Koop het niet en mijn vlees man raadt het niet aan…zegt dat ze het niet eens in hun gemalen rundvlees mix doen.
De wikipedia definieert het als:
Een hanger steak is een snede van de biefstuk gewaardeerd om zijn smaak. Afgeleid van het middenrif van een stier, het weegt meestal ongeveer 1 tot 1,5 pond (450 tot 675 g). In het verleden stond het soms bekend als “slagerssteak” omdat slagers het vaak voor zichzelf hielden in plaats van het te koop aan te bieden.
Hangar steak lijkt qua textuur en smaak op flank steak. Het is een vaag V-vormig spierpaar met een lang, oneetbaar vlies in het midden. De hanger steak is niet bijzonder mals en wordt het best gemarineerd en snel gekookt op hoog vuur (gegrild of gebraden) en rauw of medium-rare geserveerd, om taaiheid te voorkomen.
Anatomisch gezien wordt gezegd dat de hanger steak “hangt” aan het middenrif van het rund. Het middenrif is één spier, die gewoonlijk in twee afzonderlijke stukken vlees wordt gesneden: de “hangsteak” die traditioneel als smaakvoller wordt beschouwd, en de buitenste roksteak die bestaat uit taaiere spieren binnen het middenrif. De hanger steak is bevestigd aan de laatste rib en de ruggengraat in de buurt van de nieren.
Af en toe te zien op menu’s als een “bistro steak”, hanger steak is ook zeer traditioneel in de Mexicaanse keuken, met name in het noorden, waar het bekend staat als “arrachera” en wordt over het algemeen gemarineerd, gegrild en geserveerd met een kneepje limoensap, guacamole, salsa en tortilla’s te rollen taco’s. In Zuid-Texas staat dit stuk rundvlees bekend als “fajitas arracheras”.
De hanger steak is van oudsher populairder in Europa. In Groot-Brittannië wordt hij “rok” genoemd. In het Frans staat hij bekend als onglet, in het Italiaans als lombatello, en in het Spaans als solomillo de pulmon. Elders in de Verenigde Staten begint het langzaam populair te worden; vroeger werd het niet als afzonderlijk deelstuk onderscheiden.
De Amerikaanse classificatie voor vleessoorten is NAMP 140.