Interview met Franziska, een consulente uit Duitsland
Ik kom oorspronkelijk uit Duitsland, maar woonde in Italië op het moment dat ik met toxoplasmose werd besmet. Italië is een van de weinige landen waar zwangere vrouwen routinematig worden getest, en in Duitsland is dat niet het geval, dus ik had geluk dat ik werd getest. Ik zou er nooit aan gedacht hebben om deze test te vragen, als hij niet was verstrekt.
Toen ik werd getest, vond de arts immunoglobuline Toxoplasma gondii specifieke antilichamen, wat erop wijst dat ik een huidige of zeer recente infectie had. Ik had de ziekte opgelopen vlak voordat ik zwanger werd. Ik kende de risicofactoren van toxoplasmose, maar ik at rauw fruit en rauwe groenten, net als iedereen in Italië. Natuurlijk is het belangrijk om bepaalde voedingsmiddelen te vermijden als je zwanger bent of zwanger wilt worden, zoals rauwmelkse kaas en rauw vlees, maar waar trek je de grens? Ik zal nooit echt weten hoe ik de ziekte heb opgelopen, maar als ik terugkijk herinner ik me een periode van een paar dagen waarin ik griepachtige symptomen had, vlak voordat ik zwanger werd.
Met de combinatie van mijn hoge leeftijd en het risico op infectie besloten mijn artsen een vruchtwaterpunctie te doen. Ondanks het risico voor de baby was het nodig om te zien of er Toxoplasma-antilichamen in mijn vruchtwater zaten, wat erop zou wijzen dat de infectie op mijn baby kon zijn overgegaan. Gelukkig bleek uit de test dat ze niet positief was voor de infectie. Ik had opnieuw veel geluk, want ik kon terecht bij een vooraanstaande gynaecoloog en vruchtbaarheidsarts in Berlijn. Hij deed een zeer uitgebreide screening door middel van echografie en vruchtwaterpunctie tijdens mijn hele zwangerschap. De infectie, de tests en de behandeling maakten mijn zwangerschap ingewikkelder, moeizamer en zeker heel beangstigend. Ik had het geluk dat mijn verschillende artsen bereid waren om met elkaar samen te werken, en alle zorg die ik kreeg was absoluut meer dan wat als normaal wordt beschouwd.
Een combinatie van 2 antibiotica gedurende 2 maanden
De omstandigheden van mijn zwangerschap waren moeilijk, omdat ik tijdens de zwangerschap nooit echt met iemand over mijn toxoplasmose-infectie heb gesproken. Ik hield alles heel privé, en was gewoon te bang om erover te praten voordat ik wist dat mijn baby veilig zou zijn. Ik nam een combinatie van antibiotica gedurende ten minste 2 maanden tijdens mijn zwangerschap. Het was heel beangstigend en moeilijk om deze grote beslissingen over de behandeling te nemen, omdat de behandeling op zich al een risico voor het kind inhoudt. Het is slechts een waarschijnlijkheid dat het kind besmet zal raken, wat de behandeling moeilijker maakt, omdat er geen eenduidige oplossing is. Mijn dochter was één dag oud toen ze haar ogen uitvoerig testten en hersenscans en bloedonderzoek deden. Ik ben zo gelukkig dat mijn dochter volledig gezond was, maar die eerste dag van haar leven was beangstigend terwijl ik wachtte op de resultaten.
Het is moeilijk om vrouwen advies te geven, en hoewel alle vrouwen voorzichtig moeten zijn, kan het lastig zijn om een balans te vinden tussen het vermijden van risico’s en het leiden van een normaal leven. Natuurlijk, als je denkt zwanger te worden, moet je je levensstijl veranderen en bepaalde risicovolle voedingsmiddelen vermijden, maar het is ook belangrijk om veilig om te gaan met alle voedingsmiddelen, zoals fruit en groenten. Gelukkig zijn de mensen in Italië, omdat de prevalentie zo hoog is, zich goed bewust van de risico’s, en daarom is testen tijdens de zwangerschap routine. Maar in veel andere landen associëren mensen de ziekte vaak alleen met het hebben van een kat, wat niet is hoe de meeste mensen besmet raken. Ik denk dat wat echt het grootste verschil zou maken een groter bewustzijn is over de ziekte en hoe deze te voorkomen, met name de juiste omgang met voedsel en het maken van veilige keuzes over wat we eten.