Happy Friday. Hier is een opfrispost voor de Friday’s Five van vandaag over enkele vereisten over 10-minuten rustpauzes die vereist zijn voor niet-vrijgestelde werknemers:
1. Timing van rustpauzes
De 10-minuten rustpauze moet worden gegeven aan werknemers die meer dan drie en een half uur werken. De werkgever moet zijn werknemers voor iedere vier gewerkte uren of een “groot gedeelte” daarvan een pauze van 10 minuten toestaan en toestaan. Een “groot gedeelte” van vier uur is altijd meer dan twee uur. Voor zover mogelijk moeten de rustpauzes in het midden van elke vierurige werkperiode vallen.
2. De rustpauzes moeten worden betaald en de werknemers moeten van alle taken worden ontheven
De rusttijd wordt als gewerkte tijd beschouwd en moet worden betaald.
De werknemers moeten tijdens de rustpauze van alle taken worden ontheven en mogen niet worden verplicht om tijdens de rustpauze een pieper, telefoon of ander apparaat in de gaten te houden. Het Hof in Augustus v. ABM Security Services, Inc., oordeelde dat “men de praktijk om werknemers te dwingen in de aanslag te blijven, gebonden door tijd en beleid aan bepaalde locaties of communicatie-apparaten, niet in overeenstemming kan brengen met de eis om werknemers tijdens rustperiodes van 10 minuten te ontheffen van alle taken op het werk en controle door de werkgever.” Het Hof maakte duidelijk dat de werknemer “vrij moet zijn van arbeid, werk of enige andere werkgerelateerde taken. En werknemers moeten niet alleen worden vrijgesteld van arbeidstaken, maar ook van de controle van de werkgever over hoe zij hun tijd doorbrengen”. Verdere analyse van de zaak Augustus kan hier worden gelezen.
3. Rustpauzes moeten worden “toegestaan en geoorloofd”
Werkgevers moeten rustpauzes “toestaan en toestaan”, en er is geen positieve verplichting voor werkgevers om werknemers te verplichten rustpauzes te nemen. Werkgevers moeten ervoor zorgen dat zij het vermogen van een werknemer om de rustpauze te nemen niet belemmeren, en als de eisen van het werk zodanig zijn dat werknemers de rustpauze niet kunnen nemen, moeten werkgevers een systeem hebben om de werknemer de toepasselijke “loonpremie” van één uur loon tegen het reguliere loon van de werknemer te compenseren voor eventuele overtredingen.
4. Rustpauzes hoeven niet te worden geregistreerd
In tegenstelling tot de 30-minuten-maaltijdpauze hoeft de 10-minuten-rustpauze niet in het tijdregistratiesysteem te worden geregistreerd.
5. Stukloonwerknemers moeten afzonderlijk worden betaald voor rustpauzes
Werkgevers die werknemers op stukloonbasis betalen, moeten ervoor zorgen dat ze voldoen aan Labor Code section 226.2, die in januari 2016 van kracht werd. Onder Labor Code sectie 226.2, moeten werkgevers die werknemers op stukloonbasis betalen, werknemers betalen voor “rust- en herstelperioden en andere niet-productieve tijd gescheiden van elke stuklooncompensatie.” De wet verplicht werkgevers om het normale loon voor elke werkweek te berekenen, en vervolgens de stukloonwerknemers het hoogste van dit normale loon of het toepasselijke minimumloon voor rustpauzes te betalen. De wet verplicht de werkgevers ook om stukloonwerknemers te betalen voor “niet-productieve tijd”, die wordt gedefinieerd als “tijd onder controle van de werkgever, exclusief rust- en recuperatieperioden, die niet rechtstreeks verband houdt met de activiteit die op stukloonbasis wordt gecompenseerd”. De niet-productieve tijd moet worden betaald tegen een tarief dat niet lager is dan het toepasselijke minimumloontarief. Bovendien moeten werkgevers die werknemers stukloon betalen, de beloning voor rustpauzes, rustperioden en niet-productieve tijd afzonderlijk op de loonstrookjes van de werknemers vermelden. Werkgevers met stukloonwerknemers moeten ervaren adviseurs raadplegen om ervoor te zorgen dat de juiste hoeveelheden tijd worden berekend en betaald volgens deze wet.