Extrafusale spiervezels zijn de standaardspiervezels van het skelet die worden geïnnerveerd door alfamotorneuronen en spanning opwekken door samen te trekken, waardoor beweging van het skelet mogelijk wordt. Zij vormen de grote massa van het skeletspierweefsel en zijn met vezelige weefseluitlopers (pezen) aan het bot bevestigd.
Skeletspier
myofibra extrafusalis
H3.03.00.0.00007
Anatomische terminologie
Elk alfamotorneuron en de extrafusale spiervezels die erdoor worden geïnnerveerd, vormen een motorische eenheid. De verbinding tussen het alfamotorneuron en de extrafusale spiervezel is een neuromusculaire junctie, waar het signaal van het neuron, de actiepotentiaal, door de neurotransmitter acetylcholine op de spiervezel wordt overgebracht.
Extrafusale spiervezels moeten niet worden verward met intrafusale spiervezels, die worden geïnnerveerd door sensorische zenuwuiteinden in centrale niet-contractiele delen en door gammamotorneuronen in contractiele uiteinden en aldus dienen als sensorische proprioceptor.
Extrafusale spiervezels kunnen in vitro (in een schaal) worden gegenereerd uit pluripotente stamcellen door middel van gerichte differentiatie. Dit maakt studie van hun vorming en fysiologie mogelijk.