Drugstesten leveren informatie over middelengebruik in het verleden of het heden aan ordehandhavers, medische hulpverleners, werkgevers, scholen en andere instellingen.
Tegenwoordige tieners worden bijna net zo vaak als volwassenen aan drugstesten onderworpen. Testen kan helpen om de openbare veiligheid te beschermen, evenals de gezondheid en veiligheid van een bedwelmd persoon. De National Highway Traffic Safety Administration meldt bijvoorbeeld dat in 2012 rijden onder invloed het leven kostte aan meer dan 10.000 mensen. Het testen op drugs- of alcoholgebruik langs de weg kan helpen bij het aanhouden van automobilisten die onder invloed zijn van een bedwelmende stof voordat ze zichzelf of anderen schade toebrengen.
Hoewel drugstesten niet kunnen beoordelen in hoeverre iemands lichaam is aangetast of in staat is om een taak veilig uit te voeren, kunnen ze een nauwkeurige weergave geven van de aanwezigheid van een drug in iemands lichaam, of het gehalte van een stof, zoals alcohol, in de bloedbaan. Medische hulpverleners, schoolfunctionarissen, politieagenten of werkgevers kunnen dan conclusies trekken over iemands vermogen om veilig te functioneren op basis van de mate van intoxicatie. Stoffen die bij drugstests kunnen worden opgespoord zijn onder meer:
- Alcohol
- Marijuana
- Cocaïne
- Amphetamines
- Methamphetamine
- Opiaten (morfine, heroïne, oxycodon, methadon, en andere natuurlijke of synthetische van opium afgeleide drugs)
- PCP
- Anabole steroïden
- Ecstasy
- Barbituraten (waaronder kalmeringsmiddelen als fenobarbital/Nembutal en secobarbital/Seconal)
- Benzodiazepinen (waaronder kalmeringsmiddelen als alprazolam/Xanax, lorazepam/Ativan, en diazepam/Valium)
- Hallucinogene drugs (zoals mescaline, peyote, of LSD)
- Inhaleermiddelen (zoals spuitbussen, butaan, of oplosmiddelen)
Er zijn vele andere illegale en legale stoffen die kunnen worden opgespoord door middel van screeningtests. Maar omdat drugstests niet altijd nauwkeurig zijn, is het belangrijk om positieve resultaten dubbel te laten controleren voordat er verkeerde veronderstellingen worden gemaakt die de toekomst van een tiener negatief kunnen beïnvloeden.
Waarom worden drugstests uitgevoerd?
Er zijn veel redenen waarom een drugstest kan worden afgenomen. In de afgelopen jaren zijn drugstesten steeds gebruikelijker geworden op openbare scholen in Amerika. De Washington Post meldt dat schooldistricten in het hele land drugsscreeningprogramma’s hebben opgezet om de volgende redenen:
- Om in aanmerking te komen voor deelname aan sport en andere buitenschoolse activiteiten
- Om te controleren op het gebruik van steroïden of andere drugs die de atletische prestaties kunnen verbeteren
- Om leerlingen te testen die in hun proeftijd zitten
- Om nuchterheid bij leerling-bestuurders te garanderen
- Om drugsmisbruik en drugsgerelateerde criminaliteit te verminderen door willekeurige screening
- Om drugsmisbruik en drugsgerelateerde criminaliteit te verminderen door willekeurige screening
- gerelateerde criminaliteit door willekeurige screening
Drugstesten worden ook vaak uitgevoerd op de werkplek. Werkgevers kunnen drugstests uitvoeren om na te gaan of een toekomstige of huidige werknemer een verleden van drugsmisbruik heeft of momenteel onder de invloed van een bedwelmende stof is. Wetshandhavers kunnen een blaastest, bloedtest of urineonderzoek uitvoeren om vast te stellen of een persoon die zich vreemd of verdacht gedraagt, onder invloed van alcohol verkeert. Enkele van de meest voorkomende redenen voor het uitvoeren van tests zijn:
- Verdenking van dronkenschap: Politieagenten kunnen mensen testen die zich op een onveilige, gewelddadige of grillige manier gedragen om te bepalen of zij een gevaar voor zichzelf of anderen zijn. Testen langs de weg op drugs- of alcoholgebruik kan helpen om vast te stellen of een automobilist is aangetast door drugsmisbruik.
