De Top 10 van dingen die me boos maken

Ik heb de laatste tijd veel gewerkt rond woede; een emotie die ik vroeger onderdrukte en verinnerlijkte, tot mijn grote schade. Het is niet gezond om je woede op te zuigen. Nu ik ben begonnen om de interne snelkookpan los te laten, zijn de dingen een beetje explosief geworden en lijkt alles me kwaad te maken.

Dus voor uw amusement, hier zijn mijn Top 10 dingen die me boos maken:

#10: Genegeerd worden

Ik sta bij de kassa op de plaatselijke boerenmarkt afgelopen weekend, en de man achter de toonbank is te druk in gesprek met zijn maat naast hem om aan de beurt te komen om mij te bedienen. Ik ben eigenlijk niet gehaast tot het punt waar ik begin te worden genegeerd. Dan wordt tijd ineens belangrijk.

“Hallo!!! Zou je me echt willen bedienen, in plaats van alleen maar met je maat te praten? Ik heb vandaag een hoop te doen!”

Ooit zal ik het zelfvertrouwen hebben om het te zeggen, in plaats van het te denken.

#9: Ongevraagd advies

Sinds wanneer is iedereen op de planeet een levenscoach geworden? Het lijkt wel of elke tweede dag iemand ongevraagd advies geeft waar ik niet om gevraagd heb, niet nodig heb en waarvan ik denk dat het niet eens erg geschikt is voor de problemen waar ik mee zit. Toch blijft de stroom onzin mijn kant op stromen.

Wel, ik ben eigenlijk een levenscoach. Als ik een cliënt coach, is advies geven het laatste wat ik doe. Eerst valideer ik hun gevoelens en zorg ik ervoor dat we beiden het probleem volledig begrijpen; bewust en onbewust. Dan pakken we onbewuste blokkades aan. Dan vraag ik hen wat zij denken te moeten doen om hun eigen probleem op te lossen. Ik geef alleen advies als ik weet heb van een middel waarvan zij zich echt niet bewust zijn, en als ik goed in mijn vel zit doe ik dat pas nadat ik hen eerst de mogelijkheden heb laten onderzoeken. Dan geef ik ze die opdracht als huiswerk. Gezien het feit dat ze me betalen om hen te coachen, is het nauwelijks ongevraagd!

Ongevraagd advies is een heel ander verhaal. Steek dat maar in je reet, waar het thuishoort.

#8: Abandonment Conditioning

Ivan Pavlov ontdekte dat je dieren kunt conditioneren met beloningen en straffen, tot groot genoegen van huisdiereigenaren overal ter wereld. Aangezien mensen dieren zijn, hebben veel mensen uitgewerkt dat je reacties van mensen ook kunt conditioneren; en sommige controlerende, manipulatieve gezagsdragers gebruiken fysieke, sociale of emotionele verlating als hun gekozen vorm van straf.

Katholieken noemen het “excommunicatie”, Scientologen noemen het “loskoppeling”, controlerende ouders noemen het “discipline”; ik noem het verdomd irritant. Het is vooral vervelend als het gebeurt in reactie op mijn legitieme gevoelens, omdat andere mensen niet de moeite kunnen nemen om met die van hen om te gaan.

#7: Doen alsof je niet boos bent

Een van mijn counselors beschreef omgevingen waar iedereen zijn gevoelens gewoontegetrouw ontkent als gekmakend. Het is de beste en meest beknopte beschrijving die ik ben tegengekomen voor de impact van collectieve emotionele onderdrukking en ontkenning. Het maakt me gek als een boos persoon reageert met razende ontkenning wanneer ik empathie bied voor het feit dat ze duidelijk boos zijn.

Het gesprek neigt als volgt te gaan:

Zij: “&@^$*&*@#&$^!”Klinkt alsof je boos bent.”

Ze: “IK BEN NIET BOOG!!!”

De reden dat je hart tekeer gaat, je keel schraapt en je tegen me schreeuwt is omdat je boos bent. Er is niets mis met boos zijn, maar het zou ons leven een stuk makkelijker maken als je je boosheid zou leren herkennen, accepteren en erkennen… in plaats van het te ontkennen en op mij te dumpen. Stop met doen alsof je een robot bent en begin je te gedragen als een echt mens.

