De afbeelding toont de blobvis uit het water. De blobvis is aangepast aan het leven in de diepzee, waar de waterdruk zeer hoog is. Hun gelatineachtige lichaam is een gevolg van de evolutie en hun manier om te overleven in een anders dodelijke omgeving. Wanneer de blobvis uit het water wordt gehaald, kan hij zich dus niet aanpassen aan de sterk verschillende luchtdruk, wat resulteert in een blob-achtig uiterlijk.
Wetenschappers schatten dat de blobvis een levensverwachting heeft van ongeveer 130 jaar. Deze schattingen zijn gebaseerd op de levensverwachting van andere verwante diepzeevissen.
De voortplanting van de blobvis werd in 2000 voor het eerst waargenomen op de Gorda Escarpment bij de kust van Californië. De voortplantingsactiviteit bestond uit groepen nesten met elk ongeveer 100.000 eieren. Deze nesten met eieren bevonden zich op diepzee-plateaus, in rotsachtige gebieden. Deze roze gekleurde eieren in het nest werden verzorgd door broedende blobvissen. Waarschijnlijk zijn ze dan het kwetsbaarst voor andere dieren.
Doordat de blobvis zo diep in de oceaan leeft, is het moeilijk hem te bestuderen en volledig te begrijpen. Veel van wat we nu over de blobvis weten, is afkomstig van de dode exemplaren die als bijvangst in visnetten zijn gevangen.
Helaas is ook de exacte populatie van de blobvis onbekend. Sommige deskundigen menen dat de populatie wordt bedreigd door diepzeevisserij en bodemtrawlvisserij in hun leefgebied. Hoewel blobvissen niet eetbaar zijn, worden ze toch gevangen en samen met andere verhandelbare vissen en ongewervelde dieren meegesleurd.
Er valt nog veel te leren over de blobvis.