Toen Erin Solomon voor het eerst op onze Jackson Campus kwam, was de campus net vier maanden oud. De muren van het kleuterklaslokaal dat ze haar thuis zou noemen, waren nog kaal. De waarden van de Reggio Emilia filosofie – het baken dat haar naar Mountain Academy bracht – waren nog niet uitgedrukt. En toch zag ze, samen met haar nieuwe collega’s, het scenario als een kans voor groei en voortdurende evolutie. Veertien jaar later is Erin het Mountain Academy hoofd van Early Childhood Education en heeft ze de prachtige transformatie van haar klaslokaal gezien – van een klaslokaal met kale muren naar een klaslokaal dat nu nieuwsgierigheid, verwondering en ontzag inboezemt; een klaslokaal dat de zintuigen op alle mogelijke manieren raakt en je verleidt om aan te raken, te onderzoeken en jezelf te uiten door middel van media zoals muziek, schilderen, collage, dans en meer. Kortom, een echt Reggio Emilia-klaslokaal. We hadden de kans om met Erin te praten over haar ervaring met het bouwen van een Reggio Emilia-geïnspireerd klaslokaal en waarom ze het uiteindelijk helemaal prima vindt om nooit meester te worden of een bestemming te bereiken in haar klas. TSS: Je geeft al 14 jaar les op Mountain Academy. Was de Reggio Emilia-benadering altijd al ingebed in het onderwijsprogramma voor jonge kinderen hier? Erin: Toen ik in 2006 begon, was de intentie om Reggio Emilia-geïnspireerd te zijn altijd al onderdeel van het programma. Toen ik naar deze baan keek, gaven ze duidelijk aan dat ze iemand zochten met ervaring in de Reggio Emilia-filosofie en voor mij was dat het baken dat me hierheen bracht. Toen ik dat in mijn sollicitatie zag, werd ik echt enthousiast om deel uit te maken van het Pre-K programma. Toen ik aankwam en me verdiepte in wat er in de klas gebeurde, kwam dat zeker niet overeen met de waarden van de Reggio Emilia-filosofie en plaatsgebonden onderwijs. Het was een interessante tijd. Mountain Academy was net verhuisd naar de nieuwe gebouwen op de Jackson Campus en als je naar de muren in de klas keek, waren ze zeker niet zo mooi als ze nu zijn. Het is een reis vol ontwikkelingen geweest. Ik denk dat een van de mooie dingen in de Reggio Emilia-filosofie is dat elke klas op zijn eigen reis is. We kunnen allemaal leren door middel van lezingen, professionele ontwikkeling en het werken met consultants over hoe we de Reggio Emilia-filosofie kunnen implementeren, maar daarna moeten we het ons allemaal nog eigen maken. Als leerkrachten komen en gaan (je hoopt dat ze blijven) maak je vooruitgang, maar dan moet je misschien even een stapje terug doen om nieuwe leerkrachten op snelheid te brengen en je weet dat je altijd vooruit blijft gaan. Ik zou zeggen dat mijn visie op waar we heen kunnen nog steeds net voor mijn bereik ligt (en ik denk dat dat altijd zo zal blijven) en daarom wil ik altijd in beweging blijven. Ik zie mezelf niet echt aankomen bij meesterschap of een bestemming en daar ben ik oké mee.
