Juliette, een 27-jarige uit Londen, vond haar “lange schaamlippen” er nooit mooi uitzien. Als ze een yogabroek droeg, schaamde ze zich voor de “extra huid” die volgens haar door de lycra zichtbaar was. Ze kwam voor elke les vroeg aan, ging achter in de zaal staan en raakte al snel geobsedeerd door het staren naar de gladde kruisjes van haar mede-yogi’s.
Gefixeerd op haar vermeende probleem, besloot Juliette er iets aan te doen – en in juli vorig jaar koos ze voor een labiaplastie, een ingreep waarbij de huid waar ze zich zo ongemakkelijk over voelde, volledig werd verwijderd.
Door een deel van haar schaamlippen te laten amputeren, sloot Juliette zich aan bij een groeiend aantal vrouwen dat cosmetische chirurgie aan hun geslachtsdelen heeft laten uitvoeren; hetzij labiaplastie, een ingreep om de grootte of de vorm van de binnenste schaamlippen te veranderen, hetzij vaginoplastie (ook wel “vaginale verjonging” genoemd, niet te verwarren met de verzamelnaam voor cosmetische ingrepen aan de geslachtsdelen, “verjonging van de vrouw”), een ingreep om de vagina te verstevigen en strakker te maken – een vaginale “facelift”, zo u wilt.
Volgens de American Society of Plastic Surgeons werden er in 2016 wereldwijd in totaal 12.666 labiaplasties uitgevoerd. Dat is een aanzienlijke stijging van 39 procent ten opzichte van het voorgaande jaar, waardoor het de snelst groeiende cosmetische procedure ter wereld is.
Onverrassend genoeg zijn deze vrouwelijke verjongingen niet zonder controverse: Terwijl sommige vrouwen de ingrepen prijzen als levensveranderend, beschouwen anderen ze als een symptoom van een diep oppervlakkige, misogynistische populaire cultuur.
WATCH:
Van haar kant nam de 32-jarige Bonnie een sprong in het diepe en investeerde in een “vaginale verjongingsoperatie” nadat ze de procedure had gezien in Botched, een tv-show over cosmetische chirurgie die verkeerd afliep. “Ik was altijd al zelfbewust over mijn schaamlippen,” zegt ze. “Ik vond het er niet mooi uitzien of hoe het aanvoelde in mijn kleren, en in intieme situaties hield ik me bedekt. Ik kan nu naar de sportschool gaan of een badpak dragen zonder me zorgen te maken over een camel toe, en ik kan nu elk ondergoed dragen dat ik wil. Labiaplastie heeft mijn leven veranderd. Ik had nooit gedacht dat ik me seksueel zelfverzekerd zou voelen, en nu doe ik dat.”
Niet alle vrouwen die een dergelijke ingreep ondergaan, zijn geboren met een vagina die ze willen veranderen. Velen kiezen voor de ingreep nadat ze moeder zijn geworden. Na de bevalling kunnen de vaginale spieren en weefsels van het bekken soms uitrekken en zich scheiden, wat resulteert in een verslapping die kan leiden tot een verlies van gevoel tijdens het vrijen – een veel voorkomende reden voor vaginale verjonging. Anderen melden dat ze zich zelfbewust voelen over het uiterlijk van hun vagina na een natuurlijke bevalling.
Moeder van twee, Kaye, ging voor “laser vaginale verjonging” – en dat is precies hoe het klinkt: Een laserbehandeling die droogheid bestrijdt en de vagina verstevigt. “Ik merkte de dag erna al een verschil. Ik voelde me weer fantastisch en sexy,” zegt ze. “Ik haat het dat het resultaat van dit soort behandelingen een ‘designer vagina’ wordt genoemd. Het is geen designer, het is reconstructie. Als de penis van een man na een bevalling uit elkaar zou vallen, zou dat ook geen ‘designer penis’ worden genoemd; die zou meteen worden gerepareerd. Maar bij vrouwen wordt ons verteld dat we gewoon verder moeten gaan.”
