Overzicht
Arteriële occlusieve ziekte is een aandoening waarbij de slagaders in het hele lichaam geleidelijk vernauwen. Het kan armen en benen aantasten. Vaak hebben patiënten die lijden aan occlusief vaatlijden in de onderste ledematen ook andere aandoeningen, zoals aandoeningen van de halsslagader en hartziekten. De aandoening wordt geassocieerd met een aanzienlijke morbiditeit en mortaliteit.
De belangrijkste risicofactoren voor arteriële occlusieve ziekte zijn leeftijd, hoge niveaus van cholesterol en triglyceriden (een type vet dat in het bloed wordt aangetroffen), hoge bloeddruk, diabetes, roken en een voorgeschiedenis van plaqueopbouw in de slagaders. Mannen hebben meer kans dan vrouwen om arteriële occlusieve ziekte te ontwikkelen.
Symptomen
De symptomen van arteriële occlusieve ziekte worden veroorzaakt door de verminderde bloedstroom naar de ledematen van de patiënt. De symptomen kunnen plotseling optreden of zich in de loop van de tijd geleidelijk ontwikkelen.
De meest voorkomende symptomen zijn intermitterende spierpijn en krampen, een voortdurende brandende pijn in het been, gevoelloosheid en pijn door zenuwbeschadiging, pijn op de borst, hoge bloeddruk en symptomen die verband houden met een beroerte.
Diagnose
Om de diagnose te kunnen stellen, zult u een lichamelijk onderzoek ondergaan. Daarnaast zijn er beeldvormingstechnieken die kunnen worden gebruikt om de diagnose te helpen stellen, zoals CT, MRI en echografie. U kunt ook andere onderzoeken ondergaan, zoals bloedonderzoek.
Behandeling
In sommige gevallen moeten patiënten specifieke procedures ondergaan om de vernauwing van de slagader op te heffen en de bloedstroom te herstellen. Waar mogelijk zijn minimaal invasieve benaderingen de voorkeursbehandelingsopties geworden. Deze omvatten percutane transluminale angioplastie en stenting.
Als de ziekte zich echter in een vergevorderd stadium bevindt, kan een operatie noodzakelijk zijn om de bloedstroom te herstellen.