Door Richard B. Spence, Ph.D., Universiteit van Idaho
De opkomst van de Boheemse Club
In 1872 zag men in de kantoren van de San Francisco Chronicle een geheim genootschap opduiken, de Boheemse Club. In die tijd was bohemien een term die werd gebruikt om een rondtrekkende verslaggever aan te duiden. Het werd gebruikt om de club een naam te geven omdat in het begin alle leden journalisten waren. Onder de ereleden van de club bevonden zich schilders en schrijvers, maar na korte tijd werden ook rijke zakenlieden lid, omdat de reputatie en exclusiviteit van de club voor hen aantrekkelijk waren. Hoewel kunstenaars en journalisten in de club bleven, kregen CEO’s en politici tegen het begin van de 20e eeuw de overhand.
Het embleem van de club was een uil, en het motto was “Weefspinnen komen hier niet.” Het was een citaat uit Een Midzomernachtsdroom dat betekende dat het niet was toegestaan om werk in de club te brengen.
De Bohemians kozen hun embleem mogelijk op basis van een geheim genootschap genaamd Schlaraffia, een Duitse orde die rond 1859 in Bohemen werd gesticht. De Duitsers die naar de VS emigreerden namen het mee naar San Francisco. Kunstenaars, acteurs en musici waren de voornaamste leden van Schlaraffia, die de uil van Bohemen als totem koos en parodieerde op vrijmetselaarsrituelen. Zowel de Boheemse Club als Schlaraffia richtten zich op plezier maken. Het zou dus veilig zijn om aan te nemen dat de Bohemians aanvankelijk de Amerikaanse versie van Schlaraffia waren.
Maar er is nog een andere mogelijkheid over de oorsprong van de Bohemian Club. Er was een ander occult geheim genootschap genaamd de Sath-Bhai in Praag. Ook bekend als Aziatische Broeders, het had een combinatie van Joodse Kabbala, alchemie, en rituele magie. Net als elk ander geheim genootschap met kruisbestuivingen in lidmaatschap van verschillende ordes, behoorden Sath-Bhai leden tegelijkertijd tot Schlaraffia.
Het is dus aannemelijk dat de Boheemse Club principes en rituelen leende van deze beide genootschappen. Terwijl de Boheemse Club haar rituelen in de loop der tijd ontwikkelde, ontstond in de jaren 1920 het uilenbeeldje, en verscheen later de Crematie van de Zorg.
Dit is een transcript uit de videoserie De echte geschiedenis van geheime genootschappen. Bekijk hem nu, op The Great Courses Plus.
De Crematie van Zorg
De Crematie van Zorg is een ritueel waarbij mannen met uitgebreide gewaden bijeenkomen aan de voet van een 40 voet hoge stenen uil. Zij zetten een mensvormige figuur van riet op een altaar en steken het in brand. Muziek en gezang volgen. Het is de openingsceremonie van een jaarlijkse zomerretraite in de Bohemian Grove die drie weken duurt en waarbij zo’n 2000 mannen aanwezig zijn.
Het ritueel lijkt een nagebootst mensenoffer te zijn, wat sommigen heeft doen geloven dat het om een heidense cultus gaat in de vorm van een mannenclub. Sommige aanhangers van samenzweringstheorieën, waaronder Alex Jones, geloven dat het een overblijfsel is van de cultus van Moloch. Moloch was een god aan wie mensen kinderen offerden door ze te verbranden. Deze cultus werd de oude Kanaänitische, Luciferiaanse, en Babylonische mysteriegodsdienst genoemd. Maar de leden van de Bohemian Grove houden vol dat hun ceremonies louter voor de lol zijn, en wijzen elk verband met Molochverering of Druïdenrituelen of Beierse Illuminati af.
Lees meer over oude mysterieculten.
Prominente leden van de Club
Na 1930 werden het lidmaatschap en de rituelen exclusiever, wat wordt toegeschreven aan de invloed van Herbert Hoover, de toenmalige president van de VS. Andere prominente leden van de club waren Henry Luce, de uitgever, en David Rockefeller. Walt Disney bezocht de club als gast in 1936, wat hem inspireerde tot delen van zijn 1937 animatie Sneeuwwitje, vooral de scoringscène.
Richard Nixon was een andere gast die werd gevraagd om een “lakeside talk” te geven aan de Grove in 1967. Dit bezoek was zo inspirerend voor hem dat hij het noemde als ,,de eerste mijlpaal op mijn weg naar het presidentschap.” Een opgenomen telefoongesprek onthult een andere mening van Nixon over de Grove. Hij zei dat de Grove-festiviteiten “het meest nichterige verdomde ding waren dat je je kon voorstellen.”
Hoewel de invloed van de Bohemian Club misschien buiten proportie wordt opgeblazen, lijkt er toch een zekere realiteit in te zitten. Mensen met dezelfde interesses verzamelen zich in geheime genootschappen en maken daar verschillende activiteiten van, zoals handel met voorkennis en zelfs revoluties. Wanneer machtige en rijke mannen lid worden van deze genootschappen, worden hun activiteiten nog onvoorspelbaarder. Zij brengen hun werk en handel binnen het genootschap, ongeacht of het is toegestaan of niet. Veel genootschappen kruisen elkaar, met gedeelde leden in verschillende ordes.
Lees meer over geheime genootschappen: het nooit eindigende verhaal.
Gemeenschappelijke vraag over het geheime genootschap van de Boheemse Club
In eerste instantie waren de krantenmannen de leden van de Boheemse Club. De ereleden waren kunstenaars en schrijvers. Maar het exclusieve karakter en de reputatie van de club trokken vooral zakenlieden aan. Hoewel kunstenaars en journalisten in de club bleven, hadden CEO’s en politici tegen het begin van de 20e eeuw de overhand.
De Cremation of Care is een ritueel dat wordt nageleefd door de Boheemse Club. Het omvat het verbranden van een mensvormige rieten figuur, gezang, en muziek. Het is de openingsceremonie van een jaarlijkse zomerretraite die drie weken duurt.
Walt Disney was geen lid van de Bohemian Club. Hij bezocht de club echter wel als gast in 1936. Dat bezoek inspireerde delen van zijn tekenfilm Sneeuwwitje uit 1937, met name de scoringscène.
Het motto van de Boheemse Club is Weven Spinnen Komen Hier Niet. Het is een citaat uit A Midsummer Night’s Dream en betekent dat leden geen werk mogen meebrengen naar de clubbijeenkomsten.