De eerste labiaplastiek dateert uit 1983. Bij de “wigtechniek” – zoals die toen werd genoemd – werden de binnenste schaamlippen, de kleine schaamlippen, bijgeknipt. Een aanzienlijke klomp weefsel werd geamputeerd om de natuurlijke vrije rand van de vaginale kap te behouden, waardoor een meer verborgen en symmetrische esthetiek ontstond.
Sinds deze baanbrekende procedures heeft de praktijk van de genitale cosmetische chirurgie een exponentiële vooruitgang geboekt, zowel in doeltreffendheid als in precisie.
Toen Dr. Heather Furnas MD bijna 20 jaar geleden haar eerste labiaplastie uitvoerde, was dat om het seksleven van haar cliënt te verbeteren.
“Een ziekenhuismedewerker vertelde me dat zijn vriendin er een wilde omdat ze zich zo ellendig voelde door de pijn en het ongemak dat haar schaamlippen haar gaven,” zegt Heather. “Ik maakte duidelijk dat het mijn eerste schaamlipcorrectie zou worden. Ik deed onderzoek naar de procedure voordat ik de operatie uitvoerde, en ze was dolblij met het resultaat. In die tijd was er heel weinig geschreven over labiaplastiek, en de meeste vrouwen hadden er nog nooit van gehoord.”
Tegenwoordig is Dr. Furnas een specialist op het gebied van vaginale verjonging, en werkt ze samen met haar man – Dr. Francisco Canales MD – vanuit een praktijk in Californië. Ik vraag het duo wat ze klinisch willen bereiken tijdens een van hun procedures. Het antwoord: een platte schaamstreek; kleine, dunne, roze binnenlippen; volle buitenlippen; symmetrie; geen plooien in de clitoriskap; en een strakke opening van het vaginakanaal.
Daar heb je het: de archetypische “perfecte” vagina, blijkbaar.
Of natuurlijk, het is dit soort classificatie-en, tegelijkertijd, een cultuur die het idee van een “perfecte vagina”-dat trekt kritiek op vrouwelijke genitale cosmetische chirurgie. Terwijl sommigen de ingrepen als revolutionair afschilderen, zien anderen ze als allesbehalve. Er is veel kunst gemaakt over het feit dat er niet zoiets bestaat als een “ideale” of zelfs “gemiddelde” vagina, en veel vrouwensites en tijdschriften hebben artikelen gepubliceerd waarin lezers worden opgeroepen om “van hun vagina te gaan houden”.
Alice Felice Cara, de oprichtster van het vrouwentijdschrift Running in Heels, is fel gekant tegen vaginale verjongingen.
“In onze gefilterde, gefacetteerde wereld strekt de zoektocht naar perfectie zich uit tot zelfs de meest intieme delen van de vrouwelijke anatomie, en het kan geen toeval zijn dat de enige keer dat we ooit vagina’s tegenkomen, is in pornofilms – meestal gemaakt voor mannen, door mannen,” zegt ze. “Het is 20 jaar geleden dat Eve Ensler’s baanbrekende werk, The Vagina Monologues, werd gepubliceerd, maar we lijken nauwelijks vooruitgang te hebben geboekt. We moeten praten over vagina’s. We moeten een einde maken aan de mythe van de perfecte vagina.”
Volgens Dr. Canales zullen veel chirurgen weigeren een vrouw te opereren die een operatie aanvraagt om haar partner te sussen of te behagen: “Als de voorkeuren van een vriendje worden genoemd, is dat een patiënt om te vermijden,” zegt hij. “We voeren deze operaties niet uit om iemand anders te behagen dan de vrouw zelf.”
Beïnvloedende factoren zijn echter vaak veel verraderlijker dan ze direct zijn. Zoals NHS Consultant Gynaecoloog en Laparoscopisch Chirurg, de heer Shaheen Khazali MD, wijst erop, de opkomst van de “designer vagina” (in de puur esthetische zin) is eigenlijk meer zichzelf in stand houden dan wat dan ook – maar echt hoeft niet te zijn.
