FREDDY McConnell is het beeld van een trotse vader als hij zijn blondharige, blauwogige babyzoon wiegt en een kus op zijn voorhoofd drukt.
Maar de reis van de 32-jarige naar het vaderschap is heel anders geweest dan die van de meeste mannen – omdat hij het bundeltje vreugde in zijn armen zelf ter wereld bracht.
Freddy, die transgender is en als vrouw werd geboren, raakte in 2017 zwanger van zijn eerste kind met behulp van een spermadonor, ondanks het feit dat hij al in een man was overgegaan.
Omdat hij had besloten zijn baarmoeder te behouden voor het geval hij kinderen wilde, was hij in staat de kleine jongen negen maanden zelf te dragen voordat hij uiteindelijk vorig jaar beviel.
Nu heeft Freddy zijn volledige, opmerkelijke reis naar het vaderschap voor het eerst gedeeld in een nieuwe BBC-documentaire, Seahorse: The Dad Who Gave Birth, die vanavond wordt uitgezonden.
De film documenteert zijn poging om een ouder te worden – van zijn ongeloof bij zijn positieve zwangerschapstest en zijn eerste zwangerschapsscan tot zijn gekwelde gekreun tijdens de bevalling.
‘It’s like a total loss of myself’
Het legt ook de psychologische worstelingen vast waarmee hij werd geconfronteerd – zoals een verlies van identiteit toen hij net als miljoenen zwangere vrouwen een babybump ontwikkelde en zijn broeken te strak werden.
“Wat ik voel, is niet dat ik een baby heb, of een zwangerschap, het is een veel fundamenteler, totaal verlies van mezelf,” legt hij uit in de documentaire.
Een jeugdgeheim
Voor Freddy was het ouder worden een droom die uitkwam.
Als klein meisje geboren, is hij op oude familievideo’s te zien, spelend op een schommel in een jurk met patroon en met een bob-kapsel. Als peuter krijgt hij te horen: “brave meid”, terwijl hij over het gras waggelt.
Freddy, die in Engeland woont, heeft altijd al kinderen willen krijgen, maar groeide op met het gevoel dat hij een “jongen” was – iets wat hij uiteindelijk aan zijn moeder, Esme Chilton, onthulde.
“Hij zat op de universiteit in Edinburgh en hij voelde zich nogal ongelukkig,” herinnert Esme zich in Seahorse, geregisseerd door Game of Thrones filmmaker Jeanie Finlay.
“Hij zei gewoon: ‘Ik ben een jongen en ik wil een jongen zijn… dit is hoe ik me mijn hele leven heb gevoeld’.”
Ze voegt eraan toe: “Ik dacht wel, oh mijn God, dat betekent dat ik geen kleinkinderen van Freddy zal krijgen.”
Testosteroninjecties en “topoperatie”
Freddy – die Arabisch studeerde en ooit bijna lid werd van de prestigieuze militaire academie Sandhurst – begon op zijn 25e met testosteroninjecties toen hij de overgang maakte van vrouw naar man.
Deze hormooninjecties worden gebruikt om transseksuele mannen mannelijker te maken, waardoor ze meer lichaamsbeharing, gezichtshaar, spieren en een diepere stem ontwikkelen, en waardoor hun menstruatie stopt.
Freddy onderging ook een “topoperatie” om zijn borstweefsel te verwijderen en zijn borstkas een nieuwe vorm te geven – toch koos hij niet voor een hysterectomie omdat hij het krijgen van een kind zelf niet had uitgesloten.
Hoewel Freddy gewaarschuwd was dat testosteron hem onvruchtbaar zou maken, hoopte hij nog steeds dat hij zijn eigen baby zou kunnen dragen. En toen hij 30 was, stopte hij met het hormoon in een poging om zwanger te worden.
“Ik ben nu een maand en drie weken van de testosteron af,” zegt hij in de documentaire.
“En nu voel ik me een beetje slap en bijna alsof ik van binnenuit krimp.”
Freddy’s lichaam ging in feite “in zijn achteruit” nadat hij met zijn injecties was gestopt, wat betekent dat hij weer ongesteld werd, zijn gezichtshaar werd piekeriger en zijn heupen werden breder, meldt de Guardian. Elke keer als ik eraan denk, is het zo van ‘waar ben ik in godsnaam mee bezig?”, zegt hij in de film, voordat hij snikkend in de camera toegeeft dat hij zich voelt als een “f***ing alien”.
