Wat is dat? Daar, aan die boom.
Dat zijn woorden die ik vaak hoor van vrienden en vreemden als ze over de landweggetjes van Spanje slenteren. Het antwoord kan bijna alles zijn. De vruchten kunnen zo verschillend zijn van wat de bezoekers van het land gewend zijn.
Een van de vruchten die de mensen altijd verbijstert, is een van mijn lievelingsvruchten. De Nispero.
De mispel of Nispero is vaak een geel gekleurde vrucht die aan een boom groeit die levendige en geurige witte bloemen heeft. Hoewel de schil kan worden gegeten, zit het beste gedeelte binnenin, het vruchtvlees. De vrucht bevat grote zaden die giftig zijn en niet gegeten mogen worden. Veel mensen maken chutney, gelei en jam van de Nispero.
De Nispero heeft fans over de hele wereld, vaak mensen die regelmatig in Spanje op vakantie zijn.
Mensen als Lorraine Rimmer, een illustratrice, die zegt: “Er is niets heerlijker dan de tuin in te lopen en fruit rechtstreeks van de boom te kunnen eten.
“Dit was het geval tijdens mijn laatste vakantie in Spanje. Dit verrukkelijke, onderschatte juweeltje de Nispero, in het Engels bekend als ‘de Loquat’, is een echt veelzijdige vrucht. Hij wordt als vers fruit gegeten en gaat goed samen met ander fruit in fruitsalades. Ze zijn het zoetst als ze zacht en oranje zijn.
“In Spanje wordt de vrucht vaak gebruikt om jam, gelei en chutney van te maken, of kan worden gepocheerd in lichte siroop. Stevige, enigszins onrijpe vruchten zijn het best geschikt voor het maken van taarten of vlaaien. De vrucht kan ook worden gebruikt voor wijn.”
Tussen schrijft Nevenka de blog http://fincafood.com/about/ vanaf haar boerderij in een warme uithoek van Spanje. Ze is een grote fan van de Nispero.
Nevenka schrijft: “Er zijn twee rassen in mijn tuin, Algerie een vroeg ras dat zeer zoete gele vruchten heeft die vers worden gegeten – deze zijn al allemaal geconsumeerd voordat het latere ras klaar is. De vruchten van de latere variëteit, Tanaka, zijn groter en helder oranje van kleur en meer wrang, dus beter geschikt om te koken.
“Ook zijn alle vruchten in één keer klaar en niet langer dan een dag of twee houdbaar, dus het meeste ervan bewaren is essentieel. Er kan jam van worden gemaakt, maar ik denk dat de delicate smaak van het fruit verloren gaat door de hoeveelheid suiker die nodig is om het te bewaren.
“De meeste van mijn Nisperos krijgen de volgende behandeling om ze te bewaren. Ze worden gekookt, geschild en ontpit en vervolgens in porties met hun sap ingevroren. Ze kunnen dan naar behoefte worden ontdooid om te gebruiken in desserts en sauzen of gewoon zo worden gegeten. Ze zitten vol vitaminen, maar bevatten weinig suiker, dus je kunt er gerust veel van eten. Een van mijn favoriete recepten in de zomer is Nispero Gazpacho.”
Maar, zoals mij vaak wordt gevraagd, hoe behandel je de Nispero? Als je eenmaal hebt besloten ze te plukken, wat dan?
Nevenka zegt: “Als je de vruchten plukt, snij je de steeltjes af in plaats van de vruchten af te breken, want als je de vruchten verwondt, verkleuren ze vrij snel. Was het fruit.
“Breng een grote pan water aan de kook en doe er dan voorzichtig een paar Nispero tegelijk in. Als u veel Nipero hebt, kook ze dan in groepen, zodat ze vrij snel weer aan de kook komen. Breng opnieuw aan de kook en laat vijf minuten sudderen om ze tot in de kern gaar te maken. Als ze erg groot zijn, kook dan voor de zekerheid nog een minuut extra.
“Haal de vruchten uit het water en doe ze in ruim koud water om ze snel af te koelen en te voorkomen dat ze verder koken. Als ze koel genoeg zijn, schil je ze, snijd je ze doormidden en verwijder je de steeltjes, pitten en het binnenste vliesje. Ze zijn dan klaar om te gebruiken of in te vriezen.”