Cephalosporinen zijn gegroepeerd op basis van het type bacterie waartegen ze het meest effectief zijn. Deze groepen worden generaties genoemd. Er zijn vijf generaties cefalosporinen.
Om de verschillen tussen de generaties te begrijpen, is het belangrijk om het verschil tussen Gram-positieve en Gram-negatieve bacteriën te begrijpen.
Een van de belangrijkste verschillen tussen de twee is hun celwandstructuur:
- Gram-positieve bacteriën hebben dikkere membranen die gemakkelijker te doordringen zijn. Denk aan hun celwand als een dikke, los gebreide trui.
- Gram-negatieve bacteriën hebben dunnere membranen die moeilijker doordringbaar zijn, waardoor ze resistenter zijn tegen sommige antibiotica. Denk aan hun muur als een stuk van fijne maliënkolder.
Eerste-generatie cefalosporinen
Eerste-generatie cefalosporinen zijn zeer effectief tegen Gram-positieve bacteriën. Maar ze zijn slechts enigszins effectief tegen Gram-negatieve bacteriën.
Eerste-generatie cefalosporinen kunnen worden gebruikt om te behandelen:
- infecties van de huid en weke delen
- UTIS
- strep throat
- oorinfecties
- pneumonie
Sommige cefalosporinen van de eerste generatie worden gebruikt als profylactische antibiotica voor operaties waarbij de borstkas, de buik of het bekken betrokken zijn.
Voorbeelden van eerste-generatie cefalosporinen zijn onder meer:
- cephalexine (Keflex)
- cefadroxil (Duricef)
- cephradine (Velosef)
samenvatting
Cefalosporinen van de eerste generatie zijn effectiever tegen Gram-positieve bacteriën, hoewel ze ook werken tegen sommige Gram-negatieve bacteriën.
Tweede-generatie cefalosporinen
Tweede-generatie cefalosporinen werken ook tegen sommige soorten Gram-positieve en Gram-negatieve bacteriën. Maar ze zijn minder effectief tegen bepaalde Gram-positieve bacteriën dan cefalosporinen van de eerste generatie zijn.
Ze worden vaak gebruikt om infecties van de luchtwegen te behandelen, zoals bronchitis of longontsteking.
Andere infecties die soms met cefalosporinen van de tweede generatie worden behandeld, omvatten:
- oorinfecties
- sinusinfecties
- UTI’s
- gonorroe
- meningitis
- sepsis
Voorbeelden van cefalosporinen van de tweede generatie zijn onder meer:
- cefaclor (Ceclor)
- cefuroxime (Ceftin)
- cefprozil (Cefzil)
samenvatting
Tweede-generatie cefalosporinen pakken zowel Gram-positieve als Gram-negatieve bacteriën aan. Maar ze zijn iets minder effectief tegen Gram-positieve bacteriën in vergelijking met eerste-generatie cefalosporinen
Derde-generatie cefalosporinen
Derde-generatie cefalosporinen zijn effectiever tegen Gram-negatieve bacteriën in vergelijking met zowel de eerste als de tweede generatie. Ze zijn ook actiever tegen bacteriën die resistent kunnen zijn tegen eerdere generaties cefalosporinen.
De derde generatie heeft ook de neiging minder actief te zijn dan eerdere generaties tegen Gram-positieve bacteriën, waaronder Streptokokken en stafylokokken.
Een derde-generatie cefhalosporine, ceftazidime (Fortaz), wordt vaak gebruikt om pseudomonas-infecties te behandelen, waaronder hot tub folliculitis.
Derde-generatie cefalosporinen kunnen ook worden gebruikt om te behandelen:
- infecties van de huid en weke delen
- pneumonie
- UTI’s
- gonorroe
- menigitis
- ziekte van Lyme
- sepsis
Een paar voorbeelden van derde-generatie cefalosporinen zijn:
- cefixime (Suprax)
- ceftibuten (Cedax)
- cefpodoxime (Vantin)
Samenvatting
Derde-generatie cefalosporinen zijn werkzaam tegen veel Gram-negatieve bacteriën en bacteriën die niet hebben gereageerd op eerste- of tweede-generatie cefalosporinen.
Vierde-generatie cefalosporinen
Cefepime (Maxipime) is de enige vierde-generatie cefalosporine die in de Verenigde Staten verkrijgbaar is. Hoewel effectief tegen een verscheidenheid van Gram-positieve en Gram-negatieve bacteriën, is het meestal gereserveerd voor meer ernstige infecties.
Cefepime kan worden gebruikt om de volgende types van besmettingen te behandelen:
- infecties van de huid en weke delen
- pneumonie
- UTI’s
- abdominale infecties
- meningitis
- sepsis
Cefepime kan intraveneus of met een intramusculaire injectie worden toegediend. Het kan ook worden gegeven aan mensen met een laag aantal witte bloedcellen, wat het risico op het ontwikkelen van een ernstige infectie kan verhogen.
Samenvatting
Vierde-generatie cefalosporines werken tegen zowel Gram-positieve als Gram-negatieve bacteriën. Ze worden over het algemeen gebruikt voor ernstigere infecties of voor mensen met een verzwakt immuunsysteem.
Vijfde-generatie cefalosporinen
U hoort cefalosporinen van de vijfde generatie wellicht aangeduid als cefalosporinen van de geavanceerde generatie. Er is één vijfde-generatie cefalosporine, ceftaroline (Teflaro), verkrijgbaar in de Verenigde Staten.
Deze cefalosporine kan worden gebruikt voor de behandeling van bacteriën, waaronder resistente Staphylococcus aureus (MRSA) en Streptococcus-soorten, die resistent zijn tegen penicilline-antibiotica.
Overigens is de activiteit van ceftaroline vergelijkbaar met die van derde-generatie cefalosporinen, hoewel het niet effectief is tegen Pseudomonas aeruginosa.
Samenvatting
Ceftaroline is de enige vijfde-generatie cefalosporine die beschikbaar is in de Verenigde Staten. Het wordt vaak gebruikt om infecties te behandelen, waaronder MRSA-infecties, die resistent zijn tegen andere antibiotica.