Digital History

Printable Version

The Containment Policy Previous Next
Digital History ID 3403

In een artikel in het tijdschrift Foreign Affairs van juli 1947, getiteld X, werd voorgesteld dat het Westen een beleid van “indamming” ten opzichte van de Sovjet-Unie zou gaan voeren. De auteur van het artikel, George Kennan, die in 1943 de Amerikaanse ambassade in Moskou had opgericht, riep de Verenigde Staten op stappen te ondernemen om de uitbreiding van de Sovjet-Unie te voorkomen. Hij was ervan overtuigd dat als de Sovjet-Unie er niet in zou slagen uit te breiden, haar sociale systeem uiteindelijk zou instorten.

De Containment Policy zou twee benaderingen volgen. De ene aanpak was militair, de andere economisch. In 1947 stelde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken George C. Marshall een programma voor om Amerikaanse economische hulp naar Europa te sluizen. Geconfronteerd met een snelle groei van de omvang van de communistische partijen, vooral in Frankrijk en Italië, stelden de VS een programma voor van directe economische hulp.

Het Marshall Plan

In juni 1947 stelde George C. Marshall voor om financiële hulp te geven aan Europese landen. Hij riep de Europeanen op om gezamenlijk overeen te komen wat voor soort hulp ze nodig hadden. Zelfs de Sovjet-Unie werd uitgenodigd deel te nemen aan de planning.

De Sovjet-delegatie verliet abrupt de topconferentie in Parijs om het Marshall-aanbod te bespreken. Toen twee Sovjet-satellieten -Tsjechoslowakije en Polen- aangaven dat zij aan het Marshallplan wilden deelnemen, zei de Sovjet-Unie nee. De weigering van de Sovjet-Unie om deel te nemen maakte het gemakkelijker om het plan door het Congres te laten goedkeuren. Toen de Tsjecho-Slowaakse regering door een communistische coup ten val werd gebracht, was de goedkeuring van het Congres verzekerd.

Het Marshallplan trok meer dan 10 procent van de federale begroting en bijna 3 procent van het bruto nationaal produkt van de Verenigde Staten uit voor de wederopbouw van West-Europa. In de volgende 40 maanden gaf het Congres toestemming voor 12,5 miljard dollar aan hulp om de economische gezondheid van West-Europa te herstellen en de verspreiding van het communisme een halt toe te roepen. Marshall’s plan kostte de Verenigde Staten eigenlijk heel weinig, omdat het grotendeels werd betaald door Europese aankopen van Amerikaanse steenkool, landbouwgewassen en machines.

Het lot van Duitsland

In maart en april 1947 kwamen de Verenigde Staten, Britse, Franse en Sovjet-functionarissen in Moskou bijeen om de toekomst van Duitsland te bespreken. De deelnemers konden het niet eens worden over het beëindigen van de bezetting van Duitsland of de hereniging van het land. De mislukking van de conferentie leidde ertoe dat de Westerse geallieerden in juni 1948 hun Duitse bezettingszones verenigden en West-Duitsland oprichtten.

Blindse Blokkade

Woedend over de Westerse plannen om een onafhankelijk West-Duitsland te creëren, legden Sovjettroepen een blokkade op die het trein-, snelweg- en waterverkeer tussen West-Duitsland en West-Berlijn afsloot. Een dag later begon een luchtbrug met het overvliegen van voedsel en voorraden voor de twee miljoen inwoners van West-Berlijn. Tegen september vervoerde de luchtbrug 4.500 ton voorraden per dag. In de volgende 11 maanden brachten 277.000 vluchten 2,5 miljoen ton aan voorraden totdat de Sovjet-Unie de blokkade ophief.

NAVO

In april 1949, een maand voordat de Sovjet-Unie de blokkade van Berlijn ophief, vormden de Verenigde Staten, Canada, IJsland en negen Europese naties de NAVO (de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie). De lidstaten beloofden elkaar te helpen tegen een gewapende aanval en samen te werken op het gebied van militaire training en strategische planning.

De VS stationeerden troepen in West-Europa en verzekerden hun bondgenoten dat zij hun nucleaire afschrikking zouden gebruiken om de West-Europeanen te beschermen tegen een Sovjetaanval.

De toelating van West-Duitsland tot de NAVO in 1955 bracht de Sovjet-Unie en haar Oost-Europese satellieten ertoe een concurrerende militaire alliantie te vormen, het Warschaupact.

Vorige Volgende

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.