Mijn naam is Wye. Ik heb twee partners.
Dave en ik zijn al vijf jaar samen (we wonen samen), en Andrew en ik zijn al 16 maanden samen. Dave heeft een vriendin, Chrissy: ze zijn al 15 jaar vrienden, en hun relatie werd zes maanden geleden romantisch.
Mijn verhaal begint met mijn eerste liefde “J”. J hield van me precies zoals ik bemind wilde worden; hij aanbad me, en had geen oog voor iemand anders. Ik hield zoveel van hem! Naarmate onze relatie vorderde, ontdekten we de swingers levensstijl. Swingers hebben seks en vriendschappen met andere mensen, maar blijven emotioneel monogaam met elkaar.
We ontmoetten en werden vrienden met een lief stel (Dave en zijn toenmalige partner) op zo’n swingersevenement. Een jaar na de vriendschap realiseerde ik me plotseling dat ik verliefd was geworden op Dave – wat verboden is als swinger. Ik beëindigde onze vriendschap onmiddellijk. Ik voelde me zo schuldig, omdat ik J zoveel pijn had gedaan.
Er waren veel tranen, veel pijn, wat onvermijdelijk gepaard gaat met verraad. Met de hulp van een therapeut kwam ik tot het besef dat ik in de loop der jaren was veranderd. Mijn behoeften waren veranderd.
Maar J’s behoeften waren onverenigbaar. We worstelden om een manier te vinden waarop we bij elkaar konden blijven terwijl we elkaar de kans gaven om te groeien tot de beste versie van onszelf die we nodig hadden en wilden zijn. Toen ik op een dag wakker werd, hartverscheurend, uit een nachtmerrie van vastzitten zonder ontsnapping, wist ik dat de terreur van alleen zijn beter was dan blijven.
Toen ik verhuisd was, bloeide ik op. Ik genoot ervan nieuwe vrienden te maken en nieuwe dingen uit te proberen, zoals kort haar! Ik voelde me zo levend! Ik omarmde non-monogamie volledig; ik dacht: Ik kan mijn cake hebben en hem ook opeten! Het werkte goed tot 2013, toen Dave op zoek kwam naar mij.
Ik werd verliefd op hem, helemaal opnieuw, in een hartslag.
Dave identificeert zich als polyamoreus. Hij en zijn vriendin Chrissy delen een diepe, solide, liefdevolle band. Houden van Dave heeft me oog in oog gebracht met een aantal machtig grote enge demonen! Het gevecht met kwesties van jaloezie, onzekerheid, eigendom, aanspraak, angst, ontstak pijn zoals ik nog nooit eerder had ervaren.
Ik was niet bang om hem te verliezen; ik was doodsbang dat ik zou stoppen van hem te houden. Maar aan de andere kant is het leren en groeien met begrippen als integriteit, kwetsbaarheid, veerkracht en moed, fenomenaal. Dit leidt tot dingen als liefde, vriendelijkheid, mededogen, acceptatie, vrede.
Het samenzijn met iemand die zo’n groot hart heeft, met zoveel liefde te geven, heeft me echt laten zien dat liefde inderdaad oneindig is. Door van hem te houden, heb ik geleerd om hoger te reiken, groter te durven, en ja, harder te vallen; en, sterker op te staan. Ik heb geleerd om groter en beter lief te hebben. Leren dat ik heel kan zijn, in mijn eentje, en niet een helft van één, is een krachtig middel tegen angst voor verlies.
Na 18 maanden intensieve therapie bij een fantastische psycholoog, boeken, artikelen, TED-talks, steun van vrienden, forums, alles wat ik maar te pakken kon krijgen, ben ik een beetje wijzer geworden, en een beetje nederiger. Mogelijk ook een beetje minder een controlefreak!
Het verbaast me hoe standvastig Dave is geweest, door de eindeloze tranen heen, door de constante behoefte om te verwerken. Hoewel hij in die donkere dagen een paar keer zijn geduld verloor, zorgde hij ervoor dat ik nooit twijfelde aan zijn liefde en toewijding voor mij. Terwijl hij zijn integriteit behield, en ook respect en toewijding voor zijn andere partners. Ik ben zo geïnspireerd door hem!
