Volgens het National Missing and Unidentified Persons System (NamUs), zijn er ongeveer 90.000 vermiste personen in de Verenigde Staten op elk gegeven moment. Met de vooruitgang van het moderne speurwerk en geavanceerde wetenschappelijke methoden zoals genealogisch onderzoek, wordt de overgrote meerderheid van de vermissingszaken vandaag uiteindelijk opgelost.
Zelfs zo, soms zijn onderzoekers gewoon niet in staat om genoeg overtuigend bewijs te leveren om de stukken in elkaar te zetten op sommige van deze gevallen, en ze blijven onopgelost. Er zijn een aantal verwoestende, zeer verdachte vermiste personen gevallen in de afgelopen tijd die zeker vallen in deze categorie.
Door de geschiedenis heen, over de hele wereld, hebben bepaalde vermiste personen onderzoekers en families laten worstelen om antwoorden te vinden. Wanneer er weinig tot geen bewijs is, en geen ooggetuigen, eindigen vermiste personen zaken tragisch genoeg als gesloten en onopgelost. Kom met ons mee als we door enkele van de meest raadselachtige & tragische vermiste personen zaken lopen door de geschiedenis heen over de hele wereld.
Malaysia Airlines Flight 370
Malaysia Airlines Flight 370 vertrok op 8 maart 2014 van de luchthaven van Kuala Lumpur in Maleisië. Het vliegtuig verdween in de lucht op weg naar Beijing Capital International Airport. Het vliegtuig vloog boven de Zuid-Chinese Zee toen de luchtverkeersleiding de communicatie met het toestel verloor.
Militaire radar was in staat om het vliegtuig op zijn kanalen te lokaliseren en bleef het vluchtpad nog een uur volgen. Het vliegtuig week definitief af van het oorspronkelijke vluchtplan en koerste naar het westen, over zowel het Maleisisch schiereiland als de Andamanse Zee. Het vliegtuig viel van de militaire radar ongeveer 200 zeemijl ten noordwesten van het eiland Penang, dat in het noordwesten van het schiereiland van Maleisië ligt.
Wat er met het vliegtuig en de 239 mensen aan boord is gebeurd, blijft een mysterie. Sommige brokstukken werden gelokaliseerd, maar het eigenlijke vliegtuig zelf is nooit gevonden. De zoektocht naar het wrak in de oceaan was uitgebreid en omvatte een zoektocht van 46.00 voet oceaanbodem. Het is duidelijk dat de zoektocht weinig resultaten opleverde.
Dorothy Arnold
Dorothy Arnold was een New Yorkse socialite en de dochter van een zeer vermogende parfumimporteur uit de hogere kringen. Op 12 december 1910 verliet Arnold het ouderlijk huis en begaf zich naar Fifth Avenue in New York City om een jurk te kopen voor de aanstaande debutante van haar zus. Ze keerde niet terug naar huis en is na die dag nooit meer gezien.
Ze verliet het huis met wat vandaag het equivalent zou zijn van ongeveer $800 op haar persoon. Ze is op Fifth Avenue geweest, waar ze wat heeft gewinkeld. Ze kocht chocolaatjes en ging naar een boekwinkel waar ze een paar boeken kocht. Buiten de boekhandel kwam ze een vriend tegen.
De twee kletsten een paar minuten met elkaar, voordat Arnolds vriendin zich excuseerde om met haar moeder te gaan lunchen. Dezelfde vriendin zag Arnold nog één keer om ongeveer 14.00 uur op 27th street. De vriendin meldde dat Arnold haar vertelde dat ze een wandeling ging maken door Central Park, maar het kan niet worden geverifieerd of Arnold daadwerkelijk in het park is geweest. Ze werd nooit meer gezien.
De Beaumont-kinderen
Drie kinderen, nu gezamenlijk bekend als de Beaumont-kinderen, waren drie Australische broers en zussen die in 1966 in Zuid-Australië verdwenen. De kinderen, van vier, zeven en negen jaar oud, verdwenen allen op 26 januari in wat nu wordt beschouwd als een ontvoering en daaropvolgende moord. Hun lichamen zijn echter nooit teruggevonden, dus kan niet worden geverifieerd of dit werkelijk is wat er met de kinderen is gebeurd.
Verschillende getuigen bevestigen dat zij de kinderen bij Glenelg Beach hebben gezien in gezelschap van een lange man met blond haar en een dun gezicht. Bevestigd wordt dat deze man niet de vader is, noch enig ander familielid van de familie. Het gerucht gaat dat de man in teen met de kinderen ook is gezien bij een taartenwinkel. De identiteit van deze man is tot op de dag van vandaag een mysterie.
De zaak trok wijdverbreide aandacht in de Australische media. Zelfs vandaag, meer dan een halve eeuw later, verschijnt de zaak nog regelmatig in de krantenkoppen op verschillende Australische mediaplatforms. Het blijft een van de meest geruchtmakende onopgeloste zaken in de geschiedenis van Australië. Vandaag staat er een beloning van een miljoen dollar uit voor iedereen die concrete informatie in verband met de zaak biedt.
