Don Stewart :: Are There Still Apostles Today?

Are There Still Apostles Today?

The Various Gifts of the Holy Spirit – Question 8

Een van de belangrijkste vragen rond de gave van een apostel is het voortbestaan ervan. Zijn er vandaag de dag nog apostelen werkzaam in de kerk? Zijn er nog mensen die dit ambt bekleden of deze gave hebben?

Er zijn twee basisopvattingen. Volgens de ene visie hadden de apostelen een beperkte bediening gedurende de eerste jaren van de kerk. Daarom zijn er vandaag geen apostelen meer.

Een andere visie gelooft dat dit een voortdurende gave moest zijn tot de Heer wederkomt. Daarom hebben mensen vandaag de dag wel de gave van een apostel, hoewel er niet het ambt van apostel is in dezelfde zin als in Jezus’ tijd. We kunnen de volgende opmerkingen maken.

Mening 1: De gave van apostel was beperkt tot de Twaalf en een paar anderen

Er is het perspectief dat de gave van apostel niet langer functioneert in de kerk van Jezus Christus. Er wordt beweerd dat de gave beperkt was tot de twaalf apostelen en bepaalde andere mensen die in hun tijd leefden. Zodra die generatie van gelovigen stierf, werd de gave ingetrokken. De volgende argumenten worden aangevoerd om deze opvatting te staven.

De gave was fundamenteel voor de kerk

De kerk was gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten. Paulus schreef het volgende aan de Efeziërs over de aard van de kerk.

Daarom bent u niet langer vreemdelingen en buitenstaanders, maar burgers samen met Gods volk en leden van Gods gezin. U bent gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten. Christus Jezus zelf is de hoeksteen (Efeziërs 2:19-20 Gods Woord).

Deze apostelen vormden het fundament van het werk van de Heer.

Paulus schreef later aan de Efeziërs hoe Gods waarheid aan deze selecte groep mensen was geopenbaard.

In vroegere geslachten is dit geheimenis niet aan de mensheid bekend geworden, zoals het nu door de Geest aan zijn heilige apostelen en profeten is geopenbaard: (Efeziërs 3:5 NRSV)

Het fundament is lang geleden gelegd. Hun doel is niet langer nodig.

De vereisten kunnen door niemand vandaag vervuld worden

Er waren een aantal specifieke vereisten voor een apostel die onmogelijk zijn voor iemand vandaag. Deze omvatten het volgende.

Een apostel was een ooggetuige van Jezus’ opstanding

Niet alleen moesten de oorspronkelijke twaalf apostelen ooggetuigen zijn van Jezus’ opstanding, allen die de gave van apostel hadden, moesten de opgestane Christus hebben gezien. Paulus, die niet één van de Twaalf was, schreef.

Ben ik niet vrij? Ben ik geen apostel? Heb ik Jezus, onze Heer, niet gezien? Bent u niet mijn werkmanschap in de Heer? (1 Korinthiërs 9:1 ESV)

Alleen de eerste generatie christenen zou aan deze eis voldoen. Het is duidelijk dat niemand vandaag de dag in aanmerking zou kunnen komen voor de gave van apostel als een apostel ooggetuige zou moeten zijn van de opstanding van Jezus. Paulus schreef ook.

Hij werd gezien door Petrus en daarna door de twaalf apostelen. Daarna werd hij in één keer gezien door meer dan vijfhonderd van zijn volgelingen, van wie de meesten nog in leven zijn, hoewel sommigen inmiddels zijn overleden. Daarna werd hij gezien door Jakobus en later door alle apostelen (1 Korintiërs 15:5-7 NLT).

Hier maakt Paulus onderscheid tussen de Twaalf en de rest van de apostelen. Allen waren ooggetuigen van Jezus’ opstanding.

De gave van apostel ging gepaard met wonderbaarlijke tekenen

De apostelen gaven ook wonderbaarlijke tekenen en wonderen om hun unieke positie te bevestigen. Paulus schreef het volgende aan de Korinthiërs over de tekenen van een apostel.

Toen ik bij u was, was ik geduldig en deed alle krachtige wonderen en tekenen en wonderen van een ware apostel (2 Korinthiërs 12:12 CEV).

Tekenen en wonderen begeleidden Paulus’ bediening. Zij toonden aan dat hij de juiste geloofsbrieven had om deel uit te maken van deze unieke groep.

Hij schreef ook over de kracht die zijn prediking vergezelde.