De nieuwe ik wilde zien of ook ik van meer dan één persoon tegelijkertijd kon houden.
Ik ontmoette Andrew op een online datingsite in december 2016. Toen zijn vorige relatie eindigde, was hij eruit gekomen met de wetenschap dat hij nooit meer traditionele relaties wilde. We hebben zo’n geweldige verbinding die zo gemakkelijk en comfortabel is. Dave is leuk, uitdagend en nooit saai. Andrew is stabiel, zachtaardig, en begrijpt me instinctief.
Beide mannen zijn onafhankelijk en sterk; ze hebben me niet nodig, en toch houden ze allebei onvoorwaardelijk van me, precies zoals ik ben. Mijn hart zwelt van liefde, en ik voel me thuis, veilig, en gekoesterd, door elk van hen. Zij hebben niet het gevoel dat ze de helft van mij hebben, net zoals ik niet het gevoel heb dat ik maar de helft van Dave heb. Mijn leven is zo vol vreugde, plezier en gelach.
Wanneer ik bij geen van beiden ben, koester ik mijn tijd voor mezelf, genietend van mijn eigen gezelschap (of dat van vrienden), iets waar ik voorheen nooit waarde aan hechtte. Ik weet zeker dat Andrew op een dag een andere partner zal vinden, en de onzekerheid zal uitdagend en beangstigend voor me zijn. Maar ik ben er niet bang voor. Zo is het ook met Dave, het is altijd een beetje eng als hij een nieuwe partner ontmoet. Maar de vreugde die ik krijg van het feit dat de jongens vrij zijn om te kiezen met wie ze willen zijn, en dat doen ze; EN nog steeds kiezen om bij mij te zijn, is veel krachtiger bekrachtigend, dan welke voorgeschreven geaccepteerde set van gedragingen dan ook.
Door polyamorie heb ik mijn kernwaarde over wat liefde en verbintenis betekent, kunnen herdefiniëren.
Dus, in de praktijk, hoe werkt het allemaal?
Dave en ik delen een huis, en financiën. We brengen gemiddeld twee nachten per week door met respectievelijk Chrissy en Andrew, die beiden een eigen huis hebben waar ze met hun kinderen wonen. Wij logeren meestal bij hen, maar als ze soms bij ons logeren, slaapt David bij Chrissy in onze slaapkamer, en Andrew bij mij in mijn gezellige studeerkamer. We zijn allemaal vrienden geworden, en gaan vaak samen uit, of houden van spelletjesavonden thuis, of hangen soms gewoon in de keuken te kletsen.
Door polyamorie heb ik mijn kernwaarde rond wat liefde en verbintenis betekent, kunnen herdefiniëren. Toen ik voor het eerst verliefd werd, betekende het dat ik er één koos en alle anderen liet vallen. Je eert diezelfde keuze elke dag. Daar is niets mis mee, als dat is wat authentiek voor je voelt.
Heden ten dage, nu ik gegroeid ben, past liefde en verbintenis die autonomie en vrijheid eert veel beter bij de persoon die ik nu ben. Het voelt zo geweldig, om te kunnen kijken naar je partners en hen te steunen in hun groei om de beste persoon te zijn die ze kunnen zijn.
In mijn reizen om met zoveel mensen in contact te komen, heb ik zoveel verbazingwekkende dingen geleerd: niet alleen over andere mensen, hun beweegredenen en de prachtige diversiteit die er is; maar ook zoveel over mezelf, en de prachtige diversiteit in mezelf. Ik ben intiem geweest (niet alleen lichamelijk maar ook emotioneel) met mannen, met vrouwen, en heb onderzocht en geleerd wat ons mensen maakt tot wie we zijn. Als we eens wisten hoezeer iedereen gewoon zijn best doet om door dit rommelige leven te navigeren, hoeveel liefdevoller, mededogend en minder veroordelend we zouden zijn, niet alleen voor hen, maar ook voor onszelf.
Bekijk de volledige aflevering van Open Relaties hier:
- Deel op Twitter
- Deel op Facebook
Een versie van dit verscheen oorspronkelijk op Whimn.