Rehabilitation
De meeste acute thoracale verstuiking- of verrekkingenletsels genezen spontaan met rust en fysische modaliteiten die thuis worden gebruikt, zoals ijs, een verwarmingskussen en massage. Lichaamsmechanica en posturale training zijn belangrijke aspecten van het revalidatieprogramma voor een verstuiking of verrekking van de borstkas.35,36 De nadruk leggen op een correcte houding op het werk en tijdens het rijden is bijzonder belangrijk. In de auto kunnen patiënten een lendenrol gebruiken om de juiste houding te bevorderen; op het werk wordt patiënten aangeraden rechtop achter de computer te zitten in een verstelbare, comfortabele stoel. Andere aanpassingen op de werkplek zijn onderarmsteunen (data-armen) om de armen te ondersteunen en het gebruik van een telefoon oortje of headset om nek- en bovenste thoracale belasting te voorkomen.
Voor patiënten met een abnormaal gebogen of onderuitgezakte houding kunnen aanpassingen in het huishouden worden gedaan die kunnen helpen bij het stimuleren van extensie en vervolgens het verminderen van pijn. Deze omvatten kussens of lumbale rollen op stoelen en vervanging van doorgezakte matrassen door stevig beddengoed. Ook het gebruik van papieren borden en lichtgewicht kookgerei in de keuken en het verplaatsen van voorwerpen in kasten boven het hoofd naar beter bereikbare plaatsen kan helpen als tillen of reiken pijnlijk is.
Als de pijn langer dan een paar weken aanhoudt, kan fysiotherapie geïndiceerd zijn. In het algemeen zal fysiotherapie bewegingen toepassen die de symptomen van de patiënt centraliseren, verminderen of doen afnemen, terwijl bewegingen worden ontmoedigd die de symptomen van de patiënt perifeer maken of doen toenemen.5 In de meeste gevallen wordt de voorkeur gegeven aan een actieve aanpak waarbij rekken, versterken en oefenen worden aangemoedigd boven een meer passieve aanpak. Om de zithouding te corrigeren, wordt patiënten geadviseerd om de lumbaalrol in alle zithoudingen te blijven gebruiken. Om de staande houding te corrigeren, wordt de patiënt getoond hoe hij de lumbale lordose uit het eindbereik kan halen en het onderste deel van de wervelkolom naar achteren kan bewegen, terwijl tegelijkertijd het bovenste deel van de wervelkolom naar voren wordt bewogen, waarbij de borstkas wordt opgetrokken en het hoofd en de nek worden teruggetrokken. Om de lighouding te corrigeren, moeten de patiënten een stevige matras gebruiken, zoals eerder aangegeven. Bij patiënten die meer pijn in de thoracale wervelkolom ervaren bij het liggen in bed, leidt dit advies vaak tot verergering van de klachten in plaats van een oplossing. Bij deze patiënten moet het advies worden gegeven om de matras opzettelijk te laten doorzakken door kussens onder elk uiteinde van de matras te leggen, zodat de matras bol komt te liggen. Op deze manier wordt de thoracale kyfose niet geforceerd in het verlengde bereik in rugligging, en de opheffing van deze spanning maakt een comfortabele nachtrust mogelijk. Op lange termijn wordt echter nog steeds gestreefd naar een verbetering van het strekbereik.5
Bij personen met osteoporose heeft onderzoek aangetoond dat regelmatig uitgevoerde strekoefeningen het aantal compressiefracturen aanzienlijk verminderen in de groep die op deze manier oefent.37 Voor deze oefening wordt de patiënt geïnstrueerd te gaan liggen met een kussen onder de buik en de handen achter de rug geklemd. De patiënt wordt geïnstrueerd het hoofd, de schouders en beide benen tegelijkertijd zo hoog mogelijk op te tillen; de positie wordt een seconde vastgehouden, waarna de patiënt ontspant. Dit wordt zo vaak mogelijk herhaald op een progressieve manier, en de patiënt wordt geïnstrueerd om de rest van zijn leven op deze manier te oefenen.5 Passieve modaliteiten, zoals ultrageluid, elektrische stimulatie en lichte massage voor pijnbestrijding, moeten met mate worden gebruikt. Modaliteiten die oppervlakkige en diepe warmte of koude omvatten, kunnen helpen het bewegingsbereik te vergroten en de pijn te verminderen, maar moeten met mate worden gebruikt.
