Heb ik een ontstekingsziekte van het bekken (Pelvic Inflammatory Disease, PID)? Inzicht in de verschijnselen, symptomen en behandeling

Als u bekkenontstekingsziekte (PID) hebt, betekent dit dat u een infectie hebt van uw inwendige voortplantingsorganen, waaronder de baarmoeder (uterus) en eileiders, en soms ook de eierstokken. De infectie wordt vaak via de vagina of de baarmoederhals (de hals van de baarmoeder) overgebracht op deze organen en soms ook op gebieden in het bekken eromheen.
Sommige vrouwen kunnen als gevolg van PID ook abcessen in hun eierstokken en/of eileiders ontwikkelen.
Er zijn een aantal symptomen die met PID in verband worden gebracht, hoewel sommige vrouwen helemaal geen symptomen kunnen hebben. Af en toe kunt u ook symptomen hebben die niet typisch zijn voor PID.
De meeste vrouwen met PID hebben echter milde symptomen, zoals:

• Buikpijn – dit is het meest voorkomende PID-symptoom

• Lage rugpijn

• Pijn of ongemak tijdens het vrijen

• Bloeden tussen de menstruaties of na het vrijen

• Bloeden tussen de menstruaties of na het vrijen

• menstruatie of na het vrijen

• Zware en/of pijnlijke menstruatie

• Een abnormale vaginale afscheiding

Occasioneel kunnen vrouwen met PID ernstigere symptomen hebben, zoals een hoge temperatuur, koude rillingen, hevige pijn, misselijkheid en braken.
Als uw symptomen mild zijn, ontwikkelen ze zich meestal vrij langzaam. Maar soms kunnen de symptomen zich snel ontwikkelen en voelt u zich binnen een dag of twee echt onwel. Maar zelfs als u een of meer van de symptomen heeft, is het mogelijk dat u geen PID heeft, omdat de symptomen vaak vrij vaag zijn en verward kunnen worden met die van andere aandoeningen.
In ernstige gevallen kunnen de symptomen een teken zijn van iets ernstigs, zoals een blindedarmontsteking of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (waarbij een bevruchte eicel ergens anders dan in de baarmoeder wordt geïmplanteerd, vaak in een van de eileiders).
Het is echter belangrijk dat u naar uw huisarts gaat als u een van de symptomen hebt, want als u PID hebt, moet het zo snel mogelijk worden behandeld (elke vertraging in de behandeling kan uw risico op het ontwikkelen van complicaties vergroten).

Loopt u risico?

Volgens de NHS wordt PID weliswaar als een veel voorkomende aandoening beschouwd, maar is het niet duidelijk hoeveel vrouwen in het VK worden getroffen (i). Dit kan komen doordat sommige vrouwen met PID geen symptomen hebben, zodat wordt aangenomen dat veel gevallen waarschijnlijk ongediagnosticeerd blijven. In de VS wordt echter elk jaar bij meer dan een miljoen vrouwen PID vastgesteld, aldus het American College of Obstetricians and Gynecologists (ii).
Er zijn verschillende factoren die u een grotere kans op PID kunnen geven, waaronder:

• Jouw leeftijd (de aandoening komt het meest voor bij seksueel actieve vrouwen van 15 – 24 jaar)

• Hoeveel seksuele partners u hebt gehad (uw risico wordt groter met elke nieuwe seksuele partner)

• De leeftijd waarop u bent begonnen met seks (degenen die voor het eerst seks hadden op jonge leeftijd hebben een hoger risico)

• Niet veiliger vrijen

• Een geschiedenis van PID of seksueel overdraagbare aandoeningen

Wat veroorzaakt PID?

PID wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie. Er zijn echter veel verschillende soorten bacteriën die dit kunnen veroorzaken, en deskundigen geven toe dat het vaak moeilijk is om van geval tot geval vast te stellen welke bacteriën precies verantwoordelijk zijn.
Volgens de NHS wordt PID in veel gevallen veroorzaakt door seksueel overdraagbare infecties (soa’s), waarvan chlamydia en gonorroe (en soms de twee gecombineerd) de meest voorkomende zijn (i).
Helaas kunnen deze beide soa’s vage of onbestaande symptomen veroorzaken, waardoor ze in veel gevallen onbehandeld kunnen blijven. In dat geval kunnen de bacteriën die ze veroorzaken in het bovenste geslachtsdeel terechtkomen, en kan zich enkele dagen of weken later PID ontwikkelen.
Aan de andere kant is het niet ongewoon dat de bacteriën enige tijd in de baarmoederhals blijven en je je pas onwel begint te voelen als ze in je baarmoeder terechtkomen. Dit verklaart waarom het soms maanden kan duren voordat PID zich ontwikkelt na seks met een besmette partner.
Een ander type soa, veroorzaakt door de mycoplasma genitalium (MG)-bacterie, kan ook PID veroorzaken. Net als gonorroe en chlamydia veroorzaakt MG vaak geen symptomen, zodat het ook vaak onopgemerkt blijft.
Het is echter niet zo dat je een soa hoeft te hebben om PID te ontwikkelen. Het kan ook worden veroorzaakt door andere niet-seksueel overdraagbare bacteriën die in de vagina worden aangetroffen en die meestal onschadelijk zijn, waaronder de organismen die in verband worden gebracht met bacteriële vaginose, een veel voorkomende vaginale infectie. Dit kan gebeuren in bepaalde omstandigheden, zoals:

