Kikkers zijn amfibieën die bekend staan om hun springvermogen, kwaakgeluiden, uitpuilende ogen en slijmerige huid. Ze komen overal ter wereld voor en behoren tot de meest diverse dieren ter wereld, met meer dan 6000 soorten.
Kikkers zijn aanzienlijk talrijker dan de twee andere groepen amfibieën – salamanders en caecilia’s. Volgens de online referentiesite van het American Museum of Natural History (AMNH), Amphibian Species of the World, die in real time wordt bijgewerkt, zijn er eind april 2015 6.482 soorten in de orde Anura (kikkers en padden), 691 soorten in de orde Caudata (salamanders en salamanders) en 204 soorten in de orde Gymnophiona (caecilia’s). Wormsalamanders zien er volgens de dierentuin van San Diego uit als grote wormen of gladde slangen. Ze hebben geen armen of benen, en leven ondergronds in een netwerk van tunnels.
Kikkers vs. padden
Er is geen wetenschappelijk onderscheid tussen kikkers en padden, volgens het University of Michigan Museum of Zoology. Kikkers en padden behoren beide tot de orde der Anura, maar worden in verschillende families aangetroffen. “Echte padden” vormen de familie Bufonidae, die 580 soorten omvat.
Kikkers en padden hebben volgens de dierentuin van Maryland echter wel specifieke kenmerken die hen kenmerken. Bijvoorbeeld, kikkers zijn meestal in het water; de meeste padden leven op het land (maar in de buurt van water). Kikkers hebben tanden; padden niet. Padden van beide geslachten hebben een rudimentaire eierstok genaamd een bidderorgaan. Kikkers zijn ook meestal langer dan padden.
Ook hebben kikkers een gladde, slijmerige huid; padden hebben een droge, hobbelige huid. De bultjes zijn echter geen wratten, en iemand kan geen wratten krijgen van het aanraken van een pad, aldus de San Diego Zoo. Padden hebben echter klieren achter hun ogen die een brandend melkachtig gif kunnen afscheiden.
Grootte & uiterlijk
Sommige kikkers hebben een giftige huid. Sommige Zuid-Amerikaanse kikkers zijn zo giftig dat één druppel van hun huidafscheiding een volwassen mens kan doden. Gifkikkers hebben gewoonlijk felle kleuren om roofdieren te waarschuwen dat hun huid giftig is, aldus de San Diego Zoo. Camouflage is een andere overlevingstechniek. Veel kikkers hebben een gevlekte groene of bruine huid om hen te helpen op te gaan in hun omgeving.
Omdat er zoveel soorten kikkers zijn, past één maat niet voor iedereen. De grootste kikker is de Goliath kikker, die is 13,5 inch lang (30 centimeter) en weegt 6,6 pond (3 kilogram), volgens de San Diego Zoo. De duivelskikker van Madagascar, nu uitgestorven, had ooit de titel van grootste kikker. Hij was 41 cm lang en woog 4,5 kg. (4,5 kg), volgens National Geographic.
De kleinste kikker is de gouden kikker, die een piepkleine 0,39 in (1 cm) lang is en slechts 7 ounces (200 gram) weegt, volgens de San Diego Zoo. Dat is ongeveer de grootte van een dubbeltje.
Habitat
Kikkers moeten in de buurt zijn van gebieden met een waterbron om zich voort te planten, maar voor de rest zijn ze te vinden op elk continent behalve Antarctica en in bijna elke omgeving. De pijlgifkikker leeft in de tropische wouden van Centraal- en Zuid-Amerika. Noordelijke luipaardkikkers leven in de noordelijke gebieden van Noord-Amerika in moerassen en graslanden. De groenogige boomkikker leeft in de met mos bedekte regenwouden van Queensland, Australië, volgens National Geographic. De woestijnregenkikker leeft uitsluitend in Namibië en Zuid-Afrika, langs de kust in zandduinen.
Dieet
Kikkers eten vaak elk levend wezen dat in hun bek past. Dit omvat insecten, spinnen, wormen, naaktslakken, larven en zelfs kleine vissen. Om prooi te vangen, zal hun kleverige tongen dart uit hun monden en trek de prooi in de mond van de kikker. Deze beweging is zo snel dat de prooi vaak geen kans heeft om te ontsnappen. De tong van een kikker kan binnen 15/100ste van een seconde terug in de bek schieten.
