Welkom in de wereld van de lijstjes waar iedereen een klacht heeft en iedereen een mening heeft. Als het gaat om de beste tekenfilmfiguren van de jaren negentig, kun je er zeker van zijn dat er generatiegewijs gekibbel zal ontstaan over wie de beste is. Sommige op de lijst zijn originele creaties, terwijl andere een lange geschiedenis op televisie hebben, één ervan gaat terug tot de jaren 1940. Er zijn een aantal kenmerken van de shows die deze lijst hebben gehaald. Sommige zijn gericht op het onderwijzen van de kijkers (van alle leeftijden) en creatief beheren om op te voeden en te vermaken op hetzelfde moment. Wanneer je met je kinderen kunt gaan zitten en werkelijk iets kunt leren, zorgt dat voor een geweldige familieband.
Er zijn andere shows die de sociale normen van de dag uitdagen, iets wat steeds gebruikelijker wordt, maar in de jaren ’90 aan kracht begon te winnen. Ondanks wat de kinderen van de jaren ’60 zeggen, is de wereld veranderd en de boodschappen die van de televisie komen, vooral tekenfilms voor volwassenen, zijn veel invloedrijker dan het houden van een protest op een universiteitscampus waarbij het TV-journaal de verslaggeving doet. Maar de individuele personages maken van de show een top kanshebber om op de lijst te komen. Er zijn meer dan een paar shows waarvan meerdere personages in de lijst zijn opgenomen, omdat het in veel gevallen oneerlijk zou zijn ze uit te sluiten, alleen maar om zoveel mogelijk shows in de lijst op te nemen. Voor de doeleinden van de lijst, kunnen vele grote karakters een show bevolken.
Het vereiste beroep op de gevoeligheid van de lezer – de shows op deze lijst zijn in geen bepaalde volgorde.
1. Homer Simpson
OK, laten we het hier over D’oh hebben. Als Homer Simpson er niet was geweest, zou de tekenfilmwereld een mindere plaats zijn. De slagzin D’oh is een belangrijk onderdeel van de Amerikaanse tv-cultuur. Hij gebruikt de zin wanneer hij zich op een domme manier verwondt, iets stoms heeft gedaan, of als een waarschuwing (of een waarschuwing) wanneer er iets ergs om de hoek staat te gebeuren. D’oh is een handelsmerk van 20th Century Fox (wat de vraag doet rijzen of het nu eigendom is van Disney). Net als de slagzin is Homer Simpson wereldwijd bekend en direct verbonden met de Amerikaanse tv-cultuur (en misschien ook wel de echte cultuur). “The Simpsons” begon uit te zenden in de staart van de jaren ’90, net het maken van de cut voor deze lijst.
2. Bart Simpson
Er is een vraag of “The Simpsons” zou een zo populair tv-programma zijn zonder de aanwezigheid van Bartholomew JoJo Simpson. Hij is het enige mannelijke kind van Homer (sommigen zijn daar dankbaar voor) en heeft een paar eigen slagzinnen, zoals “Eat my shorts!” en “Don’t have a cow man!” En dan is er altijd nog: “Ben je gezakt? Je laten zakken!” uit een van de afleveringen. Veel ouders kijken uit naar de dag dat hun kinderen opgroeien en het huis verlaten, maar het is veilig om te zeggen dat geen enkele serieuze fan van “The Simpsons” dat met Homer wil zien gebeuren.
3. Dexter
Het lijkt erop dat elke generatie van tv-personages ten minste één jongensgenie moet hebben. Het momenteel populaire niet-tekenfilmpersonage is Young Sheldon, maar Dexter was het definitieve jongensgenie van de jaren 1990. Dit was voordat het internet echt populair werd en het idee om met je handen te werken in plaats van met je muis of mond nog populair was. Een van de beste dingen aan het personage was dat niemand, inclusief de schrijvers blijkbaar, echt wist wat zijn nationaliteit was. Zijn personage was inclusief voordat er protesten en geforceerde politieke correctheid waren. Zijn uitvindingen waren fantastisch, en er was altijd zijn grotere zus om hem te ergeren. Zijn kinderlijke nieuwsgierigheid speelde hem natuurlijk vaak parten. Wat wil je nog meer?
4. Buster Bunny
Alles in de serie “Tiny Toons Adventures” schreeuwt om de “Looney Tunes” van de jaren ’60, behalve de grootte van de personages. (Het is tenslotte Tiny Toons.) Bugs Bunny was de populairste van de tekenfilmfiguren uit de jaren 1960, dus is het logisch dat het hoofdpersonage in de volgende generatie een konijn is – deze heet Buster. Maar dit konijn is meer een zwerver, hij heeft een romantische interesse en elke vermelding van zijn ouders is bijna onmogelijk te vinden, wat passend is voor een meer cultureel relevant tekenfilmfiguur van de jaren ’90. Het is niet toevallig dat ouders die Bugs Bunny herinnerden, hun kinderen naar Buster lieten kijken.
