Blog

Als je een tiener hebt, vraag je je soms af waarom hij – om het simpel te zeggen – zo gemeen tegen je is. Ze kunnen je beledigen, hetzij alleen of in het bijzijn van anderen, met hatelijke of sarcastische opmerkingen over je uiterlijk, persoonlijkheid, ouderschap, of een ander aspect van je leven. Hun verbale agressie kan vloeken en pesterijen inhouden. Soms worden ze zelfs fysiek; ze kunnen proberen je te slaan, met dingen te gooien of je eigendommen te beschadigen. Je hebt het gevoel dat je voortdurend op eierschalen loopt: elke interactie eindigt met hen van streek te maken. Pogingen om aardig tegen hen te zijn eindigen uiteindelijk met dat ze je wegduwen, roepen: “Laat me met rust” of “Praat niet tegen me” of “Ik haat je.” Het lijkt wel of je de hele week huilt of terugschreeuwt.

Het moge duidelijk zijn dat je niet weet wat je aan deze situatie moet doen.

Je vraagt je misschien af hoe je tiener zo’n houding heeft ontwikkeld. U kunt zich niet herinneren dat u uw tiener zo onbeschoft hebt opgevoed. Dat is begrijpelijk. Sterker nog, we durven te wedden dat geen enkele ouder die conflicten heeft met zijn tiener blij is met wat er aan de hand is.

Het doet pijn als onze kinderen ons pijn doen

Ten eerste willen we je wat empathie meegeven. Het doet pijn als je tiener gemeen is. Ja, we weten dat je al volwassen bent en dat ouders verondersteld worden de “sterke” in de relatie te zijn.

Maar weet je nog die eerste keer dat je tiener een peuter was? Ze waren de kracht van hun eigen arm aan het ontdekken, en ze hadden een vrolijk lachje op als ze je sloegen. Die eerste keer, deed het geen pijn. Het was alleen een beetje een schok. Maar hoe vaker het gebeurde, hoe meer je beledigd werd. Waarom slaat mijn kind mij? Weten ze niet dat ik de hele dag niets anders doe dan geven, geven, geven? Wat doe ik toch verkeerd?

Als je destijds opvoedcoaching had gezocht (of zelfs maar licht onderzoek online had gedaan), had je misschien geleerd dat slaan een normale peuterfase is, en dat het meestal vanzelf weer overgaat. Toch verzachtte die logica slechts enigszins het emotionele leed dat je voelde elke keer dat ze je sloegen (of riepen: “Ik vind je niet aardig, mama!”).

Want het doet ons pijn als onze kinderen ons pijn doen. Het maakt niet uit of ze drie, 13 of 30 zijn.

Toename van conflicten tijdens de adolescentie is normaal

We beginnen deze kwestie door te delen dat een zekere mate van conflicten met ouders een normaal onderdeel is van de ontwikkeling van tieners. De puberteit veroorzaakt dramatische veranderingen in de hersenen van een tiener. Omdat de prefrontale cortex (het besluitvormende deel van de hersenen dat de gevolgen van acties overweegt) nog in ontwikkeling is, kunnen tieners impulsiever en emotioneler zijn vanaf de leeftijd van 12 jaar tot jongvolwassenheid. Experimenteren met het nemen van risico’s komt vaak voor, net als het in twijfel trekken van alle autoriteitsfiguren – inclusief ouders.

Tijdens de adolescentie beginnen tieners ook scheiding en individuatie te ondergaan. Ze worden onafhankelijker, voelen zich aangetrokken tot het creëren van hun eigen identiteit en het verkennen van de wereld op hun eigen. Tegelijkertijd betekent dit echter dat ze minder gehecht raken aan hun ouders. Dit leidt onvermijdelijk tot meer conflicten met die ouders.

Wanneer tienerconflicten een ernstig probleem zijn

Soms zijn de problemen van een tiener echter niet gewoon een onderdeel van de normale puberteit. Soms wijst een moeilijke relatie met uw tiener erop dat er een dieper probleem aan de hand is.

Dus hoe weet u of de situatie van uw tiener normaal is of niet?

Ten eerste, agressief gedrag is altijd iets om serieus te nemen.

Conflicten met ouders maken deel uit van de typische ontwikkeling van adolescenten, maar verbale en fysieke agressie, of weglopen, is dat niet. Dit betekent dat als je tiener agressief onbeleefd tegen je is op een consistente basis, of geen scrupules heeft om je fysiek aan te vallen, je hulp moet zoeken – zowel voor je tiener als voor jezelf.

Wanneer tieners op deze manieren respectloos zijn tegen hun ouders, kan dit een teken zijn dat ze diepere emotionele problemen hebben die niet worden aangepakt. Soms krijgen ze thuis niet genoeg aandacht. Een chronisch invaliderende omgeving kan ook leiden tot gedragsproblemen.

Andere keren is het een kwestie van geestelijke gezondheid in het spel. Posttraumatische stressstoornis (PTSS), oppositionele uitdagende stoornis, storende stemmingsstoornis (DMDD), borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) en zelfs ADHD kunnen leiden tot woede-uitbarstingen, gedragsproblemen, extreme conflicten en rotsachtige relaties met ouders.

In deze serie zullen we deze problemen diepgaander bespreken en onderzoeken welke behandelingsopties beschikbaar zijn voor tieners die chronisch een conflictueuze relatie met hun ouders hebben. Blijf lezen:

Deel 2: Oorzaken van gedragsproblemen bij adolescenten

Deel 3: Geestelijke gezondheidsproblemen

Deel 4: Behandeling voor tieners

Deel 5: Behandeling voor ouders

Originally from California, Yael combineert haar achtergrond in het Engels en Psychologie in haar rol als Content Writer voor Evolve Treatment Centers.