TSS: Hoe is het Reggio Emilia-programma gegroeid sinds je er bent? Erin: Er zijn echt grote sprongen gemaakt binnen ons programma in termen van wat we in de klas hebben ondernomen of hoe we de Reggio Emilia-filosofie en plaatsgebonden onderwijs implementeren door middel van professionele ontwikkeling. Professionele ontwikkeling is van cruciaal belang voor een zich ontwikkelende en groeiende leraar en de momenten waarop we echt een sprong voorwaarts hebben gemaakt, in plaats van alleen maar te lopen, waren wanneer we als hele faculteit andere Reggio Emilia-klaslokalen gingen bezoeken of een conferentie bijwoonden over natuurgebaseerd onderwijs of de Noord-Amerikaanse Reggio Emilia Alliance; dat zijn de dingen die echt hebben bijgedragen aan voorwaartse groei. We hebben het geluk te kunnen werken met een Reggio Emilia consulente uit Washington D.C. en haar feedback is voor ons van onschatbare waarde om de gebieden te identificeren waarop we onszelf echt moeten stimuleren. Soms is die blik van buitenaf of de ervaring van wat iemand anders doet nodig om ons team te helpen zichzelf te identificeren en te motiveren om meer te doen. TSS: Wat zijn de grootste uitdagingen geweest bij het implementeren van de Reggio Emilia filosofie? Erin: Docenten die ons programma binnenkomen, moeten vaak nog veel leren over de Reggio Emilia-filosofie. Er is niet echt een onderwijsprogramma dat speciaal gericht is op de Reggio Emilia filosofie, dus tenzij een leraar er al veel mee te maken heeft gehad tijdens zijn bacheloropleiding, leert hij het meeste hier in de klas en dat creëert soms een grote kloof. In het begin was het een van onze grootste uitdagingen om ouders de filosofie te laten begrijpen en hen te laten inzien waarom die filosofie waardevoller (en waardevoller) was dan iets dat meer gestandaardiseerd was en voor hen iets gemakkelijker te begrijpen. Wij zijn geen letter van de week programma. Het leerplan is niet voorgeschreven en ik denk dat het voor de ouders een grote hindernis was om te begrijpen dat het leerplan kan ontstaan, doordacht en studentgericht kan zijn en even waardevol, uitdagend en boeiend (of nog meer) dan andere soorten leerplannen. Ik denk dat we echt goed werk hebben gedaan in de afgelopen 9 + jaar bij het opleiden van ouders over hoe ons programma eruit ziet voordat ze binnenkomen en hen te helpen het echt te ervaren. Ik denk dat onze ouderavonden ongelooflijk waardevol zijn; ze zien welke vragen hun leerlingen stellen en waar we naartoe gaan en dan kunnen ze het ervaren en eraan deelnemen. En dan de dagelijkse documentatie die ze elke dag ontvangen laat er weinig twijfel over bestaan dat ze niet echt een geweldige plek voor hun kind hebben gekozen om te zijn.
TSS: Wat zie je als de grootste beloningen of voordelen van deze aanpak voor vroege leerlingen? Erin: De Reggio Emilia-benadering in combinatie met plaatsgebonden onderwijs creëert een geweldige basis voor jonge kinderen om naar school komen te zien als iets wat ze graag doen. Hun ideeën en interesses worden gewaardeerd en ze krijgen de kans om vrij te verkennen in hun klas, de natuurlijke wereld en de gemeenschap. Ze beginnen hun eigen onderzoekers te worden; ze beginnen oplettend te zijn, nieuwsgierig te zijn, vragen te stellen en mondig te worden en gezien te worden als bekwame en bijdragende leden van onze gemeenschap. Dat is een heel krachtig begin – om niet te horen te krijgen: “Dat kun je niet,” maar om iemand te hebben die blij aan je zijde staat en zegt: “Hoe kunnen we? Laten we proberen dit uit te zoeken.” Voor de leerkrachten die al het langst bij me zijn, is het ongelooflijk lonend om te zien waar we met de interesses van de kinderen naartoe gaan. Onze reis is elk jaar anders dan het jaar ervoor en in de loop van onze ambtstermijn is er geen jaar geweest dat identiek was. We hebben dit prachtige kader om kinderen te ondersteunen en de duurzaamheid te hebben die we als leerkrachten nodig hebben – met deze kernprincipes en manieren om in de klas te zijn – en dat laat zoveel creatieve vrijheid toe binnen het leerplan dat het echt boeiend en interessant houdt voor de leerlingen en ook voor ons als volwassenen. TSS: Welke bronnen zou je een opvoeder aanraden die de Reggio Emilia-benadering in zijn klas wil integreren? Erin: Ten eerste, professionele ontwikkeling voor je team. Er komen een aantal geweldige workshops aan met ons Teacher Learning Center die specifiek gericht zijn op de Reggio Emilia filosofie en plaatsgebonden onderwijs. Ten tweede zijn er een aantal geweldige boeken en podcasts:
- Boek – Nature Preschools and Forest Kindergartens: The Handbook for Outdoor Learning
- Podcast: Is een Reggio Emilia geïnspireerde klas geschikt voor mijn kind?
Interesse om meer te leren over hoe wij de filosofieën van Reggio Emilia en Place-Based Education samenvoegen op Teton Science Schools?
Kijk eens naar onze komende workshops