Hip Dysplasia In Dogs: A Complete Guide For Labrador Owners

Hip dysplasie bij honden is een veelvoorkomend probleem. In feite wordt gedacht dat het het meest voorkomende orthopedische probleem bij honden is.

In dit artikel gaan we kijken naar wat heupdysplasie is.

Helpen u om tekenen van heupdysplasie te herkennen.

En de opties begrijpen als het gaat om de behandeling en het beheer van de aandoening.

We zullen ook de mogelijke oorzaken van deze aandoening toelichten, samen met verstandige tips om het te voorkomen.

Wat is heupdysplasie

Heupdysplasie verwijst simpelweg naar de abnormale groei van de heup, waarbij het kogelgewricht zich heeft gevormd op een manier die minder functioneel is dan het zou moeten zijn.

Een normale heup heeft een kogelvormige femurkop, die in de kom van het bekken zit. Er is een sterk ligament dat hen verbindt, en een gewrichtskapsel van taai bindweefsel dat hen omsluit.

De bal beweegt soepel rond, zonder te wrijven en blijft stevig in de kom.

Wanneer heupdysplasie optreedt, is de kom onvoldoende gevormd om de bal soepel op zijn plaats te houden en hem zonder onderbreking te laten bewegen. De spieren, ligamenten en het bindweefsel kunnen ook te laks zijn om de normale beweging van het gewricht te ondersteunen.

Laxe spieren veroorzaken iets dat subluxatie wordt genoemd, waarbij de bal en de kom van elkaar scheiden en van vorm veranderen.

Hipdysplasie is de naam voor het abnormale heupgewricht.

Hipdysplasie Bij Puppy’s

Puppy’s worden zelden gediagnosticeerd met heupdysplasie totdat ze ten minste zes maanden oud zijn. Het wordt meestal gediagnosticeerd tussen 6 en 18 maanden oud.

Hoe vroeger de pup gediagnosticeerd wordt, hoe kleiner de kans dat ze artritis ontwikkelen in het beschadigde gewricht.

Sommige honden worden niet gediagnosticeerd met heupdysplasie tot ze enkele jaren oud zijn, en in deze gevallen is het waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de aandoening mild is. Daarom werd het niet opgemerkt door de eigenaar totdat het abnormale gewricht artritisch werd en de hond toenemende pijn en verlies van mobiliteit begon te veroorzaken.

Labrador Heupdysplasie

Het ras van uw hond is een risicofactor voor heupdysplasie. De aandoening wordt het vaakst gezien bij rashondenrassen, die middelgroot tot groot zijn en een periode van snelle groei hebben.

Het is een ernstig probleem voor sommige Labrador lijnen en iets waar u zich bewust van moet zijn voordat u een nieuwe puppy mee naar huis neemt.

Tekenen van heupdysplasie bij honden

Pijn aan de heupen bij honden is geen rechttoe rechtaan zaak. Er zijn een verscheidenheid van mogelijke redenen dat uw hond een pijnlijk gewricht zou kunnen hebben, en sommige van de onderstaande symptomen kunnen hetzelfde zijn als bij heupdysplasie.

Hoe dan ook, als uw Labrador een van de onderstaande tekenen vertoont, dan is dit een waarschuwingsteken van potentiële problemen.

Symptomen van heupdysplasie zijn onder andere de volgende:

• Stijf gangwerk
• Ongewone gang
• Bunny hopping
• Gebruik beide achterpoten tegelijk bij het rennen
• Relatie om te bewegen
• Problemen met liggen of opstaan
• Strompelen bij het hurken om naar het toilet te gaan
• Moeite met traplopen
• Krampen
• Lamheid
• Dijspieruitval

De symptomen van heupdysplasie bij honden omvatten normaal geen huilen of janken van de pijn. Ze zullen duidelijk zijn voor u in de beweging van de hond, en niet vaak door middel van duidelijke vocale tekenen van pijn.