• Na het krijgen van een baby of miskraam

• Als u eerder PID hebt gehad

• Als u net een intra-uterien anticonceptiemiddel (IUD) hebt laten inbrengen

• Als u een ingreep hebt gehad waarbij uw baarmoederhals is geopend, zoals een abortus of een inspectie van uw baarmoeder

Volgens de NHS blijft de oorzaak van de infectie die tot PID leidt in sommige gevallen echter onbekend (iii).

Hoe wordt het behandeld?

PID kan moeilijk te diagnosticeren zijn. Het eerste onderzoek dat u kunt ondergaan als uw arts vermoedt dat u de infectie hebt, is een bekkenonderzoek, waarbij eventueel uitstrijkjes van uw vagina en baarmoederhals worden afgenomen. Deze worden opgestuurd om te worden gecontroleerd op de bacterie die het probleem kan veroorzaken. Maar zelfs als de uitslag negatief is, betekent dat niet dat u geen PID hebt en kunt u naar het ziekenhuis worden doorverwezen voor andere onderzoeken om tekenen van infectie of ontsteking op te sporen.
Deze aanvullende onderzoeken kunnen een bloed- of urinetest omvatten, of u kunt worden geadviseerd een echografie te laten maken om uw inwendige organen nauwkeuriger te onderzoeken. In sommige gevallen wordt onder algehele narcose een laparoscopie uitgevoerd, waarbij een kleine telescoop, een laparoscoop, via een kleine incisie (kijkoperatie) in de buik wordt ingebracht om op tekenen van PID te controleren.
U kunt ook worden geadviseerd een zwangerschapstest te doen als uw arts vermoedt dat u PID hebt, omdat PID enkele van dezelfde symptomen kan hebben als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.

Antibiotische behandeling

PID kan gemakkelijk worden behandeld met antibiotica als de diagnose vroeg genoeg wordt gesteld, en als wordt bevestigd dat u de aandoening hebt, moet u meestal onmiddellijk met uw behandeling beginnen. Soms krijg je al antibiotica voorgeschreven voordat de testresultaten er zijn, want hoe eerder PID wordt behandeld, hoe groter de kans op een positief resultaat. De meeste vrouwen met PID moeten ten minste twee weken een antibioticakuur volgen, waarbij de behandeling begint met een eenmalige antibiotica-injectie.
Als u zwanger bent of zwanger zou kunnen zijn, is het ook belangrijk om dit aan uw arts te laten weten, aangezien sommige antibiotica tijdens de zwangerschap vermeden moeten worden.
In sommige gevallen worden vrouwen met PID in het ziekenhuis opgenomen voor een intraveneuze behandeling met antibiotica. Dit kan gebeuren als u een zeer hoge temperatuur heeft, als u een abces vermoedt, als u zwanger bent of als uw symptomen niet binnen een paar dagen na het starten van uw antibiotica beginnen te verbeteren. Je zou alleen geopereerd moeten worden als je een abces in een van je eileiders en/of eierstokken hebt – gelukkig komt dit niet vaak voor.

Seksuele partners

Volgens Patient krijgt ongeveer een op de vijf vrouwen die PID hebben gehad de infectie opnieuw, vaak binnen twee jaar (iv). Dus als bij u PID wordt vastgesteld, moeten alle seksuele partners die u binnen zes maanden na het begin van de klachten hebt gehad, ook worden getest en behandeld om ervoor te zorgen dat u de infectie niet opnieuw van hen krijgt en dat zij de infectie niet naar iemand anders verspreiden.
Dit is zelfs nodig als u een langdurige relatie hebt en noch u noch uw partner seks met iemand anders heeft gehad, omdat PID niet altijd door een soa wordt veroorzaakt. In de tussentijd is het belangrijk om seks te vermijden totdat jij en je partner klaar zijn met de behandeling.
Je kunt ook opnieuw PID krijgen als je je antibiotica niet goed of niet lang genoeg inneemt, of als je van seksuele partner verandert maar vervolgens geen veiliger seks bedrijft. Omdat soa’s een veel voorkomende oorzaak van PID zijn, is het, als je wilt voorkomen dat je de infectie oploopt, belangrijk om jezelf te beschermen door een condoom te gebruiken tijdens de seks.
Het is ook een goed idee om elk jaar of telkens wanneer je van seksuele partner verandert een chlamydia-test te laten doen, vooral als je 25 jaar of jonger bent. Klik hier voor meer informatie over een chlamydia-test.