5. Doug
Wist je dat “Doug” de eerste originele tekenfilmserie van het Nickelodeon-kanaal was? Het bleek een succesvolle onderneming als het karakter Dough ging door vrijwel elk aspect van sociaal aanpassen aan school, romantische relaties, omgaan met pesten, en gevoel van eigenwaarde. Deze onderwerpen lijken niet erg ver af te staan van de focus van de sociale media vandaag. Het was niet de bedoeling dat Doug een pionier zou worden van de 21e-eeuwse coming-of-age-cultuur, maar zo is het wel gelopen. Misschien waren veel ouders vandaag kinderen die naar “Doug” en vele andere van de Nickelodeon-shows keken, waardoor de kernkwesties van de show naar de sociale media werden verplaatst.
6. Taz
Taz, alias de Tasmaanse Duivel, verscheen uitsluitend in de vroege jaren ’90 in de tekenfilmserie Taz-Mania. Veel van de vroegere Bugs Bunny en Looney Toons fans vonden dat de Taz niet genoeg gezichtstijd kreeg tijdens hun eigen jeugd en zijn misschien verantwoordelijk geweest voor het voortbestaan van het personage. Hij had vooral een grote mond en was altijd hongerig. Als dit klinkt als jou als tiener in de jaren ’90, dan is er geen reden om je te verontschuldigen. Het is een geaccepteerd onderdeel van het opgroeien. Taz had ook nog een paar andere tiener-eigenschappen, zoals het hebben van een eigen taal. Tenzij je de neiging hebt om van konijnen te houden, kun je er redelijk zeker van zijn dat je niet een andere versie van Taz bent.
7. Beavis
OK, dus je vraagt je af waarom Beavis gescheiden is van Butt-head (die wat later zal opduiken). De reden is dat de schrijvers van de show de twee domme personages uiteindelijk uit elkaar hebben laten groeien. Het verhaal gaat dat de serie eindigde omdat de schrijvers geen materiaal meer hadden. Dat klinkt misschien stom, maar het is een veel voorkomend probleem voor schrijvers. Het toevoegen van een nieuw personage is vaak een verhaallijn om een serie te verlengen, maar kan iemand echt dommer zijn dan deze twee jongens? Trouwens, Beavis eindigde op maximale domheid, dus waar moest het anders heen?
8. Arnold
De tekenfilmserie “Hey Arnold” was een natuurlijk verlengstuk van veel van de kindertekenfilms wat kinderen heeft die opgroeien in eenoudergezinnen (Buster Bunny) of als enige kinderen (Bart Simpson). Het verhaal van Arnold is dat zijn ouders om onverklaarbare redenen vermist raken en hij bij zijn grootouders moet gaan wonen. Vreemd genoeg is dit een veel meer voorkomende leefsituatie voor kinderen vandaag de dag, en “Arnold” behandelt het enigszins sympathiek. De tekenfilm speelt zich af in de binnenstad, waardoor het relevant is voor meer dan een paar schoolgaande kinderen, en hij is altijd op zoek naar oplossingen voor de problemen van zijn vrienden. Dat klinkt meer als kinderen van nu, waar ze ook wonen.
9. Butt-head
OK, hier is Butt-head. Naarmate de show vorderde, begon het duidelijk te worden dat de band tussen Beavis en Butt-head, hoewel gebaseerd op gelijke kansen domheid, vereist een persoonlijkheid te domineren de andere. Dat is normaal-natuurlijk, en Butt-head was degene die gekozen was om een enigszins dominante persoonlijkheid te ontwikkelen. Maar daardoor werd hij net een tikkeltje slimmer dan Beavis, wat resulteerde in fysieke conflicten tussen de twee. Ook moet worden vermeld dat Butt-head niet de pyromaan was, die Beavis en vaak ook de show, in de problemen bracht met critici en familiegroepen. Toch, het idee van het kijken naar hoe dom twee tieners kunnen maximaliseren domheid is helaas onderhoudend.