Diagnose heupdysplasie

Diagnose heupdysplasie kan alleen worden gemaakt door een gekwalificeerde dierenarts.

Uw dierenarts zal uw hond lichamelijk onderzoeken om tekenen van heupdysplasie te zien.

Hij of zij zal u vragen de tekenen die u van gewrichtsproblemen hebt gezien te beschrijven, hem te wegen en zijn algehele gezondheid te beoordelen.

Uw dierenarts kan een bloedmonster nemen om de mate van ontsteking in het gewricht te bepalen, en kan ook om een urinemonster vragen om dit ook te beoordelen.

Zij zullen uw hond dan inboeken voor een röntgenfoto van zijn gewrichten.

De dierenarts zal de röntgenfoto’s van uw Lab bestuderen en kijken naar afwijkingen in het gewricht, zoals onvolledige heupkom.

Het is mogelijk dat de dierenarts ook MRI- of CT-scans wil maken om de omvang en de exacte aard van de diagnose te bevestigen.

Hipdysplasie is geen kant-en-klare diagnose. Het komt in verschillende graden en soorten, en veel factoren zullen van invloed zijn op de behandeling die u en uw dierenarts voor hem kiezen.

Heupdysplasie Behandeling

Niet-chirurgische behandeling voor heupdysplasie is mogelijk in die gevallen waarin de aandoening niet te ernstig is.

Afvallen met gewicht wordt geadviseerd als uw Labrador aan de zware kant is, omdat dit de druk op de heupgewrichten zal verminderen. In feite toonde één studie aan dat gewichtsverlies alleen al de tekenen van kreupelheid bij een hond met heupdysplasie kon verbeteren.

Physiotherapie en hydrotherapie kunnen helpen om de heupdysplasie symptomen te beheersen. Als u een lokaal hondvriendelijk zwembad heeft, dan is dit een geweldige plek om hem te trainen.

Heupdysplasie Anti-Inflammatories And Pain Killers

Pijnstillers en anti-inflammatories zijn een essentieel onderdeel van de heupdysplasie behandeling voor sommige Labradors.

NSAID’s zijn niet-steroïde ontstekingsremmers die zijn ontwikkeld voor honden die de symptomen van artrose hebben, die vaak worden gezien bij chronische of ontwikkelde heupdysplasie.

Ze verminderen de zwelling en pijn in de aangetaste gewrichten.

NSAID’s kunnen alleen worden voorgeschreven door uw dierenarts, omdat ze in specifieke hoeveelheden en op bepaalde tijdstippen moeten worden gegeven. Ze kunnen ook bijwerkingen hebben waarmee rekening moet worden gehouden alvorens ze toe te dienen.

Als uw dierenarts NSAID’s voorschrijft, zal hij de vooruitgang en de toestand van uw hond regelmatig willen controleren.

Corticosteroïden zijn een andere optie die uw dierenarts kan overwegen, hoewel ze tegenwoordig minder populair zijn vanwege de prevalentie van andere opties met minder bijwerkingen en een specifieker effect op de hond.

Heupdysplasie supplementen

Er zijn supplementen voor heupdysplasie bij honden verkrijgbaar. Hun effectiviteit staat echter ter discussie.

Glucosamine en Chondroïtine zijn beide gebruikt om osteoartritis onder controle te krijgen, en er is aangetoond dat ze enige invloed hebben op het verminderen van de symptomen die gepaard gaan met heupdysplasie.

Glucosamine is een suiker die helpt bij de synthese en het onderhoud van gewrichtskraakbeen. Chondroïtine werkt remmend op schadelijke enzymen in de gewrichten. Samen helpen ze uw hond bij de aanmaak en het herstel van bindweefsel in het beschadigde gewricht.

Heupdysplasie Chirurgie

In veel gevallen van heupdysplasie zal uw dierenarts van niet-chirurgische behandelingen overgaan tot het overwegen van de mogelijkheden van chirurgische ingrepen.