Zijn er complicaties?

De meeste gevallen van PID die vroeg genoeg met succes worden behandeld, leiden niet tot complicaties. Maar sommige kunnen leiden tot ernstiger problemen op lange termijn, waarvan het risico toeneemt als de infectie zich herhaaldelijk voordoet.

Onvruchtbaarheid

Volgens de NHS krijgt een op de tien vrouwen met PID te maken met onvruchtbaarheidsproblemen, wat betekent dat ze moeilijk zwanger kunnen worden. Het risico is het grootst bij vrouwen die niet in een zo vroeg mogelijk stadium zijn behandeld en bij vrouwen die meer dan een keer PID hebben gehad. Het is echter aangetoond dat een succesvolle behandeling van de infectie de kansen van een vrouw om zwanger te worden op hetzelfde niveau brengt als de rest van de bevolking.

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

PID kan littekenvorming veroorzaken in de bekleding van de eileiders, waardoor een bevruchte eicel niet naar de baarmoeder kan bewegen. Als de eicel in de eileider begint te groeien, is er sprake van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dit kan leiden tot inwendige bloedingen die levensbedreigend kunnen zijn.
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan worden behandeld met medicijnen om de groei van het eitje te stoppen. Maar als de zwangerschap niet vroeg genoeg wordt gediagnosticeerd, kan een operatie nodig zijn om het eitje te verwijderen. Volgens Patient is de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap één op 10 als u PID hebt gehad en vervolgens zwanger wordt (iv).

Bekkenpijn

Sommige vrouwen met PID hebben last van langdurige pijn in het bekken en de onderbuik, waaronder pijn bij het vrijen. Dit kan een negatief effect hebben op de kwaliteit van uw leven en kan leiden tot verdere problemen zoals slapeloosheid en een slecht humeur.

Zwangerschapsproblemen

Zwangere vrouwen met onbehandelde PID kunnen te maken krijgen met problemen zoals een miskraam, vroeggeboorte en doodgeboorte. Ontdek meer over zwangerschap en enkele complicaties.

Syndroom van Reiter

Een zeldzame complicatie van PID, die artritis (reactieve artritis genoemd) en oogontsteking kan veroorzaken.

Perihepatitis

Ook wel syndroom van Fitz-Hugh-Curtis genoemd, is er sprake van wanneer PID een ontsteking van het weefsel rond de lever veroorzaakt, wat plotselinge, hevige pijn veroorzaakt in het gebied rechtsboven, net onder uw ribben.

Natuurlijke manieren om uw immuunsysteem te ondersteunen

Er zijn geen natuurlijke remedies of therapieën waarvan is bewezen dat ze direct helpen bij PID, maar er zijn natuurlijke manieren om uw immuunsysteem te ondersteunen terwijl het het virus bestrijdt tijdens een antibioticabehandeling voor de infectie.
Een gezonde levensstijl is een goede plek om te beginnen met ervoor te zorgen dat uw immuunsysteem zo sterk en gezond mogelijk is. Dit betekent dat u stappen onderneemt zoals:

• Een gezonde, evenwichtige voeding met ten minste vijf porties fruit en groenten per dag

• Zo lichamelijk actief mogelijk blijven (streef naar ten minste 150 minuten matig-intensiteit per week)

• Zorg voor een gezond gewicht

• Matig drinken (beperk u tot maximaal 14 eenheden alcohol per week)

• Voldoende slaap

• voldoende slaap

• Blootstelling aan sigarettenrook vermijden

• Stappen ondernemen om stress aan te pakken

Er zijn ook enkele voedingssupplementen die uw immuunsysteem kunnen helpen ondersteunen.

Levende bacteriën

Veel deskundigen geloven dat levende bacteriën – ook wel ‘vriendelijke’ bacteriën genoemd – kunnen helpen bij het reguleren en ondersteunen van het immuunsysteem (v). Deze levende bacteriën zouden het natuurlijke evenwicht van de bacteriën in uw darmen helpen herstellen. Probeer meer probiotische voedingsmiddelen en dranken aan je dieet toe te voegen, zoals zuurkool, levende yoghurt, kefir, miso en kombucha. Een andere manier om uw niveau van levende bacteriën aan te vullen is het innemen van een supplement.