“Ik hou niet van het idee dat ik f***ing tampons in mijn tas heb zitten,” voegt hij eraan toe.
Freddy vond dat het krijgen van zijn eigen kind via kunstmatige inseminatie, met behulp van een spermadonor, de “eenvoudigste optie” was voor hem als homoseksuele en transgender man.
“Niet alleen vrouwen voelen zich brodeloos,” legt de multimediajournalist uit, en hij noemt zijn beslissing “het pragmatischste wat je kunt doen”. “Dit is een fysiek proces en ik zal de vader zijn.”
Moeder Esme voegt toe: “Ik vond het heerlijk om zwanger te zijn.”
“Iedereen zou het moeten meemaken, nietwaar? Ik denk… vooral mannen.”
Het leven veranderende nieuws
Freddy, die in 2016 begon met het proces om te proberen zwanger te worden en een vruchtbaarheidskliniek bezocht, verwekte zijn zoon tijdens slechts zijn tweede inseminatieronde nadat zijn eerste poging mislukte.
Hij betaalde £ 300 voor het sperma, dat hij selecteerde uit een reeks donoren. In de film reageert hij vol ongeloof als hij naar de positieve Clearblue-zwangerschapstest kijkt: “Wat? Verbeeld ik me dat?”, zegt hij en wendt zich tot zijn moeder naast hem.
“Dat lijkt me een positief resultaat, schat,” antwoordt Esme.
Freddy, die zijn hart beschrijft als “f***ing racing”, wordt later gefilmd terwijl hij samen met zijn moeder een zwangerschapsscan bijwoont, waar het paar luistert naar de hartslag van zijn kind in zijn baarmoeder.
Online trolling en doodsbedreigingen
Maar hoewel Freddy’s bult in de maanden daarna groeide, werd hij nooit herkend als een zwangere transgender man.
Nadat zijn zwangerschap in het nieuws kwam, werd hij het doelwit van wrede trollen en ontving hij zelfs doodsbedreigingen, waarbij sommigen beweerden dat “er niet zoiets bestaat als een zwangere man”.
“Als trans-man je eigen kind te dragen is een eng, afschrikwekkend vooruitzicht,” huilt Esme in de film, terwijl ze haar ogen afveegt. “Je maakt je gewoon zorgen om je kind, je wilt dat ze gelukkig zijn.”
Een geboortebad en gekweld gekreun
Toen Freddy vorig jaar ging bevallen, was hij klaar om aan de “andere kant” van de zwangerschap te staan.
Filmmakers volgden hem naar het ziekenhuis, waar hij zich door de weeën heen worstelde, in een bevalbad klauterde, luid kreunde van de pijn en uiteindelijk zijn prachtige zoon ter wereld bracht.
“Als mannen dit de hele tijd moesten doormaken, zou je er gewoon nooit het einde van horen,” zegt Freddy.
Strijd om een “moederloos” kind
Hoewel Freddy bij de geboorte van zijn zoon wettelijk als man werd erkend, mocht hij op zijn geboorteakte niet als “vader” of “ouder” worden vermeld, maar alleen als “moeder”.
Hij nam de beslissing eerder dit jaar voor het Hooggerechtshof van Londen – waar in juli rechter Sir Andrew McFarlane een eerdere meldingsbeperking ophief die zijn identificatie verbood.
Als Freddy de zaak wint, zou zijn jongen het eerste kind in Groot-Brittannië zijn dat wettelijk geen moeder heeft.
Heden ten dage gaat Freddy’s strijd om officieel geregistreerd te worden als de vader van zijn kind door – te midden van een toenemende vijandigheid jegens transgenders in Groot-Brittannië en elders.
Uit cijfers van de Britse regering blijkt dat anti-trans haatmisdrijven in slechts een jaar tijd met bijna een derde zijn gestegen – van 1.248 in 2017 naar 1.651 in 2018.
Toch vindt Freddy troost in het prachtige jongetje dat hij zelf heeft gedragen en afgeleverd.
“Ik voel duidelijk een zeer sterke band met hem,” zegt hij, terwijl hij zijn kleine zoon wiegt. “Ik weet gewoon dat ik altijd bij hem in de buurt wil zijn. En ik mis hem… zelfs als hij ’s nachts in bed ligt.”
Daaraan voegt hij toe: “Ik denk dat iedereen zich zo kan voelen.”
- Seahorse: The Dad Who Gave Birth wordt vanavond (dinsdag 10 september) om 21.00 uur uitgezonden op BBC Two. Het is kort daarna ook te zien op iPlayer