Nadat de actieve Iron Chefs zijn geïntroduceerd door Alton Brown, wordt de uitdagende chef geïntroduceerd. In de vakantieshows en andere specials wordt de introductie van de Iron Chef soms overgeslagen. In de eerste twee seizoenen kondigde de voorzitter de Iron Chef tegenstander van de uitdager aan. Vanaf seizoen 3 keert de show terug naar het format van zijn voorganger, waar de uitdager zelf de Iron Chef kiest tegen wie hij het opneemt. In werkelijkheid worden de wedstrijden in alle drie de incarnaties van de show ruim van tevoren bepaald, wat niet wil zeggen dat de uitdagers geen invloed hebben op de keuze van hun tegenstander.
Een ingrediënt of groep van ingrediënten (aangeduid als het “geheime ingrediënt(en)”) wordt onthuld, en het koken begint. Soms zijn de ingrediënten eigenlijk een ’themamaaltijd;’ bijvoorbeeld eieren, spek, aardappelen, enz. worden onthuld en dus is het “geheime ingrediënt” het ontbijt. Net als bij de originele Iron Chef is het ‘geheime’ ingrediënt niet echt geheim. Zowel de deelnemer als de Iron Chef krijgen voor het gevecht een lijst met drie tot vijf ingrediënten, waarvan er één het geheime ingrediënt zal zijn.
In tegenstelling tot Iron Chef, waar de chefs ruwweg 5 minuten hadden om hun strategie te bespreken voordat het gevecht begint, vindt de onthulling van het thema-ingrediënt 45 minuten voor het begin van het gevecht plaats. Dit segment wordt echter niet op televisie getoond, en het is een gangbare veronderstelling dat de strijd onmiddellijk begint nadat het geheime ingrediënt is onthuld. Deze praktijk werd beschreven in een aflevering van Unwrapped.
De voorzitter kondigt het begin van elke battle aan met:
“Dus nu Amerika, met een open hart en lege maag, zeg ik tot u in de woorden van mijn oom: ‘Allez cuisine!’
-Alton Brown (Flay v. Tsai)
“Allez cuisine!” (losjes vertaald als “Ga koken!” of “Begin met koken!”) is de zin waarmee de gevechten in de originele Japanse serie begonnen (vandaar de verwijzing naar zijn oom, voorzitter Kaga).
Op Iron Chef America hebben zowel de uitdager als de Iron Chef 60 minuten om minimaal vijf gerechten te bereiden op basis van een thema-ingrediënt. Vanaf seizoen 11 (2012-13) moet de eerste gang 20 minuten na de start aan de jury worden voorgelegd. Daarna wordt door de voorzitter een “culinaire curveball” aangekondigd. Dat kan een ingrediënt, een stuk gereedschap of een opsmukmiddel zijn. Elke chef moet het ingrediënt in ten minste een van zijn overige gerechten verwerken, en krijgt punten van de jury op basis van het gebruik ervan.
Na het eerste reclameblok vraagt Brown gewoonlijk Kevin Brauch om de juryleden voor te stellen. Over het algemeen brengt Kevin een hommage aan de oorsprong van het programma door Konban Wa (Japans voor “Goedenavond”) aan zijn inleiding toe te voegen. In tegenstelling tot de originele serie neemt geen van de juryleden deel aan het commentaar, hoewel Brown of Brauch hen ongeveer halverwege de strijd bezoeken voor hun commentaar op de lopende actie en het geheime ingrediënt. In de loop van het kookuur kan Brown ook meer informatie geven over het thema-ingrediënt, met behulp van visuele hulpmiddelen als dat nodig is.