Susan Powell
Op 6 december 2009 bracht een buurman van de familie Powell een bezoek aan Susan in haar huis. De buurman verliet het huis van de familie Powell om 17.00 uur. Dit was de laatste keer dat Susan Powell door iemand buiten de familie Powell werd gezien. Interessant genoeg werd de hele familie Powell in eerste instantie als vermist opgegeven. De moeder en zus van Joshua Powell, Susans echtgenoot, belden de politie dat de kinderen die dag niet bij de crèche waren afgezet en dat het gezin nergens te vinden was.
De politie stormde het huis van de familie Powell binnen, uit vrees dat ze slachtoffer waren geworden van koolmonoxidevergiftiging. Het huis was leeg, maar de politie zag wel twee ventilatoren lucht blazen op een zeer natte plek op de bank. De politie vond alle persoonlijke bezittingen van Susan, waaronder haar portemonnee en haar identiteitsbewijs. Haar mobiele telefoon werd later gevonden in een van de auto’s waarin Joshua Powell had gereden.
Joshua Powell keerde later die dag met zijn kinderen terug naar de woning van het gezin. Susan was niet bij hen. Toen de politie Joshua ondervroeg over zijn verblijfplaats, zei Powell dat hij met de kinderen was gaan kamperen. De politie bezocht de plek waar Joshua beweerde te zijn en zag geen bewijs van de camping die Joshua had beschreven. Susan keerde nooit meer terug naar het huis van de familie en is ook nooit meer gezien. Er zijn nooit arrestaties verricht in verband met haar verdwijning.
Echter, op 5 februari 2012, belde een maatschappelijk werkster die Joshua Powells interacties met zijn kinderen in de gaten hield, 911 nadat ze de twee Powell-kinderen had meegenomen op een begeleid bezoek om Joshua Powell te zien. De maatschappelijk werkster meldde dat Joshua Powell bij haar aankomst de twee jongens vastgreep en de deur voor haar gezicht dichtsloeg. Ze was niet in staat om de woning binnen te gaan.
Terwijl de maatschappelijk werkster wachtte op de komst van de autoriteiten, ontplofte het huis. Joshua Powell en zijn twee zonen stierven in het huis. Ambtenaren bevestigen dat de explosie zowel gepland als opzettelijk was. De officiële doodsoorzaak was koolmonoxidevergiftiging, maar de lijkschouwer merkte op dat beide kinderen ook aanzienlijke hakwonden hadden op zowel hun hoofd als hun nek.
Natalee Holloway
De 18-jarige Natalee Holloway verdween op Aruba tijdens een feestelijke uitstap met een aantal van haar klasgenoten en zeven van haar leerkrachten. De leraren moesten zich gedurende de dag met tussenpozen bij de tieners melden, maar hoefden niet altijd bij hen te blijven.
De politie meldde dat zij er tijdens haar onderzoek achter kwam dat de tieners de reis gebruikten om buitensporig te feesten. Holloway deed daar heftig aan mee en naar verluidt dronk zij de hele dag door. Holloway werd het laatst gezien op 30 mei 2005 om ongeveer 1.30 uur. Ze is voor het laatst gezien toen ze in de auto stapte bij de 17-jarige Joran van der Sloot – een Nederlandse student die op Aruba woonde. Ze is nooit meer gezien.
Er zijn verschillende arrestaties verricht in verband met de verdwijning van Holloway, waaronder die van Van der Sloot. Er was echter niet genoeg bewijs om tot een veroordeling over te gaan en de verdachten zijn nooit voor de rechter gebracht. Een rechter beval hun vrijlating op 3 september 2005.
Megumi Yokota
In november 1977 raakte de 13-jarige Megumi Yokota vermist toen ze op een dag van school naar huis liep in de West-Japanse stad Niigata. Op het moment van haar verdwijning wist niemand wat er met haar gebeurd was. Enkele jaren later werd echter onthuld dat het jonge meisje eigenlijk was ontvoerd door Noord-Koreaanse agenten.
In 2002 bevestigde Noord-Korea dat het een ontvoeringsprogramma had uitgevoerd in Japan ten tijde van de verdwijning van Megumi Yokota. Japan vermoedt dat 17 van zijn burgers ten prooi zijn gevallen aan dit programma. Vijf van deze mensen werden in 2002 vrijgelaten, terwijl de andere acht naar verluidt in gevangenschap van Noord-Korea zijn overleden. Naar verluidt zou Megumi Yokota in 1994 in Noord-Korea door zelfmoord om het leven zijn gekomen. Haar stoffelijk overschot werd gecremeerd en aan haar familie gegeven.
Maar volgens Japanse ambtenaren werd op de stoffelijke resten die aan de familie Yokota waren gegeven een DNA-test gedaan. De testresultaten waren negatief. De overblijfselen waren niet die van Megumi Yokota. Sommige van de Yokota familieleden zijn ervan overtuigd dat Megumi nog in leven is in gevangenschap in Noord-Korea.