De chirurgische procedures voor heupdysplasie variëren en zijn afhankelijk van de omvang en de aard van de heupdysplasie bij uw hond.

Juveniele schaamhaarsymfysiodese (JPS)

Als heupdysplasie bij een pup op zeer jonge leeftijd wordt vastgesteld, is een chirurgische optie juveniele schaamhaarsymfysiodese (JPS). Bij een JPS-procedure schroeit de chirurg de onderkant van het bekken van de hond dicht, waardoor de manier waarop het bekken groeit, verandert en een betere fundering voor het kogelgewricht ontstaat.

JPS kan alleen worden uitgevoerd bij honden die nog in een snelle groeifase verkeren, op de leeftijd van minder dan 5 maanden. Dit betekent dat het zelden wordt uitgevoerd, omdat heupdysplasie normaal gesproken pas duidelijk wordt als de pup een paar maanden ouder is. Als het echter kan worden gedaan, is het een veel minder invasieve ingreep en kan het de mate van artritis in de toekomst verbeteren.

Triple Pelvic Osteotomy TPO)

Een triple pelvis osteotomy (TPO) houdt in dat er drie sneden in de kom van het heupgewricht worden gemaakt. Hierdoor kan een deel van het bot in een betere positie voor het gewricht worden gebracht. Het nieuw geconstrueerde gewichtsdragende deel wordt op zijn plaats gehouden door een plaat en schroeven.

Deze methoden kunnen effectief zijn op gewrichten van jongere honden, jonger dan 10 maanden, die nog geen artritis hebben opgelopen als gevolg van hun aandoening, en bij wie de heupdysplasie niet al te uitgebreid is.

Het is een grote operatie en een die vrij duur is, maar het kan verlichting bieden aan de hond en een verhoogde mobiliteit.

Echter, één studie suggereert dat JPS en TPO vergelijkbare effecten hebben bij honden met matige tot ernstige heupdysplasie, maar dat geen van beide procedures de symptomen van progressie van de ziekte volledig elimineert.

Als de heupdysplasie extreem is dan kan een totale heupprothese worden overwogen.

Totale heupprothese

Een totale heupprothese kan de gekozen weg zijn voor een hond die lijdt aan chronische heupdysplasie.

Het houdt in dat het hele gewricht van uw hond wordt verwijderd. De beschadigde bal en kom worden verwijderd, en vervangen door chirurgische implantaten, gemaakt van een combinatie van metaal en plastic.

Dit is een extreme operatie, maar kan uitstekende resultaten hebben. Met hoge slagingspercentages gerapporteerd, en een groot potentieel resultaat voor de hond om terug te keren naar fitness.

Femoral Head And Neck Excision (FHNE)

Bij sommige honden is het niet mogelijk om een totale heupprothese uit te voeren, of is de eigenaar helaas niet in staat om deze uitgebreide operatie te betalen.

In deze gevallen kan de dierenarts overwegen om het kogelgewricht in de heup te verwijderen. Het voordeel hiervan is dat de hond geen last meer heeft van de pijn die wordt veroorzaakt door het contact tussen de bal en de kom. Maar het nadeel is dat het gewricht daarna niet meer goed werkt.

Het wordt ook afgeraden voor grotere honden die meer dan 40 pond wegen.

De hond zal na de operatie uitgebreide fysiotherapie nodig hebben, en zal niet meer volledig fit worden omdat het gewricht altijd een beperkte functie zal hebben.

Hoeveel kost de behandeling van heupdysplasie

Als bij uw hond heupdysplasie bij honden is vastgesteld, dan zult u hier de rest van zijn leven kosten aan moeten dragen.

Non-chirurgische behandelingen en pijnbestrijding kunnen snel oplopen tot hoge rekeningen, in termen van uw dierenarts tijd, scans, medicijnen en eventuele extra fysiotherapie of hydrotherapie die u gebruikt.