- Pre-employment screening: Voor veel werkgevers, met name staats- of federale overheidsinstellingen, is een drugsscreening een voorwaarde voor tewerkstelling. Om een veilige werkplek te garanderen, letsel bij werknemers te voorkomen en het publiek te beschermen, moeten werkgevers weten of een sollicitant een geschiedenis van drugs- of alcoholmisbruik heeft.
- Willekeurige werkplektests: Sommige werkgevers stellen een beleid vast dat werknemers ermee moeten instemmen om op elk moment een drugstest te ondergaan. Dit stelt werkgevers in staat om te screenen op drugs- of alcoholgebruik, ongeacht of er een vermoeden is dat een werknemer drugs heeft gebruikt of niet. Werkgevers kunnen werknemers selecteren om te testen op basis van een loterijstelsel of een pool.
- Medische screening: Zorgverleners kunnen een drugs- of alcoholscreeningstest bestellen om te bepalen of een patiënt een bedwelmende stof in zijn of haar systeem heeft. Een drugstest kan artsen helpen bij het bepalen van de behandeling van een patiënt die gedesoriënteerd, zwak, verward of strijdlustig lijkt, of die bewusteloos is.
- Screening na een ongeval: Na een ongeval met een motorvoertuig of een ander incident dat verwondingen of materiële schade veroorzaakt, kunnen wetshandhavers of medisch personeel een toxiciteitsscreening uitvoeren om te bepalen of alcohol- of drugsgebruik een rol heeft gespeeld bij het incident. Deze informatie kan worden gebruikt voor juridische doeleinden, voor verzekeringsclaims, of om een medische behandeling te plannen.
Een test kan bewijzen of weerleggen dat iemand drugs gebruikt of onder invloed van alcohol is. Voor iemand die valselijk is beschuldigd van dronkenschap, kan een negatieve drugstest hun nuchterheid verifiëren en hen vrijstellen van juridische beschuldigingen.
Welke soorten tests zijn beschikbaar?
Testen kunnen worden uitgevoerd op een aantal verschillende lichaamsvloeistoffen, of via de adem. Er zijn ook prestatietests die kunnen worden uitgevoerd om de mate van stoornis van een persoon te bepalen. Hieronder vindt u de meest voorkomende drugstests:
- Ademtests: Een adem-alcoholtest, bekend als de Breathalyzer, is een van de gemakkelijkste, meest populaire manieren om te controleren op de aanwezigheid van alcohol in het lichaam. Door in dit kleine, draagbare apparaat te blazen, kan het alcoholgehalte in het bloed, of bloedalcoholconcentratie (BAC), van de betrokkene worden vastgesteld. Ademanalysetoestellen worden vaak gebruikt bij wegcontroles, op spoedeisende hulp of op het werk om vast te stellen of iemand acuut onder invloed van alcohol is.
- Urinetests: Nadat u drugs of alcohol hebt gebruikt, geeft het lichaam afvalproducten van deze stoffen af in de urine. Urineonderzoek, of een UA, wordt vaak gebruikt om te controleren op de aanwezigheid van deze bijproducten. Een positieve urineanalyse geeft aan dat de betrokkene binnen een bepaalde tijd drugs heeft gebruikt, meestal een paar dagen. Het wijst er niet noodzakelijkerwijs op dat de persoon op dit moment onder invloed is van een bedwelmende stof.
- Bloedonderzoek: Een bloedmonster kan worden genomen door middel van venapunctie – het inbrengen van een naald in de ader door een medische zorgverlener of flebotomist – om niveaus van bepaalde bedwelmende stoffen in de bloedbaan te identificeren. Hoewel bloedtests nauwkeuriger kunnen zijn dan urinetests bij het bepalen van het huidige niveau van een stof in het lichaam, zijn urinetests een betrouwbaardere manier om drugsgebruik in de afgelopen paar dagen weer te geven, volgens de Drug and Alcohol Testing Industry Association.
