Na een geïnformeerd publiek dat op de hoogte is van de risicofactoren voor mondkanker, is de tandheelkundige gemeenschap de eerste verdedigingslinie in de vroege opsporing van de ziekte. Met inbegrip van zowel generalisten als specialisten, zijn er meer dan 100.000 tandartsen in de VS, die elk tussen de 8 en 15 patiënten per dag zien. Als je de patiënten meetelt die naar een praktijk komen en iemand anders zien dan de tandarts, zoals de mondhygiënist, ligt het aantal patiëntenbezoeken aanzienlijk hoger. Volgens de American Dental Association gaat 60% van de Amerikaanse bevolking elk jaar naar de tandarts. Alleen al het uitvoeren van “opportunistische” kankerscreenings bij de bestaande patiëntenpopulatie die dagelijks een tandartspraktijk bezoekt, zou tienduizenden mogelijkheden opleveren om mondkanker in een vroeg stadium te ontdekken. Een van onze doelen is het initiëren van een inspanning binnen de tandheelkundige gemeenschap om alle patiënten die hun praktijk bezoeken agressief te screenen. Tegelijkertijd starten we een bewustwordingscampagne. Deze campagne is bedoeld om het publiek bewust te maken van mondkanker en het publiek te doordringen van de noodzaak van een jaarlijkse screening op deze ziekte. Om de inspanningen van de professionals te ondersteunen, lanceren we in januari 2018 de campagne “Controleer je mond”, die mensen aanmoedigt om tussen de tandartsbezoeken thuis door maandelijks hun mond zelf te onderzoeken op nieuwe, abnormaal lijkende en hardnekkige zaken. Dit zal dan leiden tot zelfverwijzing naar een tandarts of een arts voor evaluatie van het verdachte gebied en een definitieve diagnose van wat het is. Er is een speciale website www.checkyourmouth.org opgezet met een eenvoudige instructievideo over zelfonderzoek om iedereen gemakkelijk op weg te helpen. Het idee van zelfonderzoek is niet nieuw, en bij andere vormen van kanker die zich hiervoor lenen, zoals melanoom en borstkanker, heeft het idee van thuisonderzoek grote voordelen gehad. Mondkanker zou op dezelfde manier beïnvloed moeten worden als het idee eenmaal door een voldoende groot deel van de bevolking is overgenomen. Men hoeft alleen maar te kijken naar het effect van de jaarlijkse PAP uitstrijkjes, mammogrammen en prostaatonderzoeken om te zien hoe effectief een bewust en betrokken publiek kan bijdragen aan vroegtijdige opsporing wanneer dit samengaat met een gemotiveerde medische gemeenschap. De tandheelkundige gemeenschap moet dezelfde leidende rol op zich nemen als men mondkanker van zijn onverdiende hoge plaats als moordenaar wil afhalen.
Gepubliceerde studies (Horowitz et. al. in twee studies met een tussenpoos van tien jaar) tonen aan dat op dit moment minder dan 15-25% van degenen die regelmatig een tandarts bezoeken, melden dat zij een screening op mondkanker hebben gehad. Meestal wordt dit gedaan door de mondhygiënist in de praktijk en niet door de arts. RDH’s zijn gekwalificeerd om deze screenings uit te voeren en verdachte gebieden onder de aandacht van de arts te brengen voor verder onderzoek en mogelijk aanvullende diagnostische procedures zoals een biopsie. Dit lage percentage gescreende patiënten is betreurenswaardig, als je bedenkt dat historisch gezien de grootste vooruitgang in de bestrijding van de meeste vormen van kanker te danken is aan een groter bewustzijn en agressieve campagnes gericht op vroegtijdige opsporing. Het is nu heel gewoon om jaarlijks een PAP-uitstrijkje te laten maken voor baarmoederhalskanker, een mammogram te laten maken om borstkanker op te sporen, of PSA en digitaal rectaal onderzoek te laten doen voor prostaatkanker. Deze screeninginspanningen zijn mogelijk geworden door het toegenomen publieke bewustzijn van de waarde van het opsporen van kanker in de vroegste stadia van ontwikkeling, in combinatie met effectieve technologieën voor het uitvoeren van de onderzoeken. Mondkanker is niet anders. In feite is het potentieel gemakkelijker om het publiek te laten instemmen met screenings op mondkanker, omdat er, in tegenstelling tot veel andere kankerscreeningprocedures, geen invasieve techniek nodig is om te zoeken, er geen ongemak of pijn mee gemoeid is, en het zeer goedkoop is om je mond te laten onderzoeken op de vroege tekenen van ziekte. Voorlichting aan het publiek over de risicofactoren die tot mondkanker leiden en bewustmaking van het publiek zijn primaire verantwoordelijkheden van de tandheelkundige gemeenschap.
