Hebreeuwse taal

Geschiedenis

Het Hebreeuws is een Semitische taal, behorend tot de Kanaänitische talengroep. Het woord Semitisch verwijst naar een tak van verwante talen die door meer dan 450 miljoen mensen in voornamelijk het Midden-Oosten en Noord-Afrika worden gesproken. Semitische talen zijn onder andere Arabisch, Amhaars, Aramees, Tigrinya en Hebreeuws.
Cultureel en historisch wordt Hebreeuws beschouwd als de taal van het Joodse volk. Het wordt in veel Joodse rituelen gebruikt, en vaak zullen woorden die door Engelssprekende Joodse mensen worden uitgesproken, de klassiek Hebreeuwse woorden gebruiken in plaats van de Engelse. Het wordt beschouwd als een manier waarop de diasporische Joodse mensen een sterke band met elkaar hebben en een sterk gevoel van identiteit behouden.
In de 10e tot 7e eeuw werd het Hebreeuws veel gesproken in de koninkrijken van Israël en Juda. Interessant is dat het Hebreeuws zelf in de 4e eeuw uitstierf als gesproken taal. Vanwege haar prominente plaats in het jodendom werd de taal echter nog steeds gebruikt voor veel religieuze ceremonies en werd zij gebruikt in de literatuur. In de jaren 1880 leefde het weer op als spreektaal vanwege de Joodse godsdienst.
Hebreeuws wordt door Joden de Heilige Taal genoemd, of Leshon HaKodesh, en wordt in de Bijbel ook wel de Taal van Kanaän genoemd. Zelfs het woord Hebreeuws komt van een van de vele namen die er bestaan voor het Joodse volk, en wordt verondersteld afgeleid te zijn van een beschrijving van Abrahams voorvader, Eber.

Populariteit

De Hebreeuwse taal wordt gesproken door de meerderheid van de mensen in Israël, ongeveer zeven miljoen mensen alleen al in dit land. In Israël is Hebreeuws, net als in de godsdienst van het jodendom, een officiële taal. Er zijn ongeveer 9.000.000 sprekers van het Hebreeuws over de hele wereld, hoewel slechts ongeveer twee derde van deze sprekers het Hebreeuws als hun eerste taal hebben. In vergelijking met veel andere minderheidstalen is het in de Verenigde Staten relatief gebruikelijk, met 200.000 mensen die thuis de Hebreeuwse taal gebruiken.
Het werd ook gesproken als de liturgische taal van het Samaritaanse volk, hoewel er nu nog maar zo’n 700 Samaritanen over zijn. Het Hebreeuws is altijd geschreven met het Hebreeuwse alfabet, dat alleen medeklinkers bevat en bestaat uit 22 letters, die van rechts naar links worden gelezen. Het is gebaseerd op het Aramese schrift. De Hebreeuwse taal heeft veel woorden ontleend aan andere talen, met name het Aramees, Jiddisch, Arabisch, Duits, Latijn, etc, etc.
Heden ten dage kent het gesproken Hebreeuws twee dialecten, het Joodse en het Samaritaanse. Hoewel er nog maar weinig native speakers van het Samaritaans zijn, wordt het Samaritaanse dialect van het Hebreeuws nog steeds gebruikt voor religieuze doeleinden. Het Joodse dialect daarentegen wordt over de hele wereld gesproken.

Taal

Hebreeuws is een van de talen die al vele honderden jaren grammaticaal gecoördineerd worden, waarbij de eerste geschriften over grammatica uit de Hoge Middeleeuwen stammen. In deze werken werd gekeken naar de grammaticale vormen die bestaan binnen de Hebreeuwse taalbijbel. Deze methode om de Bijbel via de taal te analyseren wordt in het Hebreeuws Midrasj genoemd, en een van de eerste teksten die zich uitsluitend hiermee bezighoudt is De Diqduc, waarin het taalgebruik binnen de Bijbel wordt onderzocht.
In grammaticaal opzicht is de Hebreeuwse taal betrekkelijk vergelijkbaar met het Engels. Echter, niet alle zinnen in het Hebreeuws vereisen zowel een onderwerp als een werkwoord. De woordvolgorde is meestal Subject Verb Object, maar deze woordvolgorde kan aan verandering onderhevig zijn. Zo is het Hebreeuws een pro-drop taal, wat betekent dat wanneer de werkwoordsvervoegingen betrekking hebben op geslacht, aantal of persoon, soms het onderwerps voornaamwoord wordt weggelaten.
Zekere aspecten van de Hebreeuwse taal zijn zeer strikt, zoals de geslachten die worden gebruikt. Elk zelfstandig naamwoord in het Hebreeuws is ofwel mannelijk ofwel vrouwelijk. Bij het bespreken van groepen wordt automatisch het mannelijk geslacht gebruikt, omdat er geen onzijdig voornaamwoord is. Interessant genoeg zijn er bij getallen ook woorden om een dubbel getal aan te duiden, hoewel dit in de moderne spraak niet erg prominent wordt gebruikt.

Waarom de Hebreeuwse taal leren?

Zelfs als je geen Joodse persoon bent, kan het leren van de Hebreeuwse taal worden gebruikt om het Jodendom en de Israelische cultuur te bestuderen. Een dieper begrip van het Hebreeuws kan historici en archeologen helpen die gespecialiseerd zijn in het Midden-Oosten. Als je echter het Joodse geloof belijdt, dan kan het leren van Hebreeuws zeer nuttig zijn om meer te begrijpen van de riten en rituelen die zo’n integraal deel uitmaken van het Joodse geloof. De Torah, het heilige boek van het Joodse volk, is grotendeels geschreven in het Klassiek Hebreeuws.
Hebreeuws is een fascinerende taal omdat de primaire sprekers ervan worden samengebracht door hun religie, niet hun geografische locatie. Door Hebreeuws te leren, zul je in staat zijn om met veel mensen uit veel verschillende landen over de hele wereld te praten. Dit kan u ook een belangrijk voordeel opleveren op het werk, vooral als u voor een Joods of Hebreeuws sprekend bedrijf wilt werken.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.