10. Sonic the Hedgehog
Het was onvermijdelijk dat een videogame zou eindigen met het maken van tekenfilmseries voor kinderen, en Sonic the Hedgehog was een van de eersten. Vandaag de dag lijkt het idee te zijn omgedraaid, waarbij filmpersonages worden omgebouwd tot videospelfiguren met professionele acteurs die de voice-overs doen. Wat zijn de tijden veranderd. De waarheid is dat de serie zwaar onder vuur kwam te liggen omdat hij er niet in slaagde het onderste uit de kan te halen. Maar hij verdient een plaats in deze lijst omdat hij onbewust probeerde om van een interactieve videogame een passieve en kijkbare ervaring te maken. Wie in de jaren 90 kind was, weet hoe groot het verschil tussen videospelletjes toen en nu is.
https://www.youtube.com/watch?v=2Fp62EpIWZk
11. SpongeBob SquarePants
Wist je dat Stephen Hillenberg, de bedenker van de serie SpongeBob SquarePants, zeebioloog was? Het is logisch dat zijn creatie iets zou zijn dat op de oceaanbodem gevonden wordt. Er zij op gewezen dat echte sponzen op de oceaanbodem er niet uitzien als keukensponzen, maar dat maakte SpongeBob voor kinderen gemakkelijker te begrijpen. Het meest interessante aan SpongeBob is dat hij de tegenpool is van de meer populaire Bart Simpson, omdat hij intelligent en optimistisch is. Soms is in de wereld van entertainment timing allesbepalend, en misschien waren kinderen (en ouders) op zoek naar wat evenwicht. Wat de reden ook was, binnen twee maanden was de serie de op één na best gewaardeerde show van Nickelodeon geworden, na “Rugrats.”
12. Lisa Simpson
We keren terug naar “The Simpsons” om nog een memorabel personage aan de lijst toe te voegen. De makers van “The Simpsons” waren slim genoeg om een familielid in te voegen dat eigenlijk intelligent is en een moreel kompas heeft. Enter Lisa Simpson, jongere zus van Bart die ook gepassioneerd is over veel dingen. Maar Lisa’s persoonlijkheid onderscheidt haar niet alleen van haar familie, maar ook van de rest van de bewoners van Springfield. Soms is het moeilijk om sympathie te voelen voor de D’oh acties van Homer en Bart, maar met Lisa in beeld zijn er momenten waarop dat wel mogelijk is. Misschien heeft haar aanwezigheid in de serie ervoor gezorgd dat een heleboel slimme kinderen naar de show keken.
13. Skeeter
Niet te verwarren met Skeeter uit de tekenfilmserie “South Park”, is dit personage uit “Doug” de beste vriend van Doug. Skeeter liet Doug kennismaken met enkele van de fijnere ervaringen van het leven, waaronder eten in een restaurant en leerde hem hoe te dansen. Een van de grote attracties van Skeeter voor veel mensen is dat zijn personage het belang van intelligentietests tartte. Skeeter had een perfecte IQ score, maar was slechts een gemiddelde student op school. Maar een andere reden om hem in deze lijst op te nemen is de subtiele connecties die hij maakte met de jaren 1960, zoals Skeeter’s rockgroep The Beets een satirische verwijzing was naar The Beatles.
14. Plucky Duck
Een andere keuze uit de “Tiny Toon Adventures” serie, Plucky Duck biedt een meer directe verbinding met het Looney Tunes personage van Daffy Duck. Daffy is zijn idool, en fans van Looney Toons moeten weten dat Bugs Bunny een minder personage zou zijn zonder Daffy in zijn leven. De schrijvers van Plucky Duck wisten dat ze een groot deel van de persoonlijkheid van Daffy Duck moesten behouden – hebzuchtig, egoïstisch, egomaniacal – om het te laten werken met het karakter Buster Bunny. Ongeacht uit welke generatie je komt, de konijn-eend combinatie is een winnende voor cartoonisten.
15. Krusty the Clown
Herschel Shmoikel Pinchas Yerucham Krustofsky is de echte naam van Krusty the Clown, en opnieuw keren we terug naar “The Simpsons” voor nog een van de top 20 tekenfilmfiguren van de jaren 90. Aangezien “The Simpsons” in zijn meer dan 18-jarige geschiedenis veel culturele grenzen heeft getest, waarom dan niet een personage toevoegen wiens vader een rabbi is en de wensen van zijn vader afwijst die ertegen zijn dat hij een clown wordt? Krusty heeft een sterke invloed op Bart, die zegt: “Ik heb mijn hele leven gebaseerd op Krusty’s lessen.” Hoe verontrustend dit ook is, gezien het feit dat Krusty verslaafd is aan een aantal ondeugden – gokken, sigaretten, alcohol, pornografie, en verschillende soorten voorgeschreven drugs – heeft Bart tenminste een rolmodel om te volgen.