#6: The Forgiveness Speech

Een andere variant van mensen die doen alsof ze niet boos zijn is wanneer ze beginnen met wat ik noem The Forgiveness Speech als ik begin te praten over mijn ervaring van boosheid. Het is degene die gaat:

“Je moet leren vergeven”

of

“Boos zijn is als het drinken van vergif en verwachten dat de andere persoon sterft”

… of een andere verlichte wijsheid. Deze mensen maken me echt kwaad. Het is niet dat wat ze zeggen verkeerd is, het is het feit dat ze het steevast zeggen om het feit te vermijden dat ze diep vanbinnen vol niet erkende woede zitten die ze niet onder ogen willen zien.

#5: Er wordt mij verteld dat ik ongelijk heb, terwijl dat niet zo is

Een ander ding dat ik echt haat is dat mij verteld wordt dat ik ongelijk heb, terwijl dat niet zo is. Vooral als dat gebeurt door een dom persoon die agressief is. Of agressief dom. Slechte, slechte combinatie. En dan heb ik het nog niet eens over religieuze onzin of mensen die mij hun beperkende overtuigingen proberen op te dringen.

Ik kan me vinden in een citaat van Bertrand Russell:

“De fundamentele oorzaak van het probleem is dat in de moderne wereld de domme zelfverzekerd is, terwijl de intelligente vol twijfel zit.”

Stomme mensen die me vertellen dat ik degene ben die het mis heeft, maken me echt kwaad.

#4: Mijn ervaring ontkennen

Mensen die me vertellen dat ik het mis heb over mijn eigen ervaring, raken me echt. Wie is de expert over mijn eigen ervaring? Ik, natuurlijk, want ik stond er middenin. Ik kan het mis hebben met mijn interpretatie van wat er gebeurd is, mijn gevoelens erover kunnen irrationeel lijken (duh, het zijn tenslotte gevoelens) en mijn herinnering eraan kan gebrekkig zijn; maar het is nog steeds mijn ervaring. Ga niet mijn realiteit verwerpen en je eigen realiteit vervangen, alleen maar omdat je niet met de waarheid wilt omgaan.

#3: Je niet gehoord voelen

Ik snap dat het standpunt van andere mensen belangrijk voor hen is, en soms kunnen mijn gevoelens, meningen of overtuigingen als een bedreiging lijken. Dat is geen excuus om niet naar mij te luisteren als ik emoties heb die ik graag erkend zou willen zien. Het probleem is niet zozeer dat andere mensen niet luisteren, want ik weet zeker dat hun trommelvliezen goed trillen, hun gehoorbeentjes de juiste versterking geven en hun gehoorzenuw en auditieve cortex prima werken.

Het is dat ik geen empathische feedback krijg om me gehoord te voelen.

Als mijn gevoelens, overtuigingen of meningen echt te beangstigend zijn om te erkennen, ga dan in therapie om ermee om te leren gaan, in plaats van me af te sluiten.

#2: Overgepraat worden

Als jij praat, luister ik. Als ik praat, luister jij. Dit is hoe een respectvol gesprek werkt. Het is geen raketwetenschap. Ik word vooral boos als andere mensen over me heen praten, alleen omdat ze het niet leuk vinden wat ik zeg. Dit gebeurt meestal wanneer andere mensen boos worden om wat ik zeg, alsof boos zijn een vrijbrief is om niet meer respectvol te handelen. Dat is niet zo.

Wanneer we van streek zijn, is het belangrijkste moment om goede grenzen te stellen op basis van wederzijds respect. En dat betekent: Praat niet over me heen!

#1: Kritiek wanneer ik empathie nodig heb

Verreweg het ding dat me absoluut het meest kwaad maakt, is wanneer ik ergens overstuur over ben en ik veroordelende kritiek ontvang in plaats van de meelevende empathie die mijn hersenen echt nodig hebben.

Kritiek krijgen op hoe ik me voel staat absoluut bovenaan mijn lijst van vervelendste dingen op de planeet.

De laatste tijd valt me de harde kilte op van zogenaamd goedbedoelende mensen die zogenaamde “harde liefde” op me afvuren als ik verdrietig ben, in plaats van werkelijke empathische liefde. Het is altijd een vermijdingstactiek omdat wat ik voel hen ongemakkelijk maakt over hun onopgeloste emotionele bagage, maar dat helpt me niet als ik overstuur ben. Het geeft me gewoon echt de shits.

Draag je woede op je voorhoofd met mijn Make Anger Great Again pet, nu verkrijgbaar in mijn online winkel.