Nadat een formeel fysiotherapieprogramma is voltooid, is een oefen- of gymnastiekprogramma voor thuis essentieel en moet voor alle patiënten worden voorgeschreven en geïndividualiseerd om de tijdens de fysiotherapie geboekte vooruitgang te behouden. Oefeningen thuis zijn gericht op verbetering van de flexibiliteit van de thoracale wervelkolom en kunnen bestaan uit strekken in liggen, staan en zitten, zes tot acht keer per dag. Daarnaast moeten afwisselend arm- en beenheffen en actieve strekking van de romp in buikligging worden uitgevoerd. Ten slotte kan regelmatige strekking om de strekking en rotatie te verbeteren met triggerpointing de spierspanning over de aangedane spieren verminderen. Een thoracale wig, die ontworpen is om het strekbereik te vergroten, kan worden gebruikt. De wig is een hard stuk gegoten plastic of rubber met een wig die is uitgesneden om de wervelkolom op te vangen. De patiënt ligt op de grond met de wig tussen de schouderbladen. De patiënt wordt geïnstrueerd zich er overheen te buigen. Als alternatief kunnen twee tennisballen tegen elkaar worden getaped voor hetzelfde effect. Deze oefeningen kunnen worden gedaan vóór het regelmatig rekken om de excursie te vergroten. Regelmatige massagetherapie kan de flexibiliteit behouden en verstrakking door meer regelmatige oefeningen voorkomen.
In de sportschool moet de nadruk worden gelegd op progressieve isotonische bewegingen zoals roeien, lat pull-downs en pull-ups en een programma ter versterking van de abdominale crunch. Instructie in de juiste houding en techniek moet worden gegeven om verdere blessures te voorkomen. Het gebruik van een “fysio-bal” thuis of in de sportschool kan de strekking van de romp vergemakkelijken, evenals het strekken en versterken van de buik om de algehele conditie van de borstkas en de kernmusculatuur te verbeteren. Dit kan worden gedaan in combinatie met het gebruik van Thera-Bands met progressieve weerstand om het strekken van de armen en schouders te vergemakkelijken met een lichte versterking van de schouder-, arm-, en kernspieren. Tenslotte kan een zwembadprogramma worden voorgeschreven. Zwemslagen zoals de crawl, rugslag en vlinderslag leggen de nadruk op extensie en kunnen zeer nuttig zijn om een flexiebias te voorkomen of te corrigeren. Bij de crawl wordt de patiënt geïnstrueerd aan beide zijden te ademen om unilaterale belasting van de nek en de bovenste thoracale wervelkolom te voorkomen.
Manuele geneeskunde, waaronder osteopathische manipulatieve geneeskunde, chiropractie en mobilisatie door fysiotherapie vallen, kan ook worden gebruikt voor acute en subacute thoracale pijn. In het bijzonder kunnen technieken worden gebruikt die actief beperkende bewegingen, zoals extensie en rotatie, activeren. Deze technieken omvatten spierkracht en technieken met hoge snelheid en lage amplitude die de barrière of restrictie activeren om de fysiologische barrière van de patiënt te verlengen. Zij kunnen worden uitgevoerd op het microsegmentale niveau van de wervelkolom of op het macroniveau van de borstkas, de schouder en de bovenste extremiteit. Deze technieken kunnen tijdelijk de bewegingsbeperking verminderen om het totale bereik te verbeteren met aansluitend herstel van de juiste houding en uitlijning. Vervolgens kunnen spierkrampen afnemen, het bewegingsbereik toenemen en de pijn afnemen. In combinatie met een actief fysiotherapie- en oefenprogramma, kan kleine winst met manuele geneeskunde leiden tot blijvende voordelen in houding en algehele conditie.