De gerechten worden geproefd door de voorzitter en een panel van drie rechters, van wie er twee professionele voedselcritici zijn (een contrast met de originele Iron Chef, die meestal één professionele voedselcriticus als rechter had). Net als bij de originele Iron Chef kan elke chef-kok tot 20 punten krijgen van elk jurylid, bestaande uit tien punten voor smaak, vijf voor plating (het uiterlijk of de presentatie van de gerechten), en vijf voor originaliteit. De regels worden vóór de jurering door Kevin Brauch uitgelegd. De chef met de hoogste score wordt tot winnaar uitgeroepen. Als er een gelijkspel is, blijft dat de einduitslag, in tegenstelling tot Iron Chef, waar onmiddellijk een overtime-battle werd uitgeschreven met een nieuw thema-ingrediënt; als de overtime-battle echter ook een gelijkspel opleverde, zou dat de einduitslag zijn. (Ook in tegenstelling tot het origineel, zijn de eindscores onderverdeeld per categorie, in plaats van per individueel jurylid). Vanaf seizoen 11 (2012-13) zijn er ook tien extra punten per jurylid beschikbaar: tot vijf punten voor de presentatie van het eerste gerecht, en tot vijf punten voor het gebruik van de “culinaire curveball”. De punten voor het eerste gerecht worden bekendgemaakt kort nadat de gerechten zijn gepresenteerd aan en geproefd door de juryleden, en de totale score (inclusief de “culinaire curveball” punten) is gereserveerd voor het oordeel en de onthulling van de winnaar.
Iron Chef America is niet verbonden aan een culinaire instelling, in tegenstelling tot Iron Chef, dat verbonden was aan Hattori Nutrition College. Chefs brengen ook hun eigen sous-chefs mee. Net als bij Iron Chef mag elke chef twee sous-chefs meenemen. In tag-team of twee-tegen-één gevechten nemen beide chefs aan één kant elk een sous-chef mee. In de originele Iron Chef hadden de eerste afleveringen twee chefs zonder souschefs, terwijl latere afleveringen twee chefs en één souschef per kant hadden. De souschefs in dienst van de Iron Chefs zijn als volgt:
- Batali – Anne Burrell en Mark Ladner
- Cora – Lorilynn Bauer, David Schimmel, Ed Cotton, Richard Blais (bij gelegenheid zijn andere sous-chefs ingezet)
- Flay – Flay heeft een roterende staf van sous-chefs uit zijn restaurants in dienst
- Morimoto – Ariki Omae, Makoto Okuwa, en Jamison Blankenship (andere sous-chefs zijn bij gelegenheid ingezet)
- Symon – Cory Barrett en Derek Clayton
- Garces – Dave Conn, MacGregor Mann, Jessica Mogardo
- Forgione – roulerend personeel van sous-chefs uit Forgione’s restaurants
- Zakarian – Paul Corsentino, Eric Haugen, Alex Guarnaschelli (voor haar promotie tot Iron Chef)
- Guarnaschelli – Ashley Merriman en Wirt Cook
Alle sous-chefs van zowel de Iron Chef als de uitdager worden op een bepaald moment in de wedstrijd informeel voorgesteld, in tegenstelling tot de oorspronkelijke Iron Chef. Sous-chefs zijn soms de strijd aangegaan met Iron Chefs, waaronder de Iron Chef onder wie ze werkten.
De regels in Iron Chef America zouden de Iron Chef minder bevoordelen dan in het oorspronkelijke programma, maar sommige uitdagers hebben favoritisme opgemerkt bij de selectie van thema-ingrediënten. In Iron Chef werd het eten van de Iron Chef altijd als tweede geproefd, terwijl in Iron Chef America de chef wiens eten als eerste wordt geproefd, wordt bepaald door het opgooien van een munt vóór de show (Flay stond zijn concurrent toe om te kiezen).
Omdat het proeven en beoordelen meer dan 45 minuten duurt (hoewel het in de post-productie wordt teruggebracht), mag de chef-kok die als tweede serveert zijn of haar gerechten opnieuw opwarmen, zoals was toegestaan op Iron Chef.
Enkele van de geheimen van hoe de show wordt opgenomen, werden onthuld in een aflevering van Unwrapped getiteld “Food Network Unwrapped 2.” Er werd verklaard dat de chef-koks ongeveer 15 minuten voor het begin van de strijd te weten komen wat het geheime ingrediënt is, omdat de openingssequentie vele malen wordt opgenomen. Pas bij de laatste opname van deze sequentie worden de woorden “Allez cuisine!” gezegd en begint de strijd. Bovendien moeten de koks aan het eind van de één uur durende strijd nog vier borden van elk van hun vijf gerechten klaarmaken voor de jury en de voorzitter. Dit wordt gedaan tijdens een periode van 45 minuten na afloop van de strijd en voordat het proeven begint. Zij beschouwen dit als een deel van de wedstrijd, en het wordt getimed, maar het wordt niet opgenomen of aan de kijkers getoond. De borden die het publiek tijdens de één uur durende wedstrijd ziet klaarmaken, zijn de borden die worden gebruikt om close-upbeelden van het gerecht te maken voor gebruik in de slotaflevering. Gewoonlijk worden op opnamedagen twee verschillende gevechten opgenomen, een begint om ongeveer 10 uur ’s ochtends en de tweede om ongeveer 4 uur ’s middags. Een Food Network-ploeg heeft ongeveer 90 minuten tussen elke show om de set schoon te maken en zich voor te bereiden op de tweede show.