- Tests op andere lichaamsstoffen: Zweet, speeksel, en haar kan worden getest op de aanwezigheid van drugs. Sporen van bepaalde drugs, zoals cocaïne, kunnen tot drie maanden na het laatste gebruik in het haar worden opgespoord.
- Prestatietests: Automobilisten onder de verdenking van verminderde rijvaardigheid kan worden gevraagd door wetshandhavers om tests uit te voeren die hun fysieke en cognitieve functie evalueren. Deze tests controleren functies zoals evenwicht, informatieverwerking vaardigheden, diepte perceptie, en oriëntatie.
Kan drugstests worden uitgevoerd thuis?
Home-based drug testen kunnen worden gebruikt om te controleren op de aanwezigheid van een stof in uw eigen systeem, of om te bepalen of iemand in uw huishouden drugs gebruikt. Thuisgebruik kits zijn verkrijgbaar bij drogisterijen of via online leveranciers. Deze kits kunnen nuttig zijn voor ouders die vermoeden dat hun kinderen drugs gebruiken.
Een drugstestkit voor thuisgebruik bevat testinstructies, een opvangbak voor de urine, en een testapparaat (zoals een teststrip, cassette, of kaart). De drugstests voor thuisgebruik worden uitgevoerd met een urinemonster, dat snel kan worden gecontroleerd op de aanwezigheid van een of meer drugs. Als het eerste resultaat positief is, moet de test ter bevestiging naar een laboratorium worden gestuurd.
De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) waarschuwt dat, hoewel deze tests over het algemeen nauwkeurig zijn, een voorlopig positief resultaat niet noodzakelijkerwijs bewijst dat de persoon drugs gebruikt. Het is van groot belang dat de test correct wordt uitgevoerd en dat de resultaten ter controle aan een laboratorium worden voorgelegd. De FDA voegt eraan toe dat, hoewel deze producten de aanwezigheid van een bedwelmende stof in de urine van de persoon kunnen aantonen, de tests niet aangeven hoeveel van de drug is geconsumeerd of hoe vaak het is genomen.
Zijn drugstests nauwkeurig?
Drugstests zijn niet 100 procent nauwkeurig. De nauwkeurigheid hangt af van een aantal factoren, zoals het type test, de stof waarop wordt getest, de aanwezigheid van wettelijk voorgeschreven medicijnen in het lichaam, en de lengte van de tijd die is verstreken sinds het laatste gebruik. Positieve resultaten kunnen tot 10 procent van de tijd vals zijn, terwijl negatieve resultaten tot 15 procent van de tijd vals kunnen zijn. Veelgebruikte medicijnen en zelfs bepaalde voedingsmiddelen kunnen vals-positieve resultaten opleveren, zoals verkoudheids- en allergiemedicijnen, dieetpillen, bepaalde antidepressiva en maanzaad.
De tests zijn het nauwkeurigst binnen een specifiek tijdsbestek dat bekend staat als het “detectievenster”. Het detectievenster varieert van chemische stof tot stof. Sommige drugs, zoals alcohol, worden binnen enkele uren uit het lichaam verwijderd, terwijl restsporen van andere stoffen, zoals marihuana en cocaïne, nog 10 dagen tot enkele weken kunnen worden opgespoord. Als de test voor of na het detectie-interval wordt uitgevoerd, kunnen de resultaten onnauwkeurig zijn.
Kunnen drugstests worden vervalst?