En mijn boodschap en mijn prediking waren zeer duidelijk. Ik gebruikte geen wijze en overredende toespraken, maar de Heilige Geest was krachtig onder u. Ik deed dit opdat u zou vertrouwen op de kracht van God in plaats van op menselijke wijsheid (1 Korintiërs 2:4, 5 NLT).

Paulus kreeg het vermogen om wonderlijke tekenen te doen. Dit waren de tekenen van een apostel.

Zij hadden unieke autoriteit om speciale openbaring te ontvangen

Er is nog iets unieks aan de apostelen. Zij hadden een unieke autoriteit om speciale openbaring van de Heer te ontvangen. Hun roeping en opdracht door Jezus Christus omvatte het vermogen om goddelijke waarheid te ontvangen en te communiceren.

In de nacht van Zijn verraad, beloofde Jezus hen het volgende aan deze selecte groep.

Wanneer de Geest der waarheid komt, zal Hij u in al de waarheid leiden; want Hij zal niet uit zichzelf spreken, maar spreken wat Hij hoort, en Hij zal u de toekomende dingen verkondigen (Johannes 16:13 NRSV)

Let op de belofte van Jezus dat de Heilige Geest deze mannen in “al de waarheid” zou leiden met betrekking tot wat Jezus zei en deed. Alleen zij die vanaf het begin bij Jezus waren, konden aanspraak maken op deze bijzondere belofte. Inderdaad, niemand anders zou in een positie zijn geweest om te weten wat zij wisten of om gezien te hebben wat zij zagen. De Heilige Geest zou deze dingen weer in hun herinnering brengen.

Paulus was de laatste der apostelen

Wij vinden nog een reden om aan te nemen dat de apostelen ergens in de eerste eeuw ophielden te bestaan. De apostel Paulus geeft aan dat er na hem geen apostelen meer waren. Inderdaad, hij was de laatste van hen aan wie de Heer verscheen. Hij schreef het volgende aan de gelovigen in Korinthe.

Als laatste van allen, als aan een abnormaal geborene, is Hij ook aan mij verschenen. Want ik ben de minste der apostelen, onwaardig om apostel genoemd te worden, omdat ik de gemeente Gods vervolgd heb (1 Korintiërs 15:8, 9 HCSB).

Paulus was de laatste persoon aan wie Jezus Christus persoonlijk verscheen en die Hij een opdracht gaf. Er is slechts één andere verschijning van de opgestane Christus opgetekend na de verschijning aan Paulus – aan de apostel Johannes op het eiland Patmos.

De Heilige Geest en het Woord van God leiden ons vandaag

Vandaag de dag hebben we geen mensen, zoals apostelen, nodig om ons te leiden. Wij vinden dat zelfs zij faalden. Dit wordt geïllustreerd met het falen van Petrus te Antiochië. Paulus schreef.

Maar toen Cephas te Antiochië kwam, heb ik hem in zijn aangezicht tegengestaan, omdat hij zichzelf veroordeeld had (Galaten 2:11 NRSV).

Zoals Petrus zelf verklaarde, wat wij heden ten dage nodig hebben is het zekere profetische Woord – dat ons nooit in de steek zal laten. We lezen.

Dus we hebben de profetische boodschap meer volledig bevestigd. U zult er goed aan doen hierop te letten als op een lamp die schijnt in een donkere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw harten (2 Petrus 1:19 NRSV).

Gelovigen moeten lezen en gehoorzamen wat God reeds heeft geopenbaard – zij hoeven niet te luisteren naar feilbare menselijke wezens om hun richting te krijgen.

Er zijn dus duidelijke contrasten tussen de huidige tijd en de tijd van de apostelen. Hoewel het evangelie niet is veranderd, zijn Gods methoden wel veranderd. Bijgevolg is het ambt van apostel niet meer onder ons.

Andere zienswijze: Apostel moest een voortdurende gave zijn

Een andere opvatting gelooft dat de gave van apostel een voortdurende gave in de kerk moest zijn. Zij die deze opvatting aanhangen stellen dat het woord apostel zowel een beperkte als een brede betekenis heeft. Omdat de term apostel in een bredere betekenis wordt gebruikt dan de twaalf, gaat de gave van apostel door in de kerk tot op de dag van vandaag. De volgende punten worden gewoonlijk naar voren gebracht door hen die deze opvatting aanhangen.

