Dierenziekte is een besmettelijke en ernstige ziekte die wordt veroorzaakt door een virus dat de ademhalingswegen, het maagdarmkanaal en het zenuwstelsel van puppy’s en honden aantast.
Het virus kan ook worden aangetroffen bij wilde dieren zoals vossen, wolven, coyotes, wasberen, stinkdieren, nertsen en fretten en is gemeld bij leeuwen, tijgers, luipaarden en andere wilde katten, alsmede zeehonden.
Hoe wordt canine distemper verspreid?
Puppy’s en honden raken het vaakst besmet door blootstelling via de lucht (door niezen of hoesten) aan het virus van een besmette hond of een wild dier. Het virus kan ook worden overgedragen door het delen van voedsel en water kommen en apparatuur. Besmette honden kunnen het virus maandenlang uitscheiden, en moederhonden kunnen het virus via de placenta aan hun pups doorgeven.
Omdat canine distemper ook wilde dieren treft, kan contact tussen wilde dieren en huishonden de verspreiding van het virus vergemakkelijken. Uitbraken van canine distemper bij lokale wasbeerpopulaties kunnen wijzen op een verhoogd risico voor huishonden in het gebied.
Welke honden lopen risico?
Alle honden lopen risico, maar puppy’s jonger dan vier maanden en honden die niet zijn ingeënt tegen canine distemper lopen een verhoogd risico om de ziekte op te lopen.
Wat zijn de symptomen van hondenziekte?
In eerste instantie krijgen besmette honden een waterige tot pusachtige afscheiding uit hun ogen. Daarna ontwikkelen ze koorts, neusuitvloeiing, hoesten, lusteloosheid, verminderde eetlust en braken. Naarmate het virus het zenuwstelsel aantast, ontwikkelen geïnfecteerde honden ronddraaiend gedrag, scheefstand van de kop, spiertrekkingen, stuiptrekkingen met kaakkauwbewegingen en speekselen (“kauwgomballen”), toevallen en gedeeltelijke of volledige verlamming. Het virus kan ook leiden tot verdikking en verharding van de voetzolen, wat leidt tot de bijnaam “hard pad disease.”
In wilde dieren lijkt infectie met canine distemper sterk op rabiës.
Distemper is vaak fataal, en honden die het overleven hebben meestal permanente, onherstelbare schade aan het zenuwstelsel.
Hoe wordt canine distemper gediagnosticeerd en behandeld?
Dierenartsen diagnosticeren canine distemper door klinisch uiterlijk en laboratoriumonderzoek. Er is geen genezing voor hondenziekte-infectie. De behandeling bestaat meestal uit ondersteunende zorg en inspanningen om secundaire infecties te voorkomen, braken, diarree en neurologische symptomen onder controle te houden, en uitdroging te bestrijden door het toedienen van vocht. Honden die besmet zijn met hondenziekte moeten worden gescheiden van andere honden om het risico van verdere infectie te minimaliseren.
Hoe wordt hondenziekte voorkomen?
Vaccinatie is van cruciaal belang bij het voorkomen van hondenziekte.
-
Een serie vaccinaties wordt toegediend aan puppies om de kans op het opbouwen van immuniteit te vergroten wanneer het immuunsysteem nog niet volledig is gerijpt.
-
Voorkom gaten in het vaccinatieschema en zorg ervoor dat de distempervaccinaties up to date zijn.
-
Vermijd contact met besmette dieren en in het wild levende dieren
-
Gebruik voorzichtigheid bij het socialiseren van puppy’s of niet-gevaccineerde honden in parken, puppycursussen, gehoorzaamheidscursussen, hondendagverblijven en andere plaatsen waar honden kunnen samenkomen.
-
Fretten moeten worden ingeënt tegen hondenziekte met een door het USDA goedgekeurd vaccin tegen fretten.
Deze informatie is gebaseerd op onze klantenbrochure, die beschikbaar is in het Engels en Spaans.