De wereld draait op energie. Zonder energie brandt er geen licht, draaien er geen motoren en worden ovens niet warm. Deze afzetmarkten worden voor een groot deel gevoed door hulpbronnen, zoals steenkool, aardolie en andere fossiele brandstoffen. Maar deze hulpbronnen zijn eindig, om niet te zeggen duur, zowel in termen van kosten als van milieunormen.
Hernieuwbare hulpbronnen banen de weg voor een schonere, efficiëntere samenleving. Of het nu gaat om zonne-energie, windenergie, geothermische energie of waterkracht, er is een onophoudelijke aanvoer van deze alternatieve energiebronnen, die allemaal koolstofneutraal zijn. Landen over de hele wereld investeren in groene energie, en de cijfers wijzen in die richting. In feite, in de VS alleen al, bijna 14 procent van de elektriciteitsproductie in 2015 afkomstig uit hernieuwbare energiebronnen, volgens de Energy Information Administration, een stijging van iets meer dan 11,5 procent vier jaar eerder.
Zelfs in China-een land met een smerige geschiedenis van het gebruik van niet-hernieuwbare energiebronnen-groene energie is een eerste focus. Rapporten geven aan dat China van plan is om meer dan $360 miljard te investeren in hernieuwbare energie tegen 2020, volgens Reuters.
Hoewel het niet te ontkennen valt dat groene energie veel gezond verstand oplevert voor landen om hun steun aan te geven, maakt het ook “centen” uit voor individuen en bedrijfseigenaren om in te investeren? Het volgende zal deze vraag onderzoeken, met details die aantonen dat hernieuwbare energie geen voorbijgaande rage is, maar misschien toch geen winstgevende investeringsbeslissing.
Fossiele brandstofproductie omlaag
Voor het grootste deel van de moderne Amerikaanse geschiedenis is elektriciteit grotendeels afgeleid van niet-hernieuwbare energie. Verbeterde technologie en wetenschappelijke vooruitgang hebben echter geleid tot een verminderd gebruik en ontwikkeling van fossiele brandstoffen. In 2016, bijvoorbeeld, daalde de totale productie van fossiele brandstoffen met 7 procent ten opzichte van het voorgaande jaar, grotendeels gevoed door een aanzienlijke daling van de ontwikkeling van kolen, een daling van 18 procent op jaarbasis, op basis van berekeningen van de EIA.
Ondertussen is de ontwikkelde hernieuwbare energie gestegen, in 2016 met 7 procent gestegen ten opzichte van de voorgaande periode van 12 maanden. Het grootste deel van de groene groei kwam van wind, goed voor 50 procent van de uptick, gevolgd door zonne-energie met 25 procent.
Vanuit een ruw getallenperspectief is het verbruik van hernieuwbare energie aan een opmars bezig, goed voor een groter percentage van het totaal met elk opeenvolgend jaar sinds 2013, afzonderlijke EIA-gegevens onthullen. Bijvoorbeeld, het gebruik van zonne-energie in de VS onder huishoudens en bedrijven in 2016 bedroeg een voorlopige schatting van 0,62 quadriljoen BTU’s, een stijging ten opzichte van een geschatte 0,52 quadriljoen BTU’s in 2015 en 0,42 quadriljoen BTU’s in 2014.
Afwijken van fossiele brandstoffen komt als bemoedigend nieuws voor de meeste Amerikanen, van wie een meerderheid gelooft dat de “energie” van het land moet gaan naar het bevorderen van hernieuwbare energiebronnen. In een recente Gallup-peiling was bijna 55 procent van de ondervraagden tegen het boren naar olie op federaal land, terwijl in 2012 nog 66 procent voorstander was van dit soort exploratie.
Wat is de reden voor de verschuiving? Milieu-implicaties zijn de belangrijkste onder hen. In een aparte enquête, ook uitgevoerd door Gallup, gaf bijna 60 procent van de deelnemers aan dat bescherming van het milieu belangrijker was dan traditionele energieontwikkeling. In feite, bijna 75 procent van de respondenten zei dat de beste manier om energievoorraden te stutten was door de overheid te richten op de productie van alternatieve energiebronnen.