Kikkers en padden helpen de insectenpopulatie in de wereld onder controle te houden, aldus de San Diego Zoo. Hun eetlust voor insecten is meestal heel nuttig, maar soms kan het leiden tot een ramp. In 1935 bijvoorbeeld werden rietpadden uit Puerto Rico in Australië geïntroduceerd om suikerrietkevers te doden. De rietpadden, die zo groot als een bord kunnen worden, aten echter liever inheemse kikkers, kleine buideldieren en slangen. De oorspronkelijke 102 padden trokken over het continent en zijn in aantal uitgegroeid tot meer dan 1,5 miljard, volgens een Live Science artikel uit 2010. Vandaag hebben de rietpadden meer dan 1 miljoen vierkante kilometer van Australië veroverd. Dit komt overeen met een gebied dat iets groter is dan de staten Texas en Oklahoma samen.
Gewoonten
Kikkers zijn sociale wezens die in groepen leven. Een groep kikkers wordt leger, kolonie of kluwen genoemd. Groepen jonge kikkers zwemmen zelfs samen in scholen, net als vissen.
Tijdens de paartijd kwaken de mannelijke kikkers in een groep nogal luid. Kikkers kwaken om vrouwtjes aan te trekken. Als het vrouwtje een mannetje vindt dat kwaakt dat haar bevalt, grijpt het mannetje haar en zij laat eitjes los die hij kan bevruchten.
Nakomelingen
De kikkers worden tussen twee maanden en drie jaar oud. Koudere temperaturen kunnen bepalen hoe snel een kikker volwassen wordt, evenals de soort kikker. Nadat een vrouwtjeskikker volwassen is, kan zij, afhankelijk van de soort, twee tot meer dan 50.000 eieren tegelijk leggen. De eieren broeden 48 uur tot 23 dagen, ondergedompeld in water, volgens de San Diego Zoo. Tijdens het uitbroeden beschermt de mannetjeskikker de eieren.
Als een ei is uitgekomen, komt er een klein, pootloos, visachtig diertje uit. Dit kikkerdril wordt een dikkopje genoemd. De verandering van een kikkervisje in een kikker wordt in gang gezet door hormonen uit de schildklier van het kikkervisje, aldus het National Center for Biotechnology Information. Na verloop van tijd zal het dikkopje poten krijgen, zijn staart verliezen en uit het water op het land komen. Hoe snel het kikkervisje transformeert, hangt af van omgevingsfactoren.
Indeling/taxonomie
De taxonomie van kikkers, volgens het AMNH, is:
- Kingdom: Animalia
- Subkoninkrijk: Bilateria
- Infrakingdom: Deuterostomia
- Phylum: Chordata
- Subphylum: Vertebrata
- Infraphylum: Gnathostomata
- Superclass: Tetrapoda
- Klasse: Amphibia
- Orde: Anura
- Familie, geslacht &Soorten: Er zijn 54 families, die meer dan 300 geslachten en 6.481 soorten omvatten.
Instandhoudingsstatus
Terwijl sommige kikkers veilig en welvarend zijn, zijn andere bedreigd, volgens de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN). Op de Rode Lijst van Bedreigde Soorten van de IUCN staan de maki bladkikker, de zwartoogbladkikker en de Vanzolini stekelborstkikker als ernstig bedreigd.
Overige feiten
Het woord “amfibie” komt van een Grieks woord dat “beide levens” betekent. Dit komt omdat kikkers hun leven in het water beginnen en daarna op het land leven, volgens Defenders of Wildlife.
Alle kikkers staan bekend om hun fantastische springvaardigheden, maar de Afrikaanse kikker is de beste. Hij kan 4,2 meter in een enkele sprong springen, volgens de San Diego Zoo. Niet alle kikkers springen, hoewel. De wasachtige boomkikker loopt als een hagedis.
Amazon gehoornde kikkers zijn hinderlaagroofdieren en agressief territoriaal. Sommige Amazone dorpelingen dragen hoge lederen laarzen om aanvallen af te weren, volgens National Geographic.