Hoogwaardige multivitamine en mineralen

Naast een gezond dieet kan het innemen van een hoogwaardig multivitamine- en mineralensupplement helpen ervoor te zorgen dat uw immuunsysteem alle voedingsstoffen krijgt die het nodig heeft om zo sterk en effectief mogelijk te blijven, vooral wanneer u te maken krijgt met infecties. Voor de beste resultaten zou een multivitaminen- en mineralensupplement goede niveaus van zink moeten bevatten, waarvan wordt gedacht dat het belangrijk is voor de immuunfunctie (vi), evenals vitamine D (vii).

Vitaminen B en C

Beide van deze vitaminen ondersteunen de normale werking van het immuunsysteem. Maar ondanks het feit dat ze in een groot aantal dagelijkse voedingsmiddelen voorkomen, kunnen velen van ons een tekort hebben. Om ervoor te zorgen dat je het niveau van de B- en C-vitaminen krijgt dat je immuunsysteem nodig heeft, kun je overwegen een B-complexsupplement van hoge kwaliteit te nemen, evenals een vitamine C-supplement van hoge kwaliteit. U kunt beide voedingsstoffen ook in goede hoeveelheden krijgen in een hoogwaardige multivitaminen- en mineralenformulering.

Vlierbessensap

Een ander supplement dat nuttig kan zijn voor de gezondheid van het immuunsysteem is vlierbessenextract, omdat het krachtige antioxidanten bevat die anthocyanen worden genoemd. Er zijn ook aanwijzingen dat vlierbessenextract de productie van chemische boodschappers binnen het immuunsysteem, cytokinen genaamd, verhoogt, wat suggereert dat het een immuunondersteunende werking heeft (viii).
Met deze stappen hopen we uw behandeling van PID een beetje gemakkelijker te maken. Voor meer informatie over een aantal andere veel voorkomende gezondheidsaandoeningen kunt u terecht in onze gezondheidsbibliotheek.

1. Online beschikbaar: https://www.nhs.uk/conditions/pelvic-inflammatory-disease-pid/

2. Beschikbaar online: https://www.acog.org/womens-health/faqs/pelvic-inflammatory-disease

3. Beschikbaar online: https://www.nhsinform.scot/illnesses-and-conditions/sexual-and-reproductive/pelvic-inflammatory-disease

4. Beschikbaar online: https://patient.info/womens-health/pelvic-pain-in-women/pelvic-inflammatory-disease

5. Yah, F., Polk, D.B. Probiotics and immune health. Curr Opin Gastroenterol. (2011 okt). ;27(6): 496-501. Online beschikbaar: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4006993
   Chiang, B.L., Sheih, Y.H., Wang, L.H., et al. Enhancing immunity by dietary consumption of a probiotic lactic acid bacterium (Bifidobacterium lactis HN019): optimization and definition of cellular immune responses. Eur J Clin Nutr. (2000). ;54:849-8551. Online beschikbaar: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11114680
   Aziz. N., Bonavida B., Activation of Natural Killer Cells by Probiotics. Voor Immunopathol Dis Therap. 2016;7(102):41-55. Online beschikbaar: http://www.dl.begellhouse.com/journals/1a654bf03faf67ac,2451af3842dace87,4072614f2000aab7.html

6. Chandra, R.K. Sporenelementen regulering van immuniteit en infectie. J Am Coll Nutr. (1985). ;4:5-16. Online beschikbaar: https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-4-431-68120-5_23
   Fraker, P.J., Gershwin, M.E., Good, R.A., et al. Interrelaties tussen zink en immuunfunctie. Fed Proc. (1986). ;45:1474-1479. Online beschikbaar: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3485544/

7. Aranow, C. Vitamin D and the Immune System. J Investig Med. (2011 aug). ;59(6):881-886. Online beschikbaar: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3166406

8. Barak, V., Halerpin, T., Kalickman, I. Het effect van Sambucol, een natuurlijk product op basis van zwarte vlierbes, op de productie van menselijke cytokinen: I. Inflammatoire cytokines. Eur Cytokine Netw. (2001 apr-jun). ;12(2):290-6. Online beschikbaar: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11399518

Disclaimer: De door Nature’s Best gepresenteerde informatie is uitsluitend bedoeld voor informatieve doeleinden. De informatie is gebaseerd op wetenschappelijke studies (bij mensen, dieren of in vitro), klinische ervaring of traditioneel gebruik zoals vermeld in elk artikel. De gerapporteerde resultaten hoeven niet noodzakelijkerwijs bij alle individuen voor te komen. Zelfbehandeling wordt niet aanbevolen voor levensbedreigende aandoeningen die medische behandeling onder de hoede van een arts vereisen. Voor veel van de besproken aandoeningen is ook behandeling met medicijnen op recept of vrij verkrijgbare medicijnen beschikbaar. Raadpleeg uw arts, behandelaar en/of apotheker voor elk gezondheidsprobleem en voordat u supplementen gebruikt of veranderingen aanbrengt in voorgeschreven medicatie.