meer dan tien jaar geleden, toen ze aan de top van de wereld stonden, dat het “de tijd van hun leven” leek. Ik had het mis. Dit is.
Fotografie & Regisseur, Eric Ray Davidson; Videoregisseur, Robert Dumé; Schrijver: Anthony DiMieri; DP, Danny Dwyer; Digital Design door Perri Tomkiewicz; Motion Graphics door Hayeon Kim; Styling door Avo Yermagyan; Fashion Director, Kerry Pieri; Model Styling door Tennille Yamashita; Grooming door Marissa Machado; Modellen, Cami Taylor, Lili Johnson, Natalie Brown, Rachel Tabb, & Impy Lukkarila; Extra’s Glam door Lavonne Anthony; Productie door Michelle Junket voor Crawford & Co; Boekingen door Nojan Aminosharei; Uitvoerend Directeur, Joyann King; Speciale dank aan Luxury Retreats
Shop the Story
