De VS trok het nationale verbod in 1933 in. De federale wet stelde toen het drielagenstelsel in. Dit schrijft een volledige scheiding voor van de productie van alcohol, de groothandel en de detailhandel.
Overzicht
I. Producenten
II. Groothandelaren (Distributeurs)
III. Kleinhandelaren
IV. Samenvatting
Het drieledige stelsel houdt in dat producenten geen alcohol kunnen verkopen of verkopen. Evenzo kunnen groothandelaren geen producent of detailhandelaar zijn. En detailhandelaren kunnen geen alcohol verkopen of produceren. Deze scheiding betekent dat de economische belangen van producenten, distributeurs en detailhandelaars fundamenteel verschillend zijn. In feite zijn zij vaak met elkaar in strijd.
I. Producenten
De producenten van alcoholhoudende dranken bestaan uit brouwers, wijnbouwers en distilleerders. De brouwers produceren bier, ale en andere moutdranken. Wijnboeren produceren wijn. Distilleerders maken gedistilleerde dranken. Gedistilleerde dranken zijn rum, wodka, whisky, tequila, gin, likeuren, enz.
Een standaardbiertje, standaardglas wijn of standaarddrankje gedistilleerde drank heeft elk dezelfde hoeveelheid alcohol. Voor een blaastest zijn ze hetzelfde.
Ondanks hun alcoholgelijkwaardigheid ziet en behandelt de maatschappij de drie productcategorieën heel verschillend. Wetten behandelen ze vaak ongelijk. Regeringen belasten ze op zeer verschillende tarieven. En sommige mensen zijn tegen reclames voor sterke drank op TV.
Differencies in treatment mean that brewers, vintners, and distillers tend to have opposing interests. Als gevolg daarvan zijn ze meestal met elkaar in conflict.
Botsende belangen
Maar er zijn ook tegenstrijdige belangen binnen elk segment van producenten. Kleine wijnboeren vinden het bijvoorbeeld moeilijk om hun wijn via de groothandel op de markt te brengen. Zij zijn sterk afhankelijk van directe postorderverkoop aan klanten. Maar grotere wijnboeren hebben dat probleem niet. Zij verzetten zich tegen concurrentie door rechtstreekse postorderverkoop. Soortgelijke belangenconflicten doen zich voor bij brouwers en bij distilleerders.
Producenten opereren ook in nog kleinere divisies langs vele verschillende lijnen. Het zijn buitenlandse vs. binnenlandse distilleerders. Californische wijnboeren vs. die in andere staten. Grote brouwers versus kleine brouwers, enzovoort. Branchegroepen verdedigen de tegenstrijdige belangen van deze divisies. Het Wijninstituut vertegenwoordigt bijvoorbeeld alleen Californische wijnboeren. Die in andere staten of regio’s hebben hun eigen handelsgroepen. De Amerikaanse wijnboeren spreken dus niet met één stem. Hetzelfde geldt voor de brouwers en de disillers.
II. Groothandelaren (Distributeurs)
Na de Repeal werd een aantal staten staatsmonopolist-groothandelaren. De werknemers zijn staatswerknemers. Die staten noemen zichzelf “controlestaten”. Maar dat is misleidend. Dat komt omdat alle staten de groothandel binnen hun grenzen controleren.
De belangen van overheidsmonopolistische groothandelaren zijn in veel opzichten anders dan die van vrije-ondernemers-groothandelaren. In niet-monopolistische staten hebben groothandelaren te maken met concurrentie, zware regelgeving, en andere zorgen die niet gedeeld worden door monopolistische groothandelaren en hun overheidswerknemers. Het feit dat groothandelaren zich vaak specialiseren verkleint de kans op wederzijds eigenbelang nog verder. En de belangen van groothandelaren verschillen vaak van die van zowel producenten als detailhandelaren. Dit komt tot uiting in de veelvuldige politieke en juridische gevechten die zich tussen groothandelaren en zowel producenten als detailhandelaren afspelen
III. Detailhandel
Het segment van de detailhandel is zeer divers. Het omvat restaurants, tavernes, kruidenierswinkels, benzinestations, “quick stops”, slijterijen en wijnwinkels,
“Dram shops” zijn detailhandelaren die alcoholische dranken per drankje kunnen verkopen. Ze verschillen van pakjeswinkels. Deze laatste mogen alleen ongeopende verpakkingen met alcohol verkopen. De problemen en belangen van deze verkoopcategorieën verschillen sterk. De twee hebben weinig gemeenschappelijke belangen..
In sommige staten mogen kruidenierswinkels bier verkopen, maar geen wijn. Alleen slijterijen kunnen wijn of sterke drank verkopen. In sommige staten kunnen supermarkten zowel bier als wijn verkopen. Maar alleen staatswinkels mogen sterke drank verkopen. En die kunnen noch bier, noch wijn verkopen.
Overheidsmonopoliewinkels
Alcohol Beverage Control stores (ABC-winkels) of overheidsmonopoliewinkels bestaan in sommige staten.
De doorgaans grauwe monopolie ABC-winkels lijken vaak op staatswinkels in communistische landen. Zij hebben geen concurrentie. Dus bieden ze een zeer beperkte selectie. De prijzen zijn hoog. En de service is vaak slecht.
IV. Drie niveausysteem: Samenvatting
Het is geen verrassing dat de problemen en belangen van de verschillende detailhandelssegmenten sterk uiteenlopen. Detailhandelaren in alcohol zijn een zeer diverse categorie. Zij kunnen niet met één stem spreken of één front vormen.
Dingen waar producenten of groothandelaren baat bij hebben, zijn niet altijd gunstig voor detailhandelaren. Of wat winkels met pakjes schaadt, schaadt winkels met drank misschien niet. Wat kruidenierswinkels die wijn verkopen helpt, kan wijnwinkels schaden. En wat schadelijk is voor een moeder-en-pop taverne kan helpen een keten restaurant dat alcoholische dranken verkoopt. Voor sommige detailhandelaars is de verkoop van alcoholische dranken hun enige activiteit. Maar voor de meeste is het slechts een fractie van hun zakelijke belangen en inkomsten.
Het drieledige systeem betekent dat er geen “de alcoholindustrie” is. In plaats daarvan, is het een mix van concurrerende alcohol mini-industrieën. Zij zijn niet in staat met één stem te spreken of gezamenlijk op te treden.
De mythe van “de alcoholindustrie” of “Big Alcohol” is precies dat – een mythe.
V. Bronnen voor het drielagensysteem
Web
Alcohol Tax and Trade Bureau.
Alcoholbeleid.
Federal Alcohol Administration Act.
Readings
CA Senate. Waarom het drielagensysteem bestaat en hoe het werkt. Sacramento: De Senaat, 2005.
Duffy, D. Three-Tier System. Hartford: CT Gen Assem, 1996.
FL Senate. Florida’s Drielagensysteem. Tallahassee: The Senate, 1988.
Licensed Bev Dist. The Value of the Three-Tier System. Austin: The Distributors, 2005.
Sibley, D. and Srinagesh, P. Three-Tier Distribution System. Washington: Wine & Spirits Wholesalers, 2008.
Wine and Beer Law. Three-Tier System. Thomson, 2016.