De Twaalf werden gekozen tijdens Jezus’ aardse bediening

Men moet niet vergeten dat de twaalf werden gekozen toen Jezus op aarde was. Geestelijke gaven werden pas gegeven op de dag van Pinksteren. Daarom moeten we een onderscheid maken tussen de twaalf apostelen, persoonlijk gekozen door Jezus, en de gave van apostel, die werd gegeven door de verrezen en opgevaren Christus.

Bijgevolg zijn er, in de strikte betekenis van de term, geen apostelen meer buiten de oorspronkelijke twaalf. Maar het Nieuwe Testament gebruikt de term apostel in een bredere betekenis als zendeling en kerkstichter. De gave lijkt dus nog steeds beschikbaar te zijn als je het in deze zin opvat. Wij hoeven deze mensen niet te beschouwen als individuele leiders van de kerk – zij zijn slechts mensen aan wie speciale gaven zijn gegeven om de Heer te dienen in de hoedanigheid van een kerkplanter of zendeling.

Dus, hoewel zij geen apostolische autoriteit hebben zoals Petrus en Johannes, hebben zij wel de gave om kerken te stichten.

Paulus zegt dat God apostelen aan de kerk heeft gegeven

Paulus zegt dat apostelen door God aan de kerk van Jezus Christus zijn gegeven. Hij schreef het volgende aan de gelovigen te Efeze.

Daarom staat er: “Toen Hij opgevaren was, leidde Hij een schare gevangenen, en Hij gaf gaven aan de mensen.” (Als men zegt: “Hij is opgevaren”, wat betekent dat dan anders dan dat Hij ook is neergedaald in de lagere delen van de aarde? Hij die neerdaalde is degene die ook opsteeg ver boven alle hemelen, opdat Hij alle dingen zou vervullen). En Hij heeft de apostelen gegeven, de profeten, de evangelisten, de herders en leraars, om de heiligen toe te rusten voor het werk van de bediening, tot opbouw van het lichaam van Christus (Efeziërs 4:8-12 ESV).

Het enige wat dit vers zegt is dat Jezus sommigen gaf om apostelen te zijn. Het zegt niets over de duur of voortzetting van de gave. De Griekse aoristentijd die gebruikt wordt voor het werkwoord “gaf” in dit vers heeft het idee van een actie die plaatsvindt zonder enige verwijzing naar tijd. Het enige wat dit vers zegt is dat Jezus deze speciale gaven aan individuen gaf. De duur van deze gaven kan uit deze passage niet worden vastgesteld.

Jezus zou persoonlijk aan iemand kunnen verschijnen en hem een opdracht kunnen geven

Er zijn ook mensen die beweren dat Jezus Christus vandaag de dag aan iemand zou kunnen verschijnen en die persoon een opdracht zou kunnen geven zoals Hij dat met de apostel Paulus deed. Er zijn inderdaad mensen die hebben beweerd dat dit met hen is gebeurd. Daarom is het mogelijk dat er vandaag de dag nog mensen met apostolisch gezag bestaan.

Antwoord

Er lijken verschillende redenen te zijn waarom er geen apostelen meer zullen zijn met eenzelfde gezag als de Twaalf. Zij omvatten de volgende.

Paulus was de laatste aan wie Jezus verscheen

Paulus zegt duidelijk dat hij de laatste was aan wie de opgestane Christus verscheen. Hoewel de opgestane Christus wel aan Johannes verscheen op het eiland Patmos, was dit niet om hem opdracht te geven tot het ambt – dat was allang gebeurd.

Paulus’ geval was uniek

Paulus’ geval was uniek ten opzichte van de andere apostelen. Hij was speciaal uitverkoren om de apostel voor de heidenen te zijn. Zijn bediening had geen opvolgers.

Grote Christelijke leiders uit het verleden hebben deze titel niet opgeëist

Het moet worden opgemerkt dat geen van de grote Christelijke leiders uit het verleden deze titel voor zichzelf heeft opgeëist. Zij hebben de unieke bediening van de apostelen erkend.

Zou iemand aanspraak durven maken op zulk gezag?

Met de heilige opdracht en verantwoordelijkheid die het ambt van apostel met zich meebracht, is het moeilijk voor te stellen dat iemand vandaag de dag aanspraak zou maken op zulk een gezaghebbend ambt. Iedereen die toch aanspraak maakt op dit bijzondere ambt moet onmiddellijk met de grootste argwaan worden bekeken.

Het lijkt inderdaad vermetel, zo niet bijna godslasterlijk, voor iemand in onze tegenwoordige tijd om aanspraak te maken op eenzelfde gezag als de apostelen van Jezus Christus. Zij ontvingen een directe openbaring van God, hadden de opgestane Christus gezien, kregen een speciale opdracht van Hem, en waren verantwoordelijk voor het samenstellen van het Nieuwe Testament. Er is niemand vandaag de dag die als gelijkwaardig aan hen moet worden beschouwd.

De bediening van de zendeling is vandaag de dag zeer nodig

Hoewel het ambt van apostel vandaag de dag niet meer bestaat, is deze gave van zendingswerk en kerkplanting nog steeds zeer nodig. Het is een moeilijke, maar noodzakelijke taak om kerken te stichten en hen vervolgens toe te rusten om het goede nieuws van Jezus te verspreiden. Hoewel het misschien niet precies dezelfde gave is die Paulus “apostel” noemde, is de behoefte er niettemin.

Samenvatting – Vraag 8 Zijn er vandaag de dag nog apostelen?

Er is een debat onder bijbelgelovigen over de vraag of er vandaag de dag nog apostelen zijn. Velen geloven dat deze bijzondere gave van het ambt voorbehouden was aan een kleine selecte groep mensen in de eerste eeuw. Er zijn een aantal redenen waarom deze opvatting wordt gehuldigd.

Ten eerste, de gave was fundamenteel voor de kerk – de kerk was gebouwd op de apostelen en de nieuwtestamentische profeten. Zij waren degenen die de Heer had uitgekozen om zijn waarheid aan de wereld te openbaren. Deze mannen waren in een positie om dit te doen omdat zij bij Jezus geweest waren.

Ten tweede, de kwalificaties van een apostel waren duidelijk. Elke apostel moest bij Jezus zijn geweest vanaf het begin van Zijn bediening en ooggetuige zijn geweest van Zijn opstanding.

We vinden ook dat elk van deze mensen een persoonlijke opdracht van Jezus moest hebben gekregen. De apostelen bevonden zich ook in een unieke positie om wonderbaarlijke tekenen te geven om hun boodschap te authenticeren.

Bovendien hadden zij de unieke autoriteit om de Heilige Schrift te schrijven. Met deze voorwaarden die nodig zijn voor iemand om apostel te zijn, is het onmogelijk voor iemand vandaag om de gave te hebben.

Tenslotte leek de apostel Paulus duidelijk te maken dat hij de laatste persoon was aan wie Jezus persoonlijk verscheen en opdracht gaf om apostel te zijn. De gevolgtrekking is dat het apostolisch gezag met hem eindigde.

Deze argumenten hebben niet iedereen overtuigd. Zij die beweren dat er vandaag nog apostelen zijn, argumenteren gewoonlijk op één van twee manieren. Er wordt onderscheid gemaakt tussen het ambt van apostel, dat niet meer onder ons is, en de geestelijke gave van een apostel, die nog steeds gegeven wordt. Sommigen proberen de gave van een apostel te definiëren als een zendeling of een kerkplanter. Hoewel deze mannen en vrouwen niet dezelfde autoriteit hebben als de apostelen in Jezus’ tijd, zijn zij op unieke wijze begaafd, net als de eerste apostelen, om kerken te stichten en nieuwe gelovigen te onderwijzen.

Er zijn een paar mensen die werkelijk beweren dat het ambt van apostel nog steeds onder ons is. Zij zeggen dat het ambt van apostel pas werd ingesteld nadat Jezus was opgevaren naar de hemel. Het feit dat Hij verscheen aan degenen die Hij opdracht gaf, betekent slechts dat een persoonlijke verschijning van Christus noodzakelijk is om dat ambt te bekleden. Er zijn mensen die beweren dat de verrezen Christus aan hen is verschenen en hun die bevoegdheid heeft gegeven.

Dit soort beweringen zijn op z’n zachtst gezegd vermetel. Iedereen die een persoonlijke verschijning van Jezus Christus en apostolisch gezag claimt, grenst aan godslastering. Het is niet dat wij betwijfelen dat Jezus vandaag de dag aan iemand zou kunnen verschijnen als Hij dat zou willen, het is dat degenen die deze verschijningen claimen geen enkel bewijs geven dat wij naar hen moeten kijken als gezagsdragers in de kerk.

Of hedendaagse kerkplanters en zendelingen nu de geestelijke gave van “apostel” hebben, we kunnen gerust zeggen dat hun bediening absoluut cruciaal is. Dit is waar zelfs als het niet exact dezelfde Nieuw Testamentische gave, of ambt, is als apostel.