Het is belangrijk dat zowel particulieren als leden van de tandheelkundige gemeenschap zich realiseren dat een bezoek aan de tandarts niet langer gaat om een vulling, een kroon of een uitstelbare reiniging, maar eigenlijk een zaak van leven en dood is. Tandheelkundige onderzoeken, mits goed uitgevoerd en inclusief een screening op mondkanker, kunnen levens redden. Als u een tandarts bent, moedigen wij u aan om lid te worden van de stichting en met ons samen te werken om het aantal jaarlijkse screenings te verhogen. Kijk op het tandheelkundige gedeelte van onze website waar de kwestie vanuit het oogpunt van praktijkmanagement wordt besproken en waar u middelen kunt vinden om u te helpen bij het opnemen van een uitgebreid kankerscreeningprogramma in uw praktijk.
Ontdekking en diagnose
Historisch gezien is het moeilijk om vast te stellen welke abnormale weefsels in de mond reden tot bezorgdheid geven. Het is een feit dat bij de gemiddelde mens in de mond aandoeningen voorkomen die lijken op veranderingen in het voorstadium van kanker en zeer vroege vormen van kanker van de weke delen. In een studie werd vastgesteld dat de gemiddelde tandarts 3-5 patiënten per dag ziet met afwijkingen aan de weke delen, waarvan de meeste goedaardig van aard zijn. Zelfs de eenvoudigste dingen, zoals apthous ulcera, herpes simplex, herpes labialis, het wondje dat je overhoudt als je per ongeluk op de binnenkant van je wang bijt, of pijnlijke plekken van een slecht passende prothese of gebitsprothese, vertonen bij het eerste onderzoek allemaal overeenkomsten met gevaarlijke laesies. Sommige van deze aandoeningen veroorzaken fysiek ongemak, andere zijn pijnloos. De vraag is welke actie verdienen, en welke moeten worden bekeken en afgewacht?
Er is een tendens om deze gebieden gedurende een langere periode te bekijken om te bepalen of ze gevaarlijk zijn of niet. Helaas leidt deze filosofie tot een situatie waarin een gevaarlijke laesie kan blijven bloeien en uitgroeien tot een later stadium, moeilijk te genezen kanker. Elke pijnlijke plek, verkleuring, verharding, opstaand weefsel, irritatie, heesheid, die niet binnen twee weken vanzelf verdwijnt, met of zonder behandeling, moet als verdacht worden beschouwd en verdient nader onderzoek of doorverwijzing. Naast een routine bezoek aan de tandartspraktijk voor regelmatige onderzoeken, is het de verantwoordelijkheid van de patiënt om zich bewust te zijn van veranderingen in zijn mondomgeving. Als deze veranderingen optreden, moeten ze onder de aandacht van een gekwalificeerde tandarts worden gebracht voor onderzoek. De tandarts of mondhygiënist moet beschikken over de kennis die nodig is om een goede diagnose te kunnen stellen en moet bekwaam zijn in de juiste screeningprocedures om mondkanker op te sporen.
Hoe weet u of u een goede screening op mondkanker hebt gehad
Er zijn twee verschillende zaken, ontdekking en diagnose. Ontdekking is het resultaat van een grondig visueel en manueel onderzoek. Een protocol voor een uitgebreide screening op mondkanker staat elders op dit deel van de website. Het omvat een systematisch visueel onderzoek van alle zachte weefsels van de mond, met inbegrip van het met de hand uitsteken van de tong om de tongbasis te onderzoeken, een bimanuele palpatie van de mondbodem, en een digitaal onderzoek van de tongranden en de lymfeklieren rond de mondholte en in de hals. Nieuwe diagnostische hulpmiddelen, waaronder lampen, kleurstoffen en andere technieken, beginnen op de markt te komen. Hoewel dit het ontdekkingsproces mogelijk effectiever maakt, is het nog steeds mogelijk om een uitgebreid onderzoek te doen door middel van een goed visueel en tactiel proces zonder aanvullende hulpmiddelen.
