Ik zag deze film in de bioscoop met mijn vader en ik moet zeggen, ook al kan Sandler me meestal ergeren, dit is een van zijn betere komedies. Ik denk dat hij dat te danken heeft aan de prestatie van Jack Nicholson, aangezien Jack een film zo goed kan dragen maakt hij ook de grappen tot perfecte cues en geweldige lachsalvo’s. Adam doet het ook goed, beide acteurs werkten erg goed samen en hebben eigenlijk een geweldige chemie. Ik denk dat iedereen het er mee eens is dat hun versie van “I feel pretty” gewoon zo geweldig en hilarisch was. Het was ook leuk om te zien dat dit niet een typische Sandler film was gevuld met voorspelbare cameo’s van zijn vrienden, dus het liet zien dat hij de film kon dragen zonder de gebruikelijke voorspelbaarheid te doen.
Dave is een man die kattenpakken ontwerpt voor dikke katten, hij heeft een mooie vriendin, Linda, en lijkt het voor elkaar te hebben, alleen wordt hij eigenlijk behoorlijk misbruikt door zijn baas en Linda’s ex-vriendje. Hij laat een heleboel dingen gaan. Op een dag, als hij in een vliegtuig zit, wordt hij beschuldigd van het “mishandelen” van een stewardess en racistische opmerkingen, ondanks dat de situatie eigenlijk het tegenovergestelde is. Maar hij wordt toch naar anger management gestuurd en wordt begeleid door Dr. Buddy Rydell, een beetje een psychoot, maar dit bewijst Dave’s “interne” woede en blijkt te bewijzen dat Dave wel degelijk hulp nodig heeft en wie er misschien nog gekker is in het leven.
Anger Management is soms een beetje flauw, maar ik hou van deze komedie, het is altijd goed voor zo veel lachs. Buddy was gewoon zo geweldig in die scène waar hij zijn auto uit de parkeerplaats moet trekken, maar er is een andere auto die hem blokkeert en hij doet het gewoon “op zijn manier”, je moet het maar zien. Adam en Jack waren geweldig samen en ik zou deze film aan iedereen aanraden. Zoals ik al zei, het is geen typische Sandler film en het werkt echt goed.
7/10