In 1958 dacht de wereld dat El Capitan in Yosemite niet te beklimmen was. Tot Warren Harding, Wayne Merry en George Whitmore de eerste beklimming uitvoerden in een 11-daagse tocht, nadat ze meer dan een jaar lang touwen hadden vastgemaakt aan de 3000 meter hoge wand. In de 60 jaar die volgden, werden de big wall normen op de iconische rotswand keer op keer verlegd. In 1960 bewezen Royal Robbins, Joe Fitschen, Chuck Pratt en Tom Frost dat El Cap beklommen kon worden zonder belegeringstactieken, toen ze de Nose beklommen in één enkele push in zeven dagen. In 1975 toonden Jim Bridwell, Billy Westbay en John Long aan dat de wand in één dag kon worden beklommen met hun 15 uur durende beklimming van de Nose. In 1986 gingen John Bachar en Peter Croft nog een stap verder toen ze zowel Half Dome als de Nose in één dag beklommen. In 1993 legde Lynn Hill de lat voor big wall free climbing hoger toen ze als eerste de Nose free beklom. In 2015 beklommen Caldwell en Kevin Jorgeson de Dawn Wall, een van de moeilijkste free climbing prestaties tot nu toe, en het hoogtepunt van zeven jaar inspanning.
De zuidwestwand van El Capitan, gezien vanaf de valleibodem. Freerider begint aan de rechterkant van de formatie en klimt dan naar het midden. Foto: Mike Murphy; CC BY-SA 3.0
Nu heeft Alex Honnold het ondenkbare gedaan; op 3 juni voltooide hij de allereerste vrije solo van El Capitan door de wand te beklimmen via Freerider (VI, 5.13a). Volgens National Geographic “beklom hij de top in 3 uur en 56 minuten, waarbij hij de laatste gematigde helling bijna rennend aflegde.”
De meeste groepen beklimmen de 3.000 voet hoge Freerider in 33 lengtes over 3-5 dagen. De route deelt ongeveer 87% van het terrein van de Salathe Wall, waarbij wordt afgeweken van de moeilijke 19e worp op de Salathe via een 200 voet lange scheur van 6 inch genaamd de Monster Offwidth, en vervolgens een scheurensysteem naar het westen wordt genomen om de twee 5.13 headwall lengtes te vervangen door vier lengtes van 5.11 crack klimmen. In 1998 maakte Alex Huber de eerste beklimming van de gemakkelijkste en meest populaire free route op El Capitan toen hij de Freerider in 1998 verstuurde. Honnold voegde een paar van zijn eigen variaties aan de route toe, zoals een eerste stap van Heart Ledge om een moeilijke 5.11 slab move te vermijden en het Monster Offwidth op een lager punt te betreden om een onzekere en blootgestelde traverse te vermijden. In een Nat Geo interview noemde Honnold The Boulder Problem, een 17-zet V7 slab boulder probleem (toonhoogte 22) als zijn grootste uitdaging.
Climbing’s Associate Editor James Lucas beklom Freerider met Honnold op 19 mei, twee weken voor zijn vrije solo beklimming. “Alex klom goed op de route. Hij leek beducht voor de minder veilige secties, met name de plaathoogtes op de Freeblast, The Boulder Problem van piste 23, en de Enduro Corner-hoogtes,” zei Lucas. “Over het algemeen zag hij er vrij goed uit op de route.” Honnold vertelde Nat Geo dat, “Er was geen onzekerheid op deze. Ik wist precies wat ik de hele weg moest doen. Veel van de handgrepen voelen als oude vrienden.”
Tommy Caldwell, vatte de prestatie samen voor Nat Geo: “Dit is de ‘maanlanding’ van free soloing.”
Gerelateerd:
- Gerelateerd: De eerste video van de Freerider Free Solo van Alex Honnold