Klik hier voor aanvullende informatie over screening
Als verdachte weefsels zijn gedetecteerd, is de enige manier waarop een definitieve diagnose van mondkanker kan worden gesteld, door middel van een biopsie. Hoewel sommige speekseldiagnosetests en biologische markertests beschikbaar zijn gekomen op de tandheelkundige markt, hebben geen grote pathologische organisaties deze onderschreven, en zijn ze te koop gekomen via een protocol voor laboratoriumnormen dat FDA toezicht en goedkeuring om op de markt te komen ontloopt. Zolang de werkzaamheid van deze tests niet door een belangrijke pathologische organisatie of de FDA wordt onderschreven, zal de stichting deze tests niet steunen en beschouwen wij ze niet als een adequaat alternatief voor conventionele histopathologische laboratoriumonderzoeken. Gezien het grote aantal weefselafwijkingen dat een tandarts dagelijks ziet, is het niet logisch, noch praktisch, dat van elk van deze afwijkingen een biopsie wordt verricht. De eerste vraag die kan helpen bij het bepalen welke afwijking nader moet worden onderzocht, is hoe lang de verdachte aandoening al aanwezig is. Elke aandoening die al 14 dagen of langer bestaat zonder te zijn opgelost, moet als verdacht worden beschouwd en verdient verdere diagnostische procedures of doorverwijzing. Het is zeker algemeen bekend dat twee van de meest voorkomende laesies die mondkanker kunnen imiteren, ulceraties van herpes simplex en ulceraties van aften zijn, die elk op zichzelf in ongeveer 10-14 dagen oplossen. Misschien moet die zin onderstreept worden, omdat een van de meest voorkomende primaire diagnoses bij doorverwezen patiënten naar een grote universitaire kanker pathologie afdeling is “een atypische herpetische/afthous laesie” Deze blijken maar al te vaak plaveiselcel carcinomen te zijn, die onder observatie zijn geweest….
Een gedetailleerde beschrijving van penseelcytologie, en de orale penseelbiopsie.
Merk op dat dit penseelcytologie verzamelsysteem niet is ontworpen om het soort informatie te verschaffen, specifiek cellulaire architectuur, dat zou worden verkregen door middel van een punch of incisie biopsie. Maar het zal een antwoord geven op de vraag of er kwaadaardigheid bestaat of niet, door middel van een snelle, minimaal invasieve, en goedkope procedure. Indien dit systeem positieve resultaten oplevert, moet de penseelbiopsie worden gevolgd door een conventionele biopsieprocedure ter bevestiging. Het argument voor de penseelbiopsie is dat het wachten en toekijken van een verdachte laesie, terwijl deze zich ontwikkelt van een zeer behandelbare en geneesbare, vroeg-stadium gelokaliseerde kanker, tot een levensbedreigende laat-stadium maligniteit, overbodig wordt. Positieve identificatie van mondkanker in de vroegste stadia, resulteren in de beste prognose voor overleving op lange termijn.
Bewustwording creëren, ontdekking door screening, diagnose, of doorverwijzing voor diagnose, en indien nodig doorverwijzing naar de geneeskunde voor behandeling. Als het gaat om mondkanker en het redden van levens, zijn dit de primaire verantwoordelijkheden van de tandheelkundige gemeenschap. Dit is de kanker van de tandheelkunde. De belangrijkste stap in het terugdringen van het sterftecijfer als gevolg van mondkanker is vroegtijdige ontdekking. Geen enkele groep heeft een betere kans om invloed uit te oefenen dan de leden van de tandheelkundige gemeenschap.
Start vandaag nog een dialoog met uw patiënten. Zelfs als praten over kanker met hen moeilijk is, zijn er mechanismen om dit te omzeilen.