16. Angelica Pickles
Er moet toch minstens één personage uit “Rugrats” op de lijst staan, en de keuze is gevallen op Angelica Pickles. Ze weet echt niet hoe ze zich moet kleden (of gekleed moet worden) en net als Arnold uit de “Hey Arnold” serie, zijn haar ouders er bijna nooit. Dus wordt ze opgepast door haar oom en tante. Hierdoor maken de schrijvers haar de antagonist (in tegenstelling tot Arnold) in de “Rugrats” serie, ze is vervelend, manipulatief, en pest andere baby’s die ouder zijn dan haar. Gedurende de hele serie was ze enig kind, wat de schrijvers blijkbaar voor ogen hadden, want ze was de enige Rugrat die enig kind bleef aan het eind van de serie. Haar personage zal waarschijnlijk alleen al om dat feit memorabel blijven.
https://www.youtube.com/watch?v=TKfYjJq2vXU
17. Kyle Broflovski
“The Simpsons” had een joods karakter, dus het is niet meer dan logisch dat “South Park” dat ook heeft. Zowel Krusty de Clown als Kyle Broflovski zijn belangrijke karakters in hun respectieve shows. Maar in tegenstelling tot Krusty, kreeg Kyle meer kritiek van de Joodse gemeenschap, waarschijnlijk omdat Kyle een vreemde interesse heeft in toilet humor en normale lichaamsfuncties. Dit kan de reden zijn waarom Kyle ook een van de meer vieze personages is in “South Park”. Toch zijn er delen van de Joodse gemeenschap die de aanwezigheid van Kyle in de show toejuichen omdat het portretteert hoe het is voor een Joods kind omringd te zijn door voornamelijk niet-joodse mensen en de vele moeilijkheden waarmee zij worden geconfronteerd bij het opgroeien.
18. Tom Cat
Hoewel er een aantal spin-offs zijn van de Tom en Jerry karakters die ver terug in de jaren ’40 zijn ontwikkeld, blijft Tom Cat een van de favoriete tekenfilmfiguren aller tijden. In de jaren ’90. verschijnt hij in “The Tom and Jerry Kids” serie waar kat op muis jaagt, maar in deze serie is hij meer een kitten dan een kat. Veel van de tekenfilms zijn aangepaste versies van de oorspronkelijke “Tom and Jerry” serie uit de jaren 1960, maar met een aanzienlijk afgezwakt geweldsniveau. Net als in de vroege versie van Tom en Jerry spreekt geen van beiden een woord, wat op zich verbazingwekkend is dat mensen nog steeds naar deze serie kijken. Misschien is het omdat er nog steeds iets te zeggen valt voor verbeelding.
19. Blue
Blue, het hoofdpersonage uit “Blues Clues,” is een van de weinige personages op deze lijst waarmee kinderen zich gemakkelijk kunnen identificeren, vooral als ze zelf een hond hebben. Blue is een vrouwtjeshond en kan met Steve en Joe communiceren door, natuurlijk, te blaffen. Maar de hele serie draait om de drie pootafdrukken die Blue in elke show achterlaat, die aanwijzingen zijn voor het antwoord op een vraag die aan het begin van de show wordt gesteld. Maar achter de aanwijzingen zat een geplande aanpak om kleuters iets te leren en hen voor te bereiden op hun educatieve reis. Blue was niet alleen een amusementsfiguur, ze was ook een educatief personage.
20. Opa Lou Pickles
Het lijkt niet meer dan toepasselijk dat het laatste personage op de lijst een mix is van een vriendelijke en zorgzame oude grootvader die zijn momenten heeft om chagrijnig en knorrig te zijn. Opa Lou Pickles komt voor in de “Rugrats”-tekenfilms en is rechtstreeks familie van Angelina Pickles (dus go figure). Maar net als de vriendelijke oude man verwent hij alle Rugrats kinderen, en gezien zijn leeftijd gedraagt hij zich natuurlijk net als de meeste Rugrats. Het is leuk om te zien dat de schrijvers een manier hebben gevonden om grootouders erbij te betrekken, die vaak de verantwoordelijkheid voor hun kleinkinderen op zich nemen in de wereld van vandaag wanneer hun natuurlijke ouders het laten afweten.
Trouw aan de normen die aan het begin van dit artikel zijn vermeld, is er een brede vertegenwoordiging van de soorten shows – puur vermaak, educatief, de combinatie van educatie en vermaak, sociaal uitdagend – die memorabele personages hebben die we in onze toekomstige jaren zullen meenemen. Maar het is misschien nog belangrijker om even stil te staan en te onderzoeken welk effect de shows en personages op je leven hebben gehad. Veel van die op de lijst gaan over problemen die kinderen de hele tijd bespreken op sociale media.