Hoe stop je met jezelf de schuld te geven van wat je eet

Nog steeds geobsedeerd over dat derde stuk pizza? Zet je er overheen. Jezelf niet langer schuldig voelen over eten en eten wat je wilt, is de gezondste zet die je kunt doen.

Virginia Sole-Smith

Bijgewerkt op 13 oktober 2017

Locatie: Mijn huis. Meidenavond. De scène: Kaasplateau. Veel flessen wijn. En een lopend commentaar van al mijn vriendinnen: “Ik kan niet stoppen met deze kaas te eten.” “Ik kan niet geloven dat ik nog steeds deze kaas eet.” “Ik heb deze week zo veel kaas gegeten. Ik ben zo vies.” Voor mij: “Het spijt me zo dat ik al je kaas opeet.” En dan: “Heb je nog meer van deze kaas?”

Natuurlijk, het is niet altijd kaas. Voel je vrij om brood, pasta, koekjes, chocolade, of chips in dat scenario te voegen. In deze tijd van clean eating, detox diëten, en voedsel fobieën, is er een steeds lange lijst van voedingsmiddelen die gezondheidsbewuste vrouwen voelen zich verschrikkelijk over het eten. Als we ze privé eten, dragen we die schaamte met ons mee, of sms’en we een vriendin een foto van de kruimels die er aan overblijven. Eten we ze in het openbaar, dan gaat elke hap vergezeld van een verontschuldiging, alsof we ons alleen kunnen overgeven door een soort van preventieve boetedoening. Maar waarom voelen we ons zo schuldig – of denken we tenminste dat we ons schuldig zouden moeten voelen – over de eenvoudige handeling van het eten van voedsel en het durven ervan te genieten?

Waarom we ons schamen voor voedsel

Voor mij waren jarenlang de voedingsmiddelen die het meest inspireerden tot dit soort schuldgevoel gebakken goederen. Specifiek, brownies. Ik hou van brownies, maar ik liet ze zelden in mijn huis, want als ik dat deed, zou de pan niet langer dan een dag duren. Als ik ze op een feestje tegenkwam, zouden ze mijn hele avond domineren: Wat moet ik eten voordat ik mezelf een brownie toesta? Mag ik een tweede? Misschien alleen dit gebroken stuk? Waarom eet niemand anders op dit feest brownies?

En onder al die gedachten zat een andere, nog verraderlijker onderstroom: ik was er zeker van dat ik zo abnormaal geobsedeerd was door de brownies omdat ik dik was, misschien wel de dikste persoon in de kamer, en met elke hap dikker werd. “Als cultuur zijn we volledig in deze mythe getrapt dat als we de ‘juiste’ voedingsmiddelen in de ‘juiste’ hoeveelheden eten, we de ideale lichaamsvorm zullen bereiken,” zegt Glenys Oyston, RDN, een in Los Angeles gevestigde diëtiste en de oprichtster van Dare to Not Diet. “We zijn er zeker van dat het gewoon een kwestie is van hard genoeg proberen.”

De keerzijde is dat het eten van elk ‘verkeerd’ voedsel niet alleen ongezond is – het wordt beschouwd als een enorme mislukking van wilskracht. Wanneer we voedsel categoriseren als goed of slecht, categoriseren we onszelf eigenlijk als goed of slecht, sterk of zwak, waardig of onwaardig.

Maar ons onvermogen om verboden voedsel te weerstaan is geen moreel falen. Het is hoe we in elkaar zitten. “Onze hersenen reageren heel sterk op beperking,” merkt Marci Evans op, RDN, een diëtiste in Cambridge, Massachusetts, die gespecialiseerd is in het helpen van patiënten die herstellen van eetstoornissen. “Hoe meer we ‘Nee, slecht’ zeggen over een voedingsmiddel, hoe meer we er aan blijven denken.” En de laatste tijd is onze catalogus van ‘slechte’ voedingsmiddelen steeds groter geworden – gluten! rood vlees! alles in een verpakking! – totdat we ons verontschuldigen voor het eten, punt.

Dit soort denken gebeurt zelfs als je redenen om bepaalde voedingsmiddelen te vermijden ogenschijnlijk meer te maken hebben met gezondheid dan gewicht. Stella is een 37-jarige lerares basisonderwijs die probeert geen kaas of ijs te eten omdat ze daar spijsverteringsproblemen van kan krijgen die zo gênant zijn dat ze haar echte naam niet wilde gebruiken. Maar ze vindt ook dat als ze die dag heeft gesport, de regels anders zijn. “Als ik heb hardgelopen, geef ik mezelf toestemming om me over te geven aan alle voedingsmiddelen,” zegt ze. “Vooral kaas.” Oyston noemt dit “healthism” en zegt dat het eigenlijk gewoon een andere manifestatie is van onze dieetmentaliteit, waarin gezond voelen afhangt van de activiteiten of gewoonten die we associëren met slank zijn. In sommige gevallen kan het obsederen over de vraag of je je inname van bepaalde voedingsmiddelen moet beperken, een vroeg teken zijn van een ernstiger verstoord eetpatroon. “Zelfs als het nooit erg genoeg wordt om klinisch vast te stellen, is het nog steeds een probleem als je gedachten over eten zoveel mentale ruimte innemen dat andere delen van je leven eronder beginnen te lijden,” zegt Christy Harrison, RD, een diëtiste en intuïtief-eten counselor in Brooklyn, New York. Zoals wanneer je zoveel aan brownies denkt dat je het echte plezier mist dat andere mensen op een feestje hebben.

