De Bondsrepubliek Duitsland (in de volksmond West-Duitsland genoemd) wordt formeel opgericht als een afzonderlijke en onafhankelijke natie. Dit betekende het einde van elke discussie over de hereniging van Oost- en West-Duitsland.
In de periode na de Tweede Wereldoorlog was Duitsland verdeeld in vier bezettingszones, waarbij de Britten, Fransen, Amerikanen en Sovjets elk een zone controleerden. De stad Berlijn werd ook op een soortgelijke manier verdeeld. Deze regeling zou tijdelijk zijn, maar naarmate de vijandigheden in de Koude Oorlog verhardden, werd het steeds duidelijker dat de verdeling tussen de communistische en de niet-communistische delen van Duitsland en Berlijn permanent zou worden. In mei 1946 staakten de Verenigde Staten de herstelbetalingen van West-Duitsland aan de Sovjet-Unie. In december voegden de Verenigde Staten en Groot-Brittannië hun bezettingszones samen tot wat bekend zou worden als Bizonië. Frankrijk stemde ermee in om deel uit te maken van deze regeling, en in mei 1949 werden de drie zones één.
Op 23 mei kwam de West-Duitse Parlementaire Raad bijeen en verklaarde formeel de oprichting van de Bondsrepubliek Duitsland. Hoewel Konrad Adenauer, de voorzitter van de raad en toekomstig president van West-Duitsland, trots verkondigde: “Vandaag ontstaat een nieuw Duitsland”, was de gelegenheid niet feestelijk. Veel van de Duitse vertegenwoordigers op de bijeenkomst waren ingetogen, omdat zij de vage hoop hadden gekoesterd dat Duitsland zou worden herenigd. Twee communistische leden van de raad weigerden de proclamatie tot oprichting van de nieuwe staat te ondertekenen.
De Sovjets reageerden snel op de actie in West-Duitsland. In oktober 1949 werd de Duitse Democratische Republiek (Oost-Duitsland) officieel afgekondigd. Deze acties in 1949 betekenden het einde van elk praten over een herenigd Duitsland. Gedurende de volgende 41 jaar dienden Oost- en West-Duitsland als symbolen van de verdeelde wereld en van de vijandigheden uit de Koude Oorlog tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. In 1990, toen de Sovjetmacht afnam en de communistische partij in Oost-Duitsland gestaag haar greep op de macht verloor, werden Oost- en West-Duitsland eindelijk herenigd als één natie.