Bij de presidentsverkiezingen van 1828 nam de voormalige nationale oorlogsheld Andrew Jackson (Democratisch-Republikeins, uiteindelijk Democratische Partij) het op tegen president John Quincy Adams (Nationaal Republikeins). Beide partijen namen hun toevlucht tot aanvallen op elkaar. Jackson beschuldigde Adams ervan een “corrupt koopje” te hebben gesloten met Henry Clay om de verkiezingen van 1824 van Jackson te stelen. De strijdkrachten van Adams brachten Jackson beschuldigingen van overspel naar het hoofd omdat hij een ongehuwd leven had geleid met een vrouw genaamd Rachel Donelson Robards. De campagne werd smerig en eindigde op de slechtst mogelijke manier.
In augustus 1791 “trouwde” Andrew Jackson met Rachel Donelson Robards. Zij waren beiden 24 jaar. Het huwelijk was echter ongeldig omdat Rachels scheiding van haar eerste echtgenoot, Lewis Robards, nog niet definitief was geworden. Jackson en Rachel hertrouwden, deze keer wettelijk op 17 januari 1794. De kwestie gaat terug tot de tijd dat Rachel nog maar 17 jaar oud was, toen zij in Kentucky met Lewis Robards was getrouwd en zij daar met hem woonde terwijl haar ouders terugkeerden naar hun woonplaats in Nashville, Tennessee. “Waanzinnig jaloers, beschuldigde Robards Rachel herhaaldelijk van affaires met andere mannen. Ondanks haar pleidooien dat zij onschuldig was, beval hij haar terug te keren naar haar familie in Tennessee totdat hij haar zou oproepen. Kort nadat zij zich weer bij haar moeder had gevoegd, die nu weduwe was, kwam Andrew Jackson, Rachel niet kennende, als kostganger bij de Donelson’s aan. Uiteindelijk werden Jackson en Rachel verliefd op elkaar. Toen Robards naar Nashville kwam om zijn vrouw terug te halen, keerde Rachel echter plichtsgetrouw met hem terug naar Kentucky. Zij vernam echter spoedig dat hij niets had gedaan om zijn jaloezie in te tomen. Toen Jackson van haar ongeluk werd verteld, rende hij naar Kentucky en redde haar. In december 1790 nam de wetgevende macht van de staat, op verzoek van Robards, een wet aan die hem toestond een echtscheiding aan te vragen. Jackson, een advocaat, had beter moeten weten toen hij in 1791 met Rachel “trouwde”, omdat hij deze voorlopige actie verwarde met een definitieve echtscheiding. Robards ontdekte dat zijn vrouw met Jackson samenwoonde en vroeg echtscheiding aan op grond van overspel; het vonnis werd in september 1793 uitgevaardigd. Helaas maakte hun hertrouwen in 1794 geen einde aan de zaak. De beschuldiging van overspel zou het echtpaar daarna blijven achtervolgen. Schunnige aanvallen op Rachels karakter vergiftigden de presidentiële campagne van 1828. Hoewel Jackson probeerde deze berichten voor zijn vrouw, die hartproblemen had, verborgen te houden, hoorde Rachel genoeg om te beseffen dat haar verleden werd opgerakeld in de nationale pers. Tenminste gedeeltelijk als gevolg van haar angst, werd ze ziek en stierf plotseling op 22 december 1882. Jackson gaf zijn politieke tegenstanders voor altijd de schuld van haar dood. “In de aanwezigheid van deze lieve heilige,” zwoer de gekozen president Jackson plechtig bij haar begrafenis, “kan ik en zal ik al mijn vijanden vergeven. Maar die verachtelijke ellendelingen die haar belasterd hebben, moeten God om genade vragen.”