Ann F. Hubbs DVM, PhD
Print/Download PDF
Zou het niet mooi zijn als we een middel hadden waarmee we de kans kunnen vergroten dat onze pups geen hemangiosarcoom en lymfosarcoom krijgen op jonge leeftijd? Zouden we niet over nieuwe kankerbehandelingen kunnen beschikken die minder bijwerkingen veroorzaken of effectiever zijn dan de traditionele chemotherapie tegen kanker? Wat te denken van een genetische test die dragers van subvalvulaire aortastenose (SAS) kan identificeren? Dit jaar heeft de Golden Retriever-gemeenschap in het bijzonder geprofiteerd van onderzoek naar de gezondheid van honden. Recente ontdekkingen op het gebied van onderzoek naar de gezondheid van honden suggereren dat dergelijke tests en behandelingen in de komende jaren inderdaad mogelijk kunnen zijn.
Verhoogd kankerrisico kan worden geërfd van de ouder(s)
Een enorme mijlpaal werd dit jaar bereikt toen een specifieke regio van het hondengenoom, waarbij de MTAP-CDKN2A locus betrokken is, werd geïdentificeerd als een belangrijke vatbaarheidsfactor voor histiocytair sarcoom bij de Berner Sennenhond.1 Histiocytair sarcoom wordt geschat tussen 15 en 25% van de Berner Sennenhonden te treffen. Een erfelijke verandering in de MTAP-CDNK2A regio is aanwezig in 96% van de Berner Sennenhonden met histiocytair sarcoom en betreft een genetisch gebied dat het canine equivalent is van een gebied in het menselijk genoom dat betrokken is bij de ontwikkeling van kanker.1 We weten nog niet of deze zelfde erfelijke genetische verandering een vatbaarheidsfactor zal zijn bij Golden Retrievers die histiocytair sarcoom ontwikkelen.
Bij de Golden Retriever heeft het onderzoek naar erfelijke factoren die de vatbaarheid voor kanker verhogen zich geconcentreerd op de twee belangrijkste levensverkortende vormen van kanker die ons ras treffen, hemangiosarcoom en lymfosarcoom. Bij deze kankersoorten wijst het huidige onderzoek erop dat bij erfelijke vatbaarheid meer dan één gen betrokken kan zijn. Inderdaad, verschillende erfelijke genen kunnen het risico verhogen dat een Golden Retriever hemangiosarcoom ontwikkelt.2, 3 Soortgelijke ontdekkingen worden gedaan voor lymfosarcoom (lymfoom).4 Als de kankergevoeligheidsgenen eenmaal zijn geïdentificeerd, is het heel goed mogelijk dat we tests zullen hebben die ons kunnen helpen bij het maken van fokbeslissingen die het risico op kanker bij Golden Retrievers verminderen. Omdat er meerdere genen bij betrokken lijken te zijn, zal dit niet zo eenvoudig zijn als het niet fokken met honden die deze genen hebben. Het is waarschijnlijk dat deze genetische tests een beetje zullen lijken op een chemisch bloedpanel, behalve dat dit een pre-fok panel zou zijn dat zou aangeven dat een Golden Retriever een hoger dan normaal risico loopt puppies voort te brengen met een specifieke vorm van kanker, bijvoorbeeld hemangiosarcoom, indien gefokt wordt met een Golden Retriever met bepaalde testresultaten op een genetisch panel. Dergelijke tests zouden fokkers helpen om partners te selecteren die de beste combinaties vormen voor het voortbrengen van gezonde puppy’s. Voorlopige bevindingen wijzen er dus inderdaad op dat sommige genen en gencombinaties het risico op vroeg hemangiosarcoom verhogen en dat andere genen dat risico verlagen. Dat betekent dat verder onderzoek ons de middelen kan geven om in de toekomst gezondere Golden Retrievers te produceren.