GERELATEERD: Dit is de gezonde manier om je lichaam te detoxen

De gewoonte doorbreken

De meesten van ons gaan niet stoppen met het eten van kaas of brownies – en dat zouden we ook niet moeten doen. Je lichaam voeden met wat het wil en nodig heeft in plaats van jezelf te beperken wordt geassocieerd met lagere percentages van ongeordend eten, depressie en andere geestelijke gezondheidsproblemen, zegt Harrison. De truc is om uit te vinden hoe je de verontschuldigingscyclus kunt beëindigen.

Ik ben veel meer gaan letten op hoe ik over eten praatte nadat mijn 3-jarige dochter me vertelde dat “koekjes vies zijn, maar wortels zijn lekker.” Ik wil dat ze plezier vindt in het eten van beide – maar dat zal ze nooit bereiken als ze thuiskomt en mij met zelfkastijding rond de gebakken waren ziet zitten. Dus ik stopte met me te verontschuldigen, te bekritiseren of goed te praten wat ik at. Volledig.

Een cool ding over het verontschuldigen minder hardop is dat na verloop van tijd, heb ik gemerkt mijn interne monoloog is ook stiller geworden. De brownies zijn nu gewoon brownies; ik kan ze eten, ervan houden en tegelijkertijd plezier hebben op een feestje.

Een minder cool ding is dat ik nu veel bewuster ben wanneer ik andere mensen hoor die zichzelf voedsel beschamen. Jenny McGlothlin is een pediatrische voedingstherapeut in Dallas die misschien ook deels eenhoorn is, want ze is nooit op dieet geweest en schaamt zich niet voor eten. Dus vroeg ik haar hoe ze met die moeilijke momenten omgaat. “Ik ga meestal voor een mix van humor en goedmoedige steun,” zegt ze. “Als een vriendin bijvoorbeeld zegt dat ze ‘slecht is’, zeg ik: ‘Je bent geweldig, dus alles wat je eet kan niet slecht zijn! “Ik vind het niet erg om je te vertellen dat McGlothlin, behalve toen ze zwanger was, haar hele volwassen leven even groot is gebleven. Maar dat doet er in veel opzichten niet toe. Eten zonder schuldgevoel is gewoon veel leuker. En het zorgt voor een veel betere meidenavond.

GERELATEERD: 3 Eenvoudige stappen naar Mindful Eating (en waarom je het zou moeten proberen)

Intuïtief eten 101

Als je werkt aan het loslaten van voedselschaamte, kun je ook merken dat je meer intuïtief eet, wat betekent dat je voedsel kiest in reactie op de behoeften en wensen van je lichaam. Hier is hoe je kunt beginnen.

1. Vermijd voedingsmandaten. “We vertrouwen veel te veel op onze hersenen om ons te vertellen hoe we moeten eten,” zegt Evans. “Verstrikt raken in het aantal calorieën of of het een goed of slecht voedsel is, kan je vast laten zitten.” In plaats daarvan, zegt ze, ga naar je lichaam voor informatie. “Nadat je een maaltijd of snack hebt gegeten, vraag je: ‘Hoe voel ik me lichamelijk?’ en ‘Zou ik me weer zo willen voelen?'”, zegt ze. “Luister dan met nieuwsgierigheid en zonder oordeel.”

2. Eer je honger. Zelfs als dat betekent dat je om 11 uur ’s ochtends moet lunchen of een tweede of derde portie moet nemen. “Betrouwbaar eten totdat je je verzadigd voelt, leert je hersenen en lichaam om elkaar te vertrouwen, waardoor je je meer ontspannen voelt en de baas bent over je eten,” legt Evans uit.

3. Laat je gewicht zichzelf uitwerken. Als je eenmaal stopt met het beschimpen van eten, zul je misschien merken dat je meer eet en zelfs, ja, wat aankomt. Aan de andere kant, veel mensen merken dat ze gewicht verliezen in dit proces, waarschijnlijk omdat schuldgevoel hen ertoe bracht zich te buiten te gaan aan verboden voedsel. Hoe dan ook, “we zien meestal dat het gewicht na verloop van tijd stabiliseert,” zegt Oyston.

Alle onderwerpen in voeding

Gratis lidmaatschap

Geef voedingsadvies, wellness-advies en gezonde inspiratie rechtstreeks naar uw inbox van Health

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.