Additional Types of Neuropathy

Charcot’s Joint

Charcot’s Joint, ook wel neuropathische arthropathie genoemd, treedt op wanneer een gewricht kapot gaat door een probleem met de zenuwen. Dit type neuropathie komt het vaakst voor in de voet.

In een typisch geval van Charcot’s Joint heeft de voet het meeste gevoel verloren. De persoon kan geen pijn meer voelen in de voet en verliest het vermogen om de positie van het gewricht te voelen. Ook verliezen de spieren hun vermogen om het gewricht goed te ondersteunen. De voet wordt dan instabiel, en lopen maakt het alleen maar erger.

Een verwonding, zoals een verzwikte enkel, kan het nog erger maken. Gewrichten knarsen op botten. Het gevolg is een ontsteking, die leidt tot verdere instabiliteit en vervolgens ontwrichting. Uiteindelijk stort de botstructuur van de voet in. Uiteindelijk geneest de voet vanzelf, maar door de afbraak van het bot wordt het een vervormde voet.

Mensen die risico lopen op de gewrichtsontsteking van Charcot zijn degenen die al neuropathie hebben. Zij moeten zich bewust zijn van symptomen zoals:

  • zwelling
  • roodheid
  • warmte
  • sterke pols
  • ongevoeligheid van de voet.

Een vroege behandeling kan de botafbraak stoppen en de genezing bevorderen.

Craniële neuropathie

Craniële neuropathie tast de 12 paar zenuwen aan die in verbinding staan met de hersenen en het gezichtsvermogen, de oogbewegingen, het gehoor en de smaak regelen.

Het vaakst tast craniële neuropathie de zenuwen aan die de oogspieren aansturen. De neuropathie begint met pijn aan één kant van het gezicht in de buurt van het aangetaste oog. Later wordt de oogspier verlamd. Dubbelzien is het gevolg. De symptomen van dit type neuropathie worden meestal binnen 2 of 3 maanden beter of gaan weg.

Compressie mononeuropathie

Compressie mononeuropathie treedt op wanneer één enkele zenuw beschadigd is. Het is een vrij veel voorkomende vorm van neuropathie. Er lijken twee soorten beschadiging te zijn. Bij de eerste worden zenuwen geplet op plaatsen waar ze door een nauwe tunnel of over een klomp bot moeten. De zenuwen van mensen met diabetes zijn gevoeliger voor beschadiging door beknelling. De tweede vorm van beschadiging ontstaat wanneer door diabetes veroorzaakte bloedvataandoeningen de bloedtoevoer naar een deel van de zenuw beperken.

Carpal tunnel syndroom is waarschijnlijk de meest voorkomende compressie mononeuropathie. Het treedt op wanneer de mediane zenuw van de onderarm wordt samengedrukt bij de pols. Symptomen van dit type neuropathie zijn gevoelloosheid, zwelling of prikken in de vingers met of zonder pijn bij autorijden, breien of ’s nachts rusten. Als u uw arm langs uw zij laat hangen, stopt de pijn meestal binnen een paar minuten. Als de symptomen ernstig zijn, kan een operatie volledige verlichting van de pijn geven.

Femorale neuropathie

Femorale neuropathie komt het vaakst voor bij mensen met diabetes type 2. Er kan pijn ontstaan aan de voorkant van een dijbeen. Spierzwakte volgt, en de aangetaste spieren kwijnen weg. Een andere vorm van neuropathie die ook de benen aantast, heet diabetische amyotrofie. In dit geval treedt aan beide zijden van het lichaam spierzwakte op, maar is er geen pijn. Artsen begrijpen niet waarom het optreedt, maar een bloedvataandoening kan de oorzaak zijn.

Plaatselijke neuropathie

Plaatselijke neuropathie tast een zenuw of een groep zenuwen aan en veroorzaakt plotselinge zwakte of pijn. Het kan leiden tot dubbelzien, een verlamming aan één kant van het gezicht genaamd Bell’s palsy, of een pijn aan de voorkant van het dijbeen of andere delen van het lichaam.

Thoracale/lumbale radiculopathie

Thoracale of lumbale radiculopathie is een andere veel voorkomende mononeuropathie. Het is als femorale neuropathie, behalve dat het in de torso voorkomt. Het treft een band van de borst- of buikwand aan één of beide zijden. Het lijkt vaker voor te komen bij mensen met diabetes type 2. Ook hier geldt dat mensen met deze neuropathie na verloop van tijd beter worden.

Unilaterale voetval

Unilaterale voetval is wanneer de voet niet kan worden opgetild. Het ontstaat door beschadiging van de peroneuszenuw van het been door compressie of vaatziekte. Voetuitval kan verbeteren.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.