De chef-koks voorzien de producenten van boodschappenlijstjes voor elk van de mogelijke geheime ingrediënten. Bijgevolg kunnen zij vermoeden wat het geheime ingrediënt zal zijn net voordat het officieel wordt onthuld, op basis van welke van hun items werden gekocht.
Speciale gevechtenEdit
ICA zal af en toe speciale thema-gevechten opvoeren, meestal tijdens de vakantieperiode. De eerste van deze werd gehouden op 12 november 2006. In een speciale aflevering van 90 minuten van Iron Chef America werden twee gastpersoonlijkheden van Food Network, Giada De Laurentiis en Rachael Ray, die zichzelf niet als chef-kok beschouwt wegens gebrek aan formele opleiding, tegen elkaar uitgespeeld nadat zij elk tips en training hadden gekregen van Iron Chefs Bobby Flay en Mario Batali, respectievelijk. In het begin van de aflevering leek het erop dat het een gevecht van man tegen man zou worden, maar vlak voor de onthulling van het geheime ingrediënt kondigde de voorzitter aan dat het in feite een tag-team gevecht zou worden, waarbij elk van de vrouwen zou worden vergezeld door de Iron Chef die haar had opgeleid. Het geheime ingrediënt voor de special was veenbessen. Door de extra tijd konden er langere stukken van het wedstrijduur en de proeverij worden gepresenteerd, en de show als geheel had een meer relaxte sfeer dan de reguliere ICA-afleveringen. Aan beide kanten van de keuken werden veel grappen en grollen uitgehaald, zoals Batali’s poging om de juryleden om te kopen met cranberry bellini cocktails. De strijd werd gewonnen door Iron Chef Batali en gastkok Ray.
Een tweede speciale vakantie-aflevering ging in première op zondag 25 november 2007. Deze special, getiteld Iron Chef America: All Star Holiday Dessert Battle, koppelde Iron Chef Cat Cora en populaire Food Network persoonlijkheid Paula Deen tegen collega Food Network chefs Tyler Florence en Robert Irvine, met suiker als het geheime ingrediënt. Hoewel deze special de gebruikelijke lengte van 60 minuten had, was de toon vergelijkbaar met de vorige ICA special, met veel “smack talking” en plagerijen tussen de vier chefs. Iron Chef Cora en gastkok Deen’s team kwamen als overwinnaars uit de bus.
Op 26 oktober 2008 vond een Halloween battle plaats tussen Iron Chef Michael Symon en voormalig Next Iron Chef deelnemer Chris Cosentino. Het thema ingrediënt was orgaanvlees (orgaanvlees, varkenspoten, hanenkammen, etc.), een ingrediënt waarvan elk van de chefs bekend is dat ze er routinematig mee koken. Igor en het Monster uit de Broadway-productie van Young Frankenstein maakten ook hun opwachting en assisteerden bij de presentatie van het geheime ingrediënt. De overwinning ging naar Iron Chef Symon.
Een 90 minuten durende “Thanksgiving Showdown” ging in première op 16 november 2008. De geheime ingrediënten waren voedingsmiddelen die gebruikt zouden kunnen zijn op het eerste Thanksgiving-feest: eend, kreeft, erfkalkoen, hertenvlees, prei en walnoten. Dit gevecht was de eerste keer in de geschiedenis van ICA dat de American Iron Chefs het tegen elkaar opnamen. Het team van Bobby Flay en Michael Symon nam het op tegen Cat Cora en Masaharu Morimoto. Er waren twee verslaggevers voor deze special: Kevin Brauch, de vaste verslaggever, versloeg Flay en Symon, terwijl Ted Allen, ICA-jurylid, Cora en Morimoto versloeg. Daarnaast verscheen Mark Ecko vroeg in de aflevering om de nieuwe Iron Chef jassen te presenteren en het ontwerpproces te beschrijven. Iron Chefs Flay en Symon versloegen Iron Chefs Cora en Morimoto met één punt.