Hip dysplasie operatie kosten variëren, afhankelijk van wie uw dierenarts is en welke procedure zij besluiten dat het beste is. Dit zal normaal gesproken in de duizenden ponden / dollars.

Heupdysplasie Oorzaken

Heupdysplasie heeft een verscheidenheid van mogelijke oorzaken.

De belangrijkste kanshebber is genetische overerving, hoewel het geen rechttoe rechtaan of eenvoudige zaak is. Een puppy van ouders met slechte heupen heeft meer kans om zelf ook slechte heupen te hebben, het is echter geen duidelijke ja of nee zaak, aangezien alle heupen gewoon ergens op een spectrum van perfect tot zeer slecht geplaatst worden.

Oorzaken van heupdysplasie zijn ook niet beperkt tot de erfelijke factor. Ze hebben een omgevingsinvloed, wat betekent dat sommige honden die last zouden kunnen hebben van heupdysplasie nooit tekenen vertonen, en anderen met een beperkte kans uitgebreide problemen krijgen.

Andere oorzaken zijn dieet, regelmaat van voeding, bekkenspiermassa, lichaamsbeweging en gewicht.

Hipdysplasie voorkomen

Hepdysplasie bij honden voorkomen is belangrijk. Vooral bij de rassen die meer kans hebben om getroffen te worden, of die aanleg hebben voor problemen door slechtere gewrichten.

Gewicht

Het op een laag en gezond gewicht houden van uw Labrador zal helpen om de belasting op zijn gewrichten te verminderen.

Een lange termijn studie van 40 Labrador Retrievers vanaf de puppytijd concludeerde dat het belangrijk is om pups niet te overvoeren, vooral bij rassen die vatbaar zijn voor heupdysplasie.

Het belang van het niet overvoeren van Labradors werd weerspiegeld in een andere studie van Labrador Retrievers, die aantoonde dat het verminderen van het voeren met 25% zowel het begin als de ernst van heupdysplasie symptomen vertraagde.

Oefening

Enkele studies suggereren dat het gebruik van trappen op jonge leeftijd een hond met slechte gewrichten een grotere kans kan geven om later in het leven heupdysplasie te ontwikkelen.

Aanbevolen werd om puppy’s jonger dan 3 maanden geen trappen te laten gebruiken om dit risico tegen te gaan.

Er is ook een correlatie vastgesteld tussen de vloerbedekking waarop een puppy wordt gehouden en het resultaat van het ontwikkelen van heupdysplasie, met één studie waarin puppy’s die op gladde vloeren worden gehouden 1,6 keer meer kans hebben om symptomen te vertonen.

Als u gladde vloeren heeft, kunt u heupdysplasie helpen voorkomen door rubberen matten neer te leggen op de plekken waar uw puppy het vaakst zal lopen.

Hormonen

Nieuw onderzoek heeft ook aangetoond dat hormonen een rol kunnen spelen bij een goede ontwikkeling van de gewrichten.

Tijdens de groei van uw puppy zijn de hormonen die de eierstokken of de teelballen produceren op veel manieren belangrijk voor hun gezonde groei.

Eén studie toonde aan dat vroege sterilisatie van mannelijke Golden Retriever puppy’s resulteert in twee keer zoveel voorvallen van heupdysplasie in vergelijking met degenen die intact werden gelaten.

Om heupdysplasie te helpen voorkomen, zou het daarom verstandig zijn om te overwegen om hem te laten castreren tot hij een volledig ontwikkelde volwassene is, of om hem helemaal niet te laten castreren.

Heupscores

Hipscores zijn een ongelooflijk waardevolle manier om de kans dat uw puppy heupdysplasie ontwikkelt te beoordelen.

Hipscores zijn waarden die aan de heupen van potentiële puppy-ouders worden gegeven, die de kwaliteit van de gewrichten aangeven.