Genetische veranderingen die kanker veroorzaken zijn potentiële doelwitten voor nieuwe therapieën
Naast de erfelijke veranderingen die door de vader en moeder aan hun pups worden doorgegeven, identificeren onderzoekers genetische veranderingen die in de kankercellen zelf optreden om die cellen te veranderen van normale, goed gedragen cellen in agressieve kankercellen. In sommige gevallen zijn de genetische veranderingen die optreden in Golden Retriever hemangiosarcoom- en lymfosarcoom-cellen anders dan in diezelfde kankers van andere hondenrassen.5, 6 Nieuwe behandelingsstrategieën op basis van deze bevindingen worden momenteel onderzocht en houden de belofte in van mogelijke nieuwe klassen van therapieën die minder toxisch zijn dan de traditionele kankertherapie. 7,8,9 Omdat deze therapieën worden ontwikkeld door onderzoekers die de veranderingen in kanker bij Golden Retrievers begrijpen, kunnen sommige daarvan bijzonder effectief zijn voor hemangiosarcoom en lymfosarcoom van Golden Retrievers.7,8 Veel van de vervolgstudies naar nieuwe behandelingen en tests worden uitgevoerd in het kader van het MADGiC-project, een project dat gezamenlijk wordt gefinancierd door de Morris Animal Foundation en de Golden Retriever Foundation.9 Aanvullende studies zullen worden uitgevoerd als onderdeel van een nieuwe studie die zal worden gefinancierd door de Golden Retriever Foundation en de AKC Canine Health Foundation.10
De omgeving die we onze honden bieden kan hun gezondheid beïnvloeden
Verschillende studies hebben onlangs omgevingsfactoren geïdentificeerd die van invloed kunnen zijn op de gezondheid van Golden Retrievers. Een eind vorig jaar gepubliceerd artikel toonde aan dat meer dan 25% van de milt van honden met hemangiosarcoom bewijs had van Bartonella sp infectie, een door vectoren overgedragen ziekte.11 Een eerdere prospectieve epidemiologische studie gaf aan dat regelmatige behandeling met producten die teken doden, het risico op de ontwikkeling van lymfosarcoom verminderde.12 Deze studies suggereren zeker dat er meer onderzoek nodig is naar het verband tussen door vectoren overgebrachte ziekten en kanker bij honden en herinneren eraan dat het belangrijk is Golden Retrievers vrij van parasieten te houden.
Een belangrijke nieuwe studie zal een heleboel aanvullende nuttige informatie opleveren. De Morris Animal Foundation is een zeer groot epidemiologisch onderzoek gestart dat jonge Golden Retrievers zal inschrijven en dat Golden Retrievers een leven lang zal volgen om omgevingsfactoren te identificeren die de gezondheid van onze honden beïnvloeden.13 GRCA leden worden aangemoedigd om deel te nemen aan deze studie door middel van inschrijving van Golden Retrievers die minder dan 2 jaar oud zijn.
Bijgewerkte gezondheidsinformatie is beschikbaar bij toonaangevende hondengezondheidsorganisaties, waaronder de Golden Retriever Foundation, Morris Animal Foundation, AKC Canine Health Foundation, en de Orthopedic Foundation for Animals en GRCA.
Grote hondengezondheidswebsites bevatten nu een schat aan informatie voor hondenbezitters. Bijvoorbeeld, op http://www.akcchf.libsyn.com/, de AKC Canine Health Foundation (CHF) heeft online podcasts waar toonaangevende honden ziekte onderzoekers bespreken hun studies. Doorzoekbare informatie over gezondheidsonderzoeken naar honden is beschikbaar op de Morris Animal Foundation
(http://www.morrisanimalfoundation.org/our-research/studies.html) en CHF
(http://www.akcchf.org/research/funded-research/). De website van de Golden Retriever Foundation is bijgewerkt (http://www.goldenretrieverfoundation.org/). Er wordt voortdurend nieuwe gezondheidsinformatie toegevoegd aan de gezondheidssectie van de GRCA-website
https://grca.org/health/index.html. De Orthopedic Foundation for Animals website bevat de Golden Retriever gezondheidsenquêtehttp://www.offa.org/surveys/survey_golden.html die momenteel door de eigenaar gerapporteerde informatie bevat over 3475 Golden Retrievers.
Nieuwe tests zijn hulpmiddelen die de kans op gezonde puppy’s kunnen verbeteren en een diverse genenpool kunnen behouden
De vooruitgang in de gezondheid van Golden Retrievers omvat vele aandoeningen naast kanker. Een recent artikel uit 2012 beschrijft de klinische presentatie van Subvalvulaire Aortastenose (SAS) bij de Golden Retriever.14 Ditzelfde artikel toont verder aan dat twee klinisch normale Golden Retrievers met een normale aortadoorstroming meerdere pups met SAS kunnen voortbrengen en dat aangetaste Golden Retrievers aangetaste pups kunnen voortbrengen. Dit toont duidelijk de overerfbaarheid van SAS bij Golden Retrievers aan en het belang van cardiologisch onderzoek vóór de fok. Aangezien de onderzoeksgroep die deze studie heeft uitgevoerd een leidende rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van genetische testen voor hartziekten bij honden, zijn we allemaal zeer hoopvol dat een genetische test voor SAS niet al te ver weg is.