“De grootste zorg is het gebrek aan begrip voor het feit dat mensen verschillende vormen en maten hebben, net als hun genitaliën,” zegt hij. “De laatste jaren is er om verschillende redenen – vooral bij jongere meisjes – een verkeerde indruk ontstaan van wat normaal is en wat perfect. Meisjes vergelijken een ge-airbrushte idealistische versie van perfectie met hun eigen lichaam. Er is geen goede wetenschappelijke evaluatie van de uiterlijke vrouwelijke geslachtsorganen. Vrouwen en meisjes vergelijken zichzelf negatief met wat ze zien op het web, of met advertenties van klinieken die deze procedures aanprijzen. Hierdoor wordt vaak de indruk gewekt dat de schaamlippen verborgen moeten worden. Dit is allemaal gewoon verkeerd: Langere schaamlippen zijn gewoon normale vaginale variaties – we zijn allemaal anders.”
De ingrepen zijn ook niet zonder risico.
“Ik heb bevallingen gezien die gecompliceerd waren door deze ingrepen,” zegt verloskundige, Lucia. “Het hangt allemaal af van de hoeveelheid littekenweefsel die aanwezig is. Hoe meer littekenweefsel, hoe groter de kans dat het misgaat. Vaginoplastieken kunnen vrouwen achterlaten met veel littekenweefsel, en dit wordt niet altijd volledig aan de patiënten uitgelegd. Bij cosmetische vaginale ingrepen is de kans op een geplande of spoedkeizersnede en andere ingrepen bij de bevalling groter, en kunnen dingen als episiotomieën moeilijk worden.”
Vind je echter een goede chirurg, dan is het vrij onwaarschijnlijk dat je tegen deze problemen aanloopt.
Diezelfde fatsoenlijke chirurgen kunnen ook een vorm van vaginoplastiek uitvoeren waar je waarschijnlijk niet veel kritiek op zult vinden: reconstructie voor de slachtoffers van vrouwelijke genitale verminking (FGM), van wie de schaamlippen pijnlijk zijn geamputeerd, traditioneel zonder verdoving – een religieuze of culturele praktijk die voorkomt in bepaalde gemeenschappen in Afrika, maar ook in Azië en het Midden-Oosten.
“Ik heb een Somalische vrouw gereconstrueerd die het slachtoffer was geweest van vrouwelijke genitale verminking, met name infundibulatie, waarbij haar kleine schaamlippen en clitoris volledig werden verwijderd en de genitaliën werden dichtgenaaid,” zegt Dr. Heather Furnas. “Er bleef slechts een klein gaatje over voor de doorgang van urine en menstruatie. Het hele gebied had een litteken. Ik sneed door het litteken, dat ongeveer een halve centimeter dik was, en daaronder was een normaal slijmvlies en haar vaginale opening. Dit was het enige geval dat ik heb gereconstrueerd.”
Het wegsnijden van “overtollige” huid, het reconstrueren van een vagina na de geboorte van een kind, en het herstellen van vrouwen die het slachtoffer zijn geworden van FGM zijn duidelijk drie heel verschillende dingen, en het is hier dat de verdeeldheid rond cosmetische chirurgie van de vrouwelijke geslachtsorganen delicater wordt.
Of het motief ook, het leven van vrouwen kan diepgaand worden beïnvloed door vrouwelijke verjongingsoperaties. Er is misschien niet zoiets als een “perfecte vagina,” maar er is ook geen algemeen antwoord; de nuances van elke individuele patiënt vereisen een genuanceerde discussie over de kwestie.
Of vrouwelijke verjongingsoperaties in de toekomst meer of minder gebruikelijk worden, één ding is zeker: de wereld kan meer vagina-chat gebruiken. Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE UK. Meld je aan voor onze nieuwsbrief om dagelijks het beste van VICE in je inbox te krijgen.
Volg Milly McMahon op Twitter.