Dierenartsen in de VS geven een beschrijvende waarde aan elke heup. Variërend van uitstekend, tot goed, tot redelijk, tot mild, tot matig, tot ernstig.

In het Verenigd Koninkrijk is een waarde van 0:0 een perfecte heupscore.

Als beide puppyouders 0:0 heupen hadden, dan is het onwaarschijnlijk dat uw puppy aan de ziekte zal lijden. De meeste honden zullen echter op zijn minst enige degradatie aan hun gewrichten hebben.

De gemiddelde heupscore voor een volwassen Labrador bij het laatst gerapporteerde onderzoek was 12.

Hoe worden heupscores berekend

Een dierenarts maakt een röntgenfoto van de heupen van de volwassen hond, en geeft een waarde aan het gewricht van elke kant.

Dit wordt opgeschreven als een paar, bijvoorbeeld 6:6.

Deze twee waarden worden bij elkaar opgeteld om de totale heupscore te krijgen.

Je wilt niet alleen dat deze waarde lager is dan het rasgemiddelde van 12, maar je wilt ook dat het redelijk in balans is.

Dus een heupscore van 12 van 6:6 is prima, maar een van 12 van 1:11 is zorgwekkender omdat het laat zien dat de heupen niet in balans zijn en de ene veel slechter is dan de andere.

Wat betekenen de heupscores van de ouders voor puppy’s?

Hipscores hebben alles te maken met de genetische kansen. Als de ouders van uw pup beide een goede heup hebben, dan is de kans groter dat ze zelf ook goede heupen hebben.

U zou alleen een Labrador pup moeten kopen die twee ouders heeft met een heupscore, waarvan de scores beide onder het rasgemiddelde liggen en redelijk gelijkmatig verdeeld zijn over beide kanten.

Hip Dysplasie Management

Als bij uw hond onlangs heupdysplasie is vastgesteld, zult u zich begrijpelijkerwijs zorgen maken.

Maak voor elk bezoek een lijst van vragen die u door uw dierenarts wilt laten beantwoorden, en zorg ervoor dat al uw zorgen goed aan bod komen.

U kunt uw Labrador met heupdysplasie helpen de beste kwaliteit van leven te hebben, en mogelijk een aantal van zijn symptomen te verlichten, met een goed verzorgingsmanagement en de hulp van uw dierenarts.

Zorg ervoor dat hij op het laagste gezonde gewicht voor zijn grootte wordt gehouden. Blijf regelmatig bewegen, maar vraag uw dierenarts wat de maximale hoeveelheid moet zijn om onnodige belasting van de gewrichten te voorkomen.

Vermijd trappen, springen en lopen op gladde oppervlakken waar mogelijk.

U kunt ook merken dat uw hond zich comfortabeler voelt met een orthopedisch traagschuim matrasbed, en een verhoogde etensbak om uit te eten, zodat hij niet hoeft te bukken.

Als u uw pup uit niet op gezondheid geteste ouders heeft gehaald, waarvan u weet dat er nog steeds mee gefokt wordt, dan zou het ook een goed idee zijn om de fokker beleefd te informeren over de conditie van uw pup, zodat zij de ouders op gezondheid kunnen testen voordat ze besluiten of ze weer gaan fokken.

Als uw hond nog niet verzekerd is, kan het verstandig zijn een spaarrekening te openen om de kosten te dekken die de aandoening in de toekomst met zich mee kan brengen, en met uw dierenarts te overleggen over uw budgetteringsmogelijkheden.

Heupdysplasie bij Labradors

Heupdysplasie bij Labradors is de meest voorkomende orthopedische aandoening bij het ras. Echter, met zorgvuldig onderzoek bij de aanschaf van een puppy en een goed beheer van uw opgroeiende hond, kunt u de kans op het ontwikkelen ervan drastisch verminderen.

Als u zich zorgen maakt over de heupen of de algemene gezondheid van uw Lab, neem dan contact op met uw lokale dierenarts die u het beste kan adviseren.