Daarnaast zijn er dit jaar volledige peer-reviewed wetenschappelijke artikelen gepubliceerd die de genen beschrijven die Golden Retriever ichthyosis veroorzaken en één vorm van Golden Retriever progressieve retina atrofie, GR_PRA1.15, 16 Deze twee artikelen beschrijven details van het onderzoek dat heeft geleid tot twee nieuwe testen voor genetische ziekten bij Golden Retrievers. De Gezondheids- en Genetica Commissie heeft een artikel over het gebruik van deze testen dat online beschikbaar is op de Gezondheidssectie van de GRCA website www.grca.org. Belangrijk is dat ichthyosis en GR-PRA1 recessieve aandoeningen zijn en dat ziekte alleen wordt gezien als een abnormaal gen wordt geërfd van zowel de vader als de moeder. Dat artikel geeft suggesties over hoe met dragers kan worden gefokt zonder lijders te krijgen. Hoewel het misschien redelijk lijkt om dragers gewoon niet als fokdieren te gebruiken, helpt het selectieve gebruik van dragers in combinatie met testen om een gevarieerde genenpoel in stand te houden. Dat is belangrijk omdat wordt aangenomen dat alle honden drager zijn van een aantal schadelijke recessieve genen.
Inderdaad, recente studies tonen ons aan waarom wij mensen en onze honden elk drager moeten zijn van deze schadelijke genen. Verschillende recente artikelen in de menselijke literatuur wijzen op een schokkend hoog percentage functioneel belangrijke veranderingen in de genen van kinderen die niet van hun ouders worden geërfd.17 Deze veranderingen zijn het gevolg van mutatie(s) in een of meer genen. De frequentie van deze mutaties neemt toe met de leeftijd van de vader. Het goede nieuws is 1) dat de meeste van deze mutaties gewoon een klein genetisch verschil in het kind creëren dat volledig verenigbaar is met een goede gezondheid, en 2) dat de kans op een belangrijke verandering in een specifiek gen buitengewoon klein blijft. Bij mensen blijken deze nieuwe mutaties echter belangrijk te zijn bij autisme en bij sommige nieuw beschreven aandoeningen met meervoudige geboorteafwijkingen. Dus als honden een vergelijkbare veranderingssnelheid in hun genen hebben, kunnen we ons allemaal voorstellen dat er in de loop van vele generaties belangrijke mutaties zullen optreden in een of meer genen. Als het effect dominant en dodelijk is, houdt de situatie daar op omdat de hond sterft voordat er nakomelingen worden geproduceerd. Honden met één exemplaar van een schadelijke maar recessieve mutatie lijken echter gezond en kunnen dat gen doorgeven aan de volgende generatie. De wetenschap begint ons dus te tonen hoe iets gebeurt waarvan we allemaal weten dat het waar moet zijn – hoe uitmuntend een individuele Golden Retriever ook moge zijn, hij/zij draagt enkele schadelijke genen. De recessieve schadelijke genen veroorzaken alleen ziekte wanneer een hond van elke ouder hetzelfde schadelijke gen erft. Zoals vermeld in het deel over kanker, zijn sommige erfelijke ziekten polygenetisch, wat betekent dat een combinatie van twee of meer verschillende genen samenwerken om de ziekte te veroorzaken. Recessieve en polygenetische erfelijke aandoeningen komen meestal voor waar de genenpoel beperkt is, omdat dezelfde honden meerdere malen in de stamboom voorkomen. Die situatie verhoogt de kans dat elke ouder hetzelfde schadelijke gen van een gemeenschappelijke voorouder heeft geërfd en dat een pup dat gen van elke ouder kan krijgen. Dit is de reden waarom we patronen van erfelijke ziekte (zoals subvalvulaire aortastenose) zien bij raszuivere honden waar de genenpoel beperkt is. Echter, zolang we een genenpoel hebben die groot genoeg is, wanneer genetische testen beschikbaar komen zodat we onze honden kunnen testen om te zien welke genetische ziekten ze dragen, zullen we in staat zijn om die fokkerijen te vermijden die waarschijnlijk getroffen pups voortbrengen. Dat is de reden waarom we diversiteit in onze genenpool moeten houden voor de gezondheid van het ras.
De Gezondheids- en Genetica Commissie kijkt uit naar belangrijke onderzoeksresultaten in de komende paar jaar. We zijn net begonnen om te profiteren van jaren van onderzoek naar de gezondheid van honden aandoeningen. De GRCA Gezondheidscommissie kijkt er naar uit om de leden op de hoogte te houden als nieuwe onderzoeksresultaten zich ontvouwen en we nieuwe hulpmiddelen hebben die kunnen worden gebruikt om de gezondheid van onze honden te verbeteren.