Dwight L. Moody werd geboren op 5 februari 1837 in Northfield, Massachusetts. Op 17-jarige leeftijd ging hij naar Boston en begon daar in de kleinhandel in laarzen en schoenen. In 1856 verhuisde hij naar Chicago om zijn zakelijke kansen te vergroten. In Boston was hij in contact gekomen met evangelische protestanten, vooral via de Young Men’s Christian Association (YMCA) en een plaatselijke Congregational church. Hij breidde deze contacten uit in Chicago, waar hij al snel een leider werd in religieuze kringen, vooral door zijn werk voor de plaatselijke YMCA.
In 1860 gaf Moody zijn zakelijke carrière op om fulltime voor de YMCA te gaan werken. Van 1865 tot 1868 was hij voorzitter van de afdeling in Chicago. Hij leidde ook een grote “onafhankelijke” zondagsschool voor achterbuurgezinnen, die voornamelijk werd gesteund door plaatselijke leden van de YMCA. Deze ervaring was van essentieel belang om hem voor te bereiden op zijn uiteindelijke werk als opwekkingsprediker.
In 1867 bezocht Moody Engeland en legde onmiddellijk contacten met belangrijke Engelse evangelisten. In 1872 begon hij zijn formele carrière als revivalist in Groot-Brittannië, vergezeld van Ira D. Sankey, zijn beroemde “zangpartner” in al zijn latere grote opwekkingen. Zij trokken eerst wijdverbreide steun van het volk in Schotland; daarna trokken zij zuidwaarts naar Engeland voor een lange reeks campagnes, met als hoogtepunt een bezoek van 4 maanden aan Londen in 1875.
Dat jaar keerde Moody terug naar Amerika, een nationale figuur, en begon onmiddellijk met een reeks opwekkingen. In reusachtige opwekkingsbijeenkomsten in New York, Philadelphia, Chicago en Boston schiep hij de basismachine van stedelijk massale opwekking. Het was vooral een staaltje van organisatie dat trachtte de traditionele theologische en institutionele praktijken van het evangelisch protestantisme aan te passen aan de nieuwe stedelijke omgeving die door het industrialisme was ontstaan.
Hoewel Moody zijn werk als opwekker nooit opgaf, ontwikkelde hij na 1880 andere interesses. Hij stichtte drie scholen: twee particuliere middelbare scholen in Northfield, Massachusetts, en het Chicago (later Moody) Bible Institute, een opleidingsschool voor stedelijke leken-evangelisten. Hij hielp nationale functionarissen van de YMCA bij het oprichten van de Student Volunteer beweging in 1886 – een belangrijke uitdrukking van de Amerikaanse protestantse zendingsimpuls. Op de Northfield scholen hield hij ook talrijke zomerconferenties voor volwassenen en jongeren die informeel christelijk onderwijs aanboden.
Als theologisch conservatief was Moody verbijsterd door het snel veranderende intellectuele klimaat van het einde van de 19e eeuw. Hij vond het moeilijk om effectief om te gaan met de verdeeldheid tussen liberalen en conservatieven in de Amerikaanse kerken. Tegen de tijd dat hij in december 1899 overleed, was zijn carrière als opwekkingsprediker merkbaar afgenomen.