First Lady Michelle Obama’s White House Kitchen Garden was te zien in een nieuwe speciale aflevering op 3 januari 2010. In de aflevering, genaamd “The Super Chef Battle”, namen Iron Chef Mario Batali en Super Chef Emeril Lagasse het op tegen Iron Chef Bobby Flay en White House Executive Chef Cristeta Comerford in een strijd waarin de chefs een Amerikaanse maaltijd moesten creëren, met de producten uit de tuin van het Witte Huis als geheim ingrediënt. First Lady Michelle Obama maakte een speciaal optreden, verwelkomde de chef-koks in het Witte Huis en kondigde het geheime ingrediënt aan. Deze strijd was ook opmerkelijk als de eerste waarbij de voorzitter niet aanwezig was in het Kitchen Stadium. Hoewel de voorzitter op video verscheen en een aanvullende reeks duurzame voedingsmiddelen presenteerde die in de strijd zouden worden gebruikt, was het aan omroeper Alton Brown om de strijd te beginnen met het traditionele “Allez cuisine!” Deze battle was ook de eerste waaraan een prijs verbonden was: 25.000 dollar werd gedoneerd aan City Meals, een New Yorkse liefdadigheidsinstelling vergelijkbaar met Meals on Wheels in de namen van het winnende team. Iron Chef Flay en Chef Comerford versloegen Iron Chefs Batali en Lagasse.
Op 2 januari 2011 werd “Battle Deep Freeze” uitgezonden. In de show namen Iron Chef Michael Symon en Chef Anne Burrell het op tegen Iron Chef Cat Cora en Chef Robert Irvine. Er was geen formeel geheim ingrediënt, alleen het thema “diepvries”. De chefs moesten 5 gerechten bereiden, elk met een diepvriescomponent, over de volgende vijf thema’s: Fruit en groenten, Vlees, Aroma’s, Zeevruchten, en Alcohol. De gerechten werden geserveerd in of geaccentueerd door ijssnijwerk.
Grootste momentenEdit
Op 16 november 2008 ging het Food Network zijn “Thanksgiving Showdown” ICA-special vooraf met een half uur durende terugblik op de 10 beste ICA-momenten. In het programma presenteert de voorzitter elk moment, gevolgd door een vrouwelijke voice-over die de uitdaging beschrijft waar de Iron Chefs voor staan, inclusief levende vis, grote ingrediënten, tijd, de ijsmachine en onorthodoxe kookmethodes. De inleiding wordt gevolgd door een fragment van elk moment, afgewisseld met commentaar van de Iron Chefs en de ICA juryleden.
Nummer | Titel | Battle | Competitors | Moment |
---|---|---|---|---|
1 | Het leeft! | Cobia | Mario Batali v. Jamie Oliver | Sous chef Gennaro Contaldo’s afleidings capriolen |
2 | Sugar Smack | Sugar | Cat Cora/Paula Deen v. Tyler Florence/Robert Irvine | Paula Deen’s verbale oorlogsvoering |
3 | The Bird is the Word | Garlic | Mario Batali v. Chris Cosentino | Chef Cosentino presenteert eekhoornhersenen en -tanden. |
4 | Better Dining Through Science | Bieten | Masaharu Morimoto v. Homaro Cantu | In an upset, the molecular gastronomists take the battle. |
5 | Trout in the Machine | Trout | Bobby Flay v. Hiroyuki Sakai | Het beruchte forelijs |
6 | Edible Art | Asparagus | Masaharu Morimoto v. Michael Symon | Masaharu Morimoto’s “glas in lood” sushi |
7 | I Fought the Clock and the Clock Won | Schelpen | Masaharu Morimoto v. Roberto Donna | Donna slaagt er niet in zijn vijf gerechten af te maken. |
8 | The Wheel’s on Fire | Parmigiano Reggiano | Mario Batali v. Andrew Carmellini | Batali’s Parmezaanse kom gevuld met vlammende grappa |
9 | Smokin’ Hot | Chiles | Masaharu Morimoto v. Tim Love | Morimoto worstelt met een onbekend ingrediënt: een jalapeño chile. |
10 | Size Matters | Elk | Bobby Flay v. Kent en Kevin Rathbun | De chefs gaan de strijd aan met elkaar en het grootste geheime ingrediënt ooit. |