Het is mogelijk om met de resultaten van een drugstest te knoeien; de technieken en methoden voor drugsscreening zijn echter steeds verfijnder geworden om vervalsing te voorkomen. Net zo snel als deze manipulatiemethoden opduiken, ontwikkelen toxicologen nieuwe manieren om tekenen van bedrog op te sporen. Enkele van de populairste manieren om een drugstest te verslaan staan hieronder opgesomd:
- Gebruik van geleende of synthetische urine: Een van de meest gebruikte methoden om een drugstest te vervalsen is het “lenen” van schone urine van een nuchtere vriend of kennis. De urine wordt dan vervangen door de urine van de proefpersoon tijdens het verloop van de test. Onlangs is synthetische urine beschikbaar gekomen als middel om drugstests te vervalsen. Synthetische of gevriesdroogde urineproducten zijn verkrijgbaar via online leveranciers die gespecialiseerd zijn in het helpen van hun klanten om een drugstest te doorstaan.
- Vervalsing van de urine: Het toevoegen van een huishoudchemicalie zoals bleekwater, zout of azijn kan de resultaten van een urinetest veranderen. Deze chemicaliën kunnen in een zak of tas naar de testlocatie worden gesmokkeld en aan het specimen worden toegevoegd voordat het wordt ingediend. Er zijn ook producten online te koop die aan de urine kunnen worden toegevoegd om achtergebleven sporen van drugs te neutraliseren.
- Het verwateren van de urine: Het drinken van grote hoeveelheden water en andere vloeistoffen voor een urinetest kan achtergebleven chemicaliën in de urine verdunnen. Maar te snel veel water drinken kan gevaarlijk zijn, en laboratoria hebben geleerd te testen op te sterk verdunde urine.
- Het innemen van ontgiftende supplementen of vitamines: Bepaalde vitaminen en supplementen zijn gebruikt om drugs uit het lichaam te spoelen. Deze methode is uiterst riskant en kan gevaarlijke bijwerkingen hebben, en het is niet erg effectief in het veranderen van de resultaten van een drugstest.
Door het gebruik van deze en andere manipulatie methoden, drug screening is strenger geworden, en proefpersonen worden vaak gefouilleerd vóór de test of geobserveerd terwijl ze een specimen produceren. Als een urinetest in besloten kring wordt gedaan, kan de temperatuur van de urine worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat het monster vers is. Laboratoria hebben ook manieren ontwikkeld om monsters te controleren op chemische manipulatie en verdunning.
Hulp krijgen bij middelenmisbruik
Tieners staan tegenwoordig meer dan ooit onder druk om te voldoen aan hoge normen voor hun schoolprestaties, buitenschoolse activiteiten, sociale relaties en andere gebieden. Op een bepaald moment in hun adolescentieperiode zal veel tieners worden gevraagd een drugs- of alcoholtest af te leggen. Deze tests kunnen gedragingen aan het licht brengen die de dromen en plannen van een tiener in de weg kunnen staan. Een vooruitstrevend afkickprogramma voor tieners kan een problematische adolescent helpen zijn of haar leven te veranderen en weer hoop voor de toekomst te krijgen.
Bij Next Generation Village worden de behandelingsplannen voor drugsmisbruik afgestemd op de behoeften van individuele patiënten. Met een motiverende benadering van herstel en een ondersteunende, gezondheidsbevorderende omgeving is deze behandelingsfaciliteit in Florida de perfecte omgeving voor jongeren met een drugsmisbruikprobleem om hun leven weer op de rails te krijgen. Om meer te weten te komen over innovatieve drugs- en alcoholbehandelingsprogramma’s voor tieners van 13-17 jaar, belt u vandaag nog met de toelatingscoördinatoren van Next Generation Village.
Medische disclaimer: Next Generation Village streeft ernaar de kwaliteit van leven te verbeteren voor mensen die worstelen met een stoornis in het gebruik van middelen of geestelijke gezondheid met op feiten gebaseerde inhoud over de aard van gedragsgerelateerde gezondheidsaandoeningen, behandelingsopties en hun gerelateerde resultaten. Wij publiceren materiaal dat is onderzocht, geciteerd, geredigeerd en beoordeeld door bevoegde medische professionals. De informatie die wij verstrekken is niet bedoeld als vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Het dient niet te worden gebruikt in plaats van het advies van uw arts of andere gekwalificeerde zorgverlener.