Doelstelling: Deze studie werd ondernomen om de kosten per voor kwaliteit gecorrigeerd levensjaar te bepalen die met longtransplantatie worden bereikt in vergelijking met medische behandeling voor longaandoeningen in het eindstadium in het Verenigd Koninkrijk. Methoden: Patiënten op de wachtlijst voor transplantatie werden gebruikt om de medische behandeling te vertegenwoordigen. Nationale overlevingsgegevens over vier jaar werden met behulp van parametrische technieken geëxtrapoleerd naar 15 jaar. Voor kwaliteit gecorrigeerde levensjaren werden afgeleid door middel van nutsscores verkregen van een dwarsdoorsnede van patiënten. Verbruik van hulpbronnen en kosten werden gebaseerd op lokale en nationale bronnen. De kosten en baten werden verdisconteerd tegen een jaarlijks percentage van 6%. Resultaten: Over een periode van 15 jaar leverde longtransplantatie een gemiddeld voordeel op (ten opzichte van medische behandeling) van 2,1, 3,3 en 3,6 voor kwaliteit gecorrigeerde levensjaren voor respectievelijk enkele long-, dubbele long- en hart-longtransplantatie. Gedurende dezelfde periode werden de gemiddelde kosten van medische behandeling geschat op $73.564, vergeleken met $176.640, $180.528, en $178.387 voor respectievelijk een-, twee-, en hart-longtransplantatie. De kosten per gewonnen voor kwaliteit gecorrigeerd levensjaar bedroegen $48.241 voor enkel-long, $32.803 voor dubbel-long en $29.285 voor hart-long transplantatie. Gevoeligheidsanalyse toonde aan dat de belangrijkste determinanten van kosteneffectiviteit de kwaliteit van leven en de onderhoudskosten na de transplantatie waren. Conclusies: Longtransplantatie resulteert in overlevings- en kwaliteit van leven, maar blijft duur, met een kosteneffectiviteit die beperkt wordt door substantiële mortaliteit en morbiditeit en hoge kosten. De kosteneffectiviteit van longtransplantatie kan worden verbeterd door verlaging van de immunosuppressiekosten en verbetering van de kwaliteit van leven na transplantatie.
J Thorac Cardiovasc Surg 2002;123:411-20