Natuurlijk, het is niet alleen de VS dat is sprong aan boord van de hernieuwbare energie bandwagon. Een groot deel van de wereld heeft ook. Volgens de Europese Unie, in 2014, ruwweg 25 procent van de totale energieproductie van de EU-landen was de hernieuwbare variant. Duitsland ging aan kop met 18,4 procent van het totaal, gevolgd door Italië met 12 procent en Frankrijk met net geen 11 procent.
86 procent van het energieverbruik in Finland is afkomstig van hernieuwbare energiebronnen
Ook het verbruik van hernieuwbare energie is in Europa gestegen, afgaande op de cijfers van de EU. Twee jaar geleden was bijna een kwart van de energie die Portugal in het binnenland gebruikte, afkomstig uit schone bronnen. Maar dat is niets vergeleken met het totaal in IJsland, waarvan meer dan 86 procent afkomstig was van hernieuwbare vormen.
Zoals eerder vermeld, is China’s entree in de hernieuwbare energie arena misschien wel de meest accurate weergave van hoe groen worden niet alleen de golf van de toekomst is, maar ook het spul van het heden. China bijvoorbeeld – het dichtstbevolkte land ter wereld met meer dan 1,1 miljard inwoners – werd in 2016 ’s werelds grootste producent van zonne-energie, meldde Reuters. De regering wil deze onderscheiding verder uitbouwen door meer dan 1 biljoen dollar te investeren in de bouw van meer zonne-energiecentrales, aldus de Nationale Ontwikkelings- en Hervormingscommissie. Het internationale persbureau merkte op dat dit bedrag genoeg is om ongeveer 1.000 zonne-energiecentrales te bouwen.
Geschakeerde geschiedenis van ‘groene’ beloningen
Met de stijgende bevolkingsaantallen is het overduidelijk dat regeringen steeds meer investeren in groene energie, zodat samenlevingen kunnen gedijen zonder het milieu nadelig te beïnvloeden. Dit zou suggereren dat individuen en ondernemers zouden kunnen overwegen om hun financiële steun ook achter de beweging te gooien. Maar als de geschiedenis een gids is, resulteert groen gaan niet noodzakelijkerwijs in het verdienen van meer groen – althans niet meteen, noch in significante hoeveelheden.
Zoals onderzocht door onderzoekers van het Massachusetts Institute of Technology, hebben tal van bedrijven strategieën voor hernieuwbare energie geïmplementeerd, maar nog niet veel gezien in de vorm van financiële opbrengsten. Kortom, het is geen verliesgevende onderneming, maar het is er ook niet een die resulteert in een meevaller, zo blijkt uit een peiling van Environmental Leader, een toonaangevende vakpublicatie. Uit de enquête bleek dat van de 400 bedrijven met investeringen in hernieuwbare energie, ruwweg 20 procent een rendement van 15 procent op de investering zag. MIT-onderzoekers merken op dat het ideaal een jaarlijks rendement tussen 20 procent en 25 procent is.
ROI minimaal voor durfkapitalisten
Durfkapitalisten hebben ondertussen niet veel geluk gehad met hun investeringen in schone energie. Volgens Benjamin Gaddy, directeur technologie en ontwikkeling bij de in Chicago gevestigde startup Clean Energy Trust, hebben durfkapitalisten al in 2006 hun zinnen gezet op hernieuwbare energie. Tien jaar later is er weinig dat erop wijst dat hun investeringen vruchten hebben afgeworpen.
“Uiteindelijk, toen we naar de gegevens keken, toen we naar bedrijven keken die durfkapitaalinvesteringen kregen, waren ze iets riskanter, maar het echte verschil was het rendement,” vertelde Gaddy aan de Wall Street Journal. “Die buitenmaatse multiples waren er gewoon niet.”
Veel van het probleem kwam voort uit de ROI-omslag die durfkapitalisten niet snel genoeg hebben gemaakt, voegde Varun Sivaram, fellow bij de Council on Foreign Relations, eraan toe. In het ideale geval houden risicokapitaalverstrekkers hun kapitaal niet langer dan vijf jaar vast.
Samenvattend kan hernieuwbare energie voor regeringen de moeite waard zijn om achter te staan. Maar is het een slimme zakelijke beslissing? Men wil er misschien niet de (wind)boerderij op verwedden. Een Online Master of Science in Finance-graad van Northeastern University’s D’Amore-McKim School of Business kan studenten op weg zetten naar een beter begrip van deze trends.
Aanbevolen lectuur:
– Hoe de toekomst van financiën eruit kan zien
– Academic Program News and Updates