Thames Tunnel
Kies een ander wonder
 |
 |
|
Klik op foto voor grotere afbeelding. |
Noodzakelijke statistieken:
Locatie: Londen, Engeland
Completiedatum: 1843
Lengte: 1.200 voet
Doel: Voetganger/onderdoorgang
Setting: Onder water
Materialen: Baksteen
Engineer(s): Sir Marc Isambard Brunel
In het begin van de 19e eeuw was Londen, Engeland, een bloeiende stad. Er waren verschillende bruggen over de rivier de Theems en er waren er nog meer nodig, maar de bouw van een nieuwe brug zou het scheeps- en veerverkeer tot stilstand hebben gebracht. De Britten kozen voor een nieuw bouwwerk: een tunnel onder de Theems. Helaas waren de gereedschappen van die tijd – explosieven en boormachines – niet geschikt om tunnels te bouwen door de zachte, waterige grond op de bodem van de meeste rivieren. Er waren verschillende pogingen ondernomen om een tunnel onder de Theems te graven, maar deze mislukten alle op spectaculaire wijze. Pas in 1825 vond een Franse ingenieur, Marc Isambard Brunel, eindelijk een manier om het voor elkaar te krijgen.
 |
|
| Klik op foto voor een grotere afbeelding. |
|
Brunel vond het tunnelschild uit, een reusachtige ijzeren doos die door zachte, kleverige grond kon worden geduwd. De gravers werkten vanuit 36 afzonderlijke cellen in de kist en stonden tegenover een muur van verwijderbare houten planken. Elke graver verwijderde één plank per keer, schepte er ongeveer 15 cm aarde uit en plaatste de plank snel terug. Het schild werd door hydraulische vijzels naar voren geduwd, en het hele moeizame proces werd herhaald. Terwijl het ijzeren schild de kleverige grond omhoog hield, bekleedden arbeiders de tunnelmuren met baksteen.
Maar naarmate de tunnel vorderde, werden ook de problemen groter. De houten planken waren te zwak om de zachte, waterige grond te dragen, en de hele tunnel overstroomde vijf keer. Methaan en andere vervuilende stoffen in de grond veroorzaakten onverwachte explosies – en doden – in de tunnel. Uiteindelijk, 18 jaar na het begin van de bouw, kwam Brunels tunnelschild aan de andere kant van de Theems tevoorschijn, en bewees daarmee voor het eerst dat het mogelijk is om een tunnel onder water te graven.
Hier is hoe deze tunnel zich verhoudt tot enkele van de langste tunnels ter wereld.
(totale lengte, in voet)
Theems Tunnel1.200′
- Op 12 januari 1828 brak een stortvloed door de houten planken van het tunnelschild en zette de tunnel volledig onder water. Na de catastrofe bleef de Theems-tunnel zeven lange jaren verlaten.
- In de eerste 24 uur na de opening liepen 50.000 mensen door de tunnel.
- De tunnel was oorspronkelijk gebouwd voor rijtuigen, maar de aanleg van toegangswegen voor rijtuigen bleek te duur te zijn. Dus reed er meer dan 20 jaar lang geen enkel rijtuig door de tunnel. In 1965 werd de Theems-tunnel omgebouwd voor spoorweggebruik.
- Heden ten dage maakt de Theems-tunnel deel uit van de Londense ondergrondse